گهنبارخانه یزد‎ میزبان آیین درگذشت اشو زرتشت

آیین آفرینگان‌خوانی درگذشت اشو زرتشت، یگانه پیام‌آور ایرانی، با گردهمایی آیینی زرتشتیان در گهنبارخانه یزد برگزار شد.
این آیین با اوستاخوانی موبدان رستم کاووسیان‌زاده و خدامراد گنجی سه‌شنبه پنجم دی‌ماه ۱۴۰2 خورشیدی از ساعت ۹ بامداد آغاز شد. هزینه آیین آفرینگان‌خوانی با نیک‌اندیشی خانواده روانشاد خسرو صداقت و یاری دهشمندان فراهم شده است.
این مکان سپندینه آتشکده و گهنبارخانه بیش از صد سال گذشته از سوی روانشاد موبد رستم دستور صداقت در محله‌ی دستوران برای انجام کارهای آیینی و نوزودی و عروسی و آیین گهنبار و سال و پرسه ساخته شد و تاکنون بیش از صد سال خانواده موبد فریدون موبد رستم آن را نگهداری کرده و می‌کنند.
فرزانه نیکوکار شادروان رستم موبد خسرو صداقت در سال 1295 خورشیدی برای تربیت فرزندان زرتشتی دبستان دینیاری را پایه‌گذاری کرد که ازسال 1316 تا 1328 خورشیدی سه کلاس دبیرستان به آن افزود ولی ازسال 1330 پس از دو سال تعطیل به کوشش فریدون پیشدادی و سرپرستی میزرا سروش لهراسب و مدیریت اسفندیار کاویانی بازگشایی شد و اینک تنها مدرسه ویژه زرتشتیان یزد است.
گهنبارخانه که در گویش مردم به آن « گهنبار خانه» گفته می‌شود، جایگاهی برای برگزاری آیین داد و دهش است که گونه‌ای از وقف به شمار می‌آید . گهنبارخانه موبدان در کوچه دبستان دینیاری یکی از نامی‌ترین آن‌هاست.

پنجم دی‌ماه سالروز جاودانگی یگانه وخشور ایرانی اشو زرتشت، پیام‌آور راستی و درستی، آموزگار اندیشه و خرد، دوست‌دار نیکی و دانایی و دشمن جهل و نادانی گرامی باد. اشوزرتشت اسپنتمان ایرانی (آریایی) از خاندان و خانواده «اِسپَنتَمان» که فرنام و نام نیای نهم ایشان بوده‌ است. نام پدرش «پُوروشَسپ» فرزند «پیترسَپ» و نام مادرش «دُوغدو» فرزند «فَراهیم‌رَوا» است. اشوزرتشت در دوران فرمانروایی لهراسپ شاه در ایران‌زمین زاده شد و چشم به جهان گشود و پرورش یافت. در نوشته‌های زبان اوستایی واژه و نام زرتشت «زراسوشترا – زره ئوشتره» و در پهلوی زردشت آمده‌ است. زرتشت به چم (:معنی) ستاره درخشان و روشنایی زرین است. زیرا که «زَرَت» به چم درخشان و آسترا به چم ستاره است. اشو زرتشت هنگامی که گشتاسب کیانی و پسرش اسفندیار، فرمانروای بلخ (مزارشریف)  از پایتخت بیرون رفته بودند، فرمانروای تورانی «ارجاسب» که دشمن دیرینه‌ زرتشت بود، درنگی یافته و «تورابراتور» را با لشکر بزرگی به بلخ فرستاد. تورانیان دروازه‌ شهر بلخ (مزارشریف) را درهم شکستند و هنگامی که زرتشت با لهراسب و گروهی از پیروانش در آتشکده‌ نوبهار شهر بلخ به نیایش بودند به زخم شمشیر تورانیان وی را کشتند. پنجم دی‌ماه در گاهنامه ایرانی تنها روزی است که جشن نیست، ولی روز سوگواری هم نیست. در این روز زرتشتیان گردهم می‌آیند و به نیایش، خواندن گات‌ها و تهیه‌ی آش و خوراکی‌های سنتی می‌پردازند. مراسم آیینی به شیوه‌ی گروهی است و در آماده‌سازی و پخت آن‌ها نیز همازوری و همکاری دارند. در این روز یاد درگذشتگان را گرامی می‌دارند، ولی سوگواری یا جامه‌ سیاه بر تن نمی‌کنند.

فرتورها از کوشا جمشیدی است.

4090