زرتشتیان شیراز واپسین چَهره‌ی گهنبار سال را به کوشش کمیسیون دینی انجمن زرتشتیان شیراز در تالار روانشاد یزدانی مجموعه دینی، فرهنگی و ورزشی این شهر برگزار کردند.
شنبه 25 اسفندماه 1403 خورشیدی با نزدیک‌شدن به ساعت 6 پسین سفره‌ی گهنبار چیده شد تا موبدیار رستم خسرویانی اوستاخوانی را آغاز کند. سپس یک‌صدوسی‌وپنجمین شماره ی «پیام سبز» نشریه داخلی انجمن زرتشتیان شیراز نیز میان مشترکان پخش شد. پذیرایی با لُرک، سیروگ، کماج، حلوا و میوه پایان‌بخش این آیین بود.
ششمین و واپسین گهنبار سال، چَهره‌ی هَمَس‌پَت میدیم گاه، به گهنبار پنجه یا پنجی نامور است. واژه‌ی هَمَس‌پَت میدیم برابر شدن روز و شب معنی می‌دهد. این جشن در پنج روز پایانی هر سال برگزار می‌شود. این روزها نام جداگانه‌ای دارند که بخش‌های پنج‌گانه‌ی گات‌ها را یادآوری می‌کنند، به همین دلیل به روزهای برگزاری گهنبار پنجی، ماهِ گاتابیو نیز می‌گویند. در باور سنتی زرتشتیان، زمان گهنبار هَمَس‌پَت میدیم گاه هنگام آفریده شدن انسان از سوی پروردگار و پایان مرحله‌ی آفرینش است.
فرتور از شهرام پوردهی است.
6744
