لوگو امرداد

کیومرث پوراحمد، آفرینش‌گر قصه‌های مجید درگذشت

poorahmadکیومرث پوراحمد، آفرینش‌گر سریال ماندگار قصه‌های مجید، نویسنده و کارگردان سینمای ایران، امروز چهارشنبه، 16 فروردین‌ماه 1402 خورشیدی،  با مرگی خودخواسته، در ۷۴ سالگی در رشت  درگذشت.

کیومرث پوراحمد در سال ۱۳۲۸ در نجف‌آباد استان اصفهان زاده شد.

زنده‌یاد پوراحمد، کارگردانی فیلم‌هایی چون «تیغ و ترمه»، «کفشهایم کو؟»، «۵۰ قدم آخر»، «اتوبوس شب»، «نوک برج»، «گل یخ»، «خواهران غریب»، «شب یلدا»، «بخاطر هانیه» و «بی‌بی چلچله» رادر کارنامه‌ی هنری خود دارد. وی همچنین  سریال‌های ماندگار «قصه‌های مجید» و «سرنخ» را برای تلویزیون ساخته بود. «پرونده باز است» واپسین ساخته‌ی این کارگردان است.

به اشتراک گذاری
Telegram
WhatsApp
Facebook
Twitter

2 پاسخ

  1. روح اقای پوراحمد شاد باشد. در نوشته ها و گفته ها بیان شده که ایشان خودخواسته با زندگی خود با خداوند در ستیز بوده است و به سوی ابدیت شتافته و جاودانه شده است. اما این تفکر انسان را به یک ناامیدی عجیب و غریبی میکشاند. امیدوارم که هیچوقت هیچکس با خداوند در ستیز نباشد. به نظرمن زیبایی ها در شکلهای گوناگون مثبت اندیشی و تفکر مثبت است. اما غلبه برخداوندفقط جنبه ی منفی هر گونه تفکر میتواند باشد . در کل هنرمندان با تلاش خود به زندگیها میخواهند معنی مثبت دهند. یعنی خوبی را غلبه بر هر گونه بدی نمایند. فقط یک بن بست است که انسانها را به خودخواسته گی تبدیل میکند. فقط میتوان برای خانواده ی ایشان صبوری و شکیبایی را آرزومند بود. یاد و روان آقای پور احمد گرامی باد.🙏🍀

  2. روانشان شاد و یاد بزرگمرد درستکار سینمای ایران گرامی باد
    خواهرم میگه فاز افسردگی برای نوجوانان و جوانان کم سن هست نه یه پیرمرد. ولی بنظر من بله فاز افسردگی مال نوجوانان و جوانان هست ولی خود افسردگی اتفاقا مال پا ب سن گذاشتگان و سالمندان هست. خودکشی یه نوجوان و جوان بر اثر یه تصمیم یهویی و عموما بدون فکر و آینده نگری هست. درحالیکه خودکشی یه بزرگسال و پیر ، آگاهانه و روی آن، فکر شده. و با توجه ب سن و سال دیگه براستی آینده ایی برای خودش نمیبینه. و نه توان و انرژی جوانی و نه فرصت فیزیولوژیک و همراهی طبیعت برای آغاز دوباره دیگه نیست.

    البته ایشان انگار داشته یه فیلم می‌ساخته یا شاید ساخته بوده پس لابد یه امیدهایی و آرزوهایی و فرصت هایی را تصور می‌کرده. شاید دیگه خسته شده بودند. شاید دیگه هیچ چی در این دنیا، جذابیت ای براشون نداشته. ولی خب ایشان فرزندانی داشتند، متاهل بودن، کارنامه کاری خوبی داشتند. بودن اینها و فکر ب همه اینها بنظرم می‌بایست از اجرای فکر خودکشی جلوگیری می‌کردند. البته تنها برداشت منه.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تازه‌ترین ها
1403-02-01