نیاکانمان برای یازدهمین ماه سال نام بهمن را برگزیده‌اند تا از این راه به مردم یاد‌آوری کنند که بیشتر از زمان‌های دیگر سال باید با پیروی از اندیشه‌ی نیک به یک‌دیگر کمک کنند.
سخنان بالا بخشی از سخنرانی انوشه باستانی، کارشناس و مشاور مهارت‌های سالم زیستن، پیرامون «ارتباط مینوی وهمن امشاسپند با ماه بهمن» است. وی در سخنرانی کارشناسی سازمان زنان زرتشتی به پیشینه و پیوند نیک و مینوی وهمن امشاسپند با ماه بهمن پرداخت و گفت:
«در باور نیاکان ما نامگذاری هر یک از ماه‌ها که از وضعیت طبیعت و زندگی مردم برگرفته شده دارای پیشینه‌ای پسندیده و نیکو بوده است. ماه بهمن در اوستا و هومنه به چم (:یعنی) ماه نیک‌اندیشی خوانده می‌شود. اشوزرتشت در گات‌ها، وهومنه را نخستین آفریده‌ی نیک مینوی اهورامزدا دانسته که ایزد نگهبان مردم و چهارپایان جانداران خوب و سودمند است. به‌همین شوند (:دلیل) نیاکانمان برای یازدهمین ماه سال که به درستی در میانه‌ی سرمای سخت زمستان و سپیدی برف قرار دارد نامی را برگزیده‌اند تا بتوانند از این راه به مردم یاد‌آوری کنند که بیشتر از زمان‌های دیگر سال باید با پیروی از اندیشه‌ی نیک به همدیگر کمک کنند تا همه بتوانند این ماه کم محصول و سرد سال را تحمل کرده و به تندرستی و نیکی از آن گذر کنند. از خویشکاری (:وظیفه) دیگر وهمن امشاسپند این است که گفتار نیک را آموزش داده و سپس کردار نیک را گسترش دهد پس باید با توجه به فلسفه‌ی نامگذاری ماه بهمن در این ماه بیشتر از زمان‌های دیگر به رادی یا همان بخشش و داد و دهش بپردازیم.
اشوزرتشت در اشتودگاه بند نخست می‌فرماید: «اوشتا اهمایی یهمایی اوشتا کهمایی چیت» خوشبخت کسی است که خوشبختی دیگران را فراهم سازد.
در فرهنگ زرتشتی (مزدیسنا) دهش به سه روش انجام می‌شود:
1-رادی با منش، در افکار درست بکوشیم. به دیگران حسادت نورزیم. همه را با جشم پاک بنگریم. خواستار نیکی برای همگان باشیم. با به‌دست آوردن دانش از خرافات و موهومات و دژمنشی دورری کنیم و کینه‌جو نباشیم.
2- رادی با گویش مانند حرف خوب و نیک و پسندیده و مفید بزنیم، کما این که نیاکان ما می‌گفتند آموزگاران و استادان دانشگاه تمام وقتشان را به داد و دهش و بخشش از راه زبان می‌پردازند راه را نیک به دیگران نشان دادن، پرسشی که کسی می‌پرسد را درست پاسخ دادن این خود بخش است.
3-رادی با کنش: در همه‌ی کتاب‌های دینی و فرهنگ ایران باستان پیوسته به نیکی کردن و دهش سفارش می‌شود از این رو ما زرتشتیان به شکل سنتی به جز جشن‌های ماهیانه و دیگر جشن‌ها، سالی شش بار گهنبار برگزار می‌کنیم که هر چهره پنج روز به درازا می‌کشد. این آیین تنها برای بخشش به همنوعان و همچنین یاری‌رسانی به بینوایان و درماندگان و به نیکی یادکردن برای شخص برگزار کننده‌ی گهنبار است.
در اوستای یتااهووَیریو می‌خوانیم: «خشترمچا اهورایی اَییم دَرِ گوبیو ددت واستارم». خشنودی اهورایی از آن کسی است که درماندگان و بینوایان را دست‌گیری کند (یاری رساند).»
سخنرانی کارشناسی ماهانه‌ی سازمان زنان زرتشتی در نخستین دوشنبه‌ی ماه، روز هفتم بهمن‌ماه 1398 خورشیدی از ساعت 10 بامداد در تالار خسروی برگزار شد.
ا
فرتورها از سازمان زنان زرتشتی رسیده است.
4090
یک پاسخ
درود بر بانو انوشه باستانی و خوشحاليم از اينکه امثال خانم باستانی وجود دارند. باز هم سپاس از اين بانوی زرتشتی عزيز و سپاس از امردادنامه که اينگونه گردهمایی هایی را به آگاهی می رساند .