پروانه اعتمادی، هنرمند نقاش نامدار ایرانی، امروز، یکم فروردین‌ماه 1404 خورشیدی، در 77 سالگی درگذشت.
این نقاش ایرانی نمایشگاه‌های انفرادی و گروهی بسیاری در بال سوئیس، پکن، پاریس، لس آنجلس، ونکوور و دهلی نو برپا کرده بود. آثار پروانه اعتمادی در موزه‌های ارزشمندی چون موزه هنرهای معاصر تهران و مرکز ژرژ پمپیدو پاریس نگهداری می‌شوند.
پروانه‌ی اعتمادی زاده‌ی پنجم اسفندماه 1326 بود.
همسر وی، رویین پاکباز، تاریخ‌نگار هنر، منتقد و نقاش نوگرای ایرانی است که در تبدیل رشته‌ی تاریخ هنر به یک زمینه‌ی علمی و دانشگاهی در ایران نقش ارزشمندی داشته است.
پروانه اعتمادی تنها شاگرد مستقیم بهمن محصص (نقاش و مجسمه‌سازنامدار ایرانی) بود.
پروانه اعتمادی با نقاشی‌های طبیعت بیجان و به‌ویژه نقاشی‌های سیمانی در دهه‌ی ۱۳۵۰ شناخته می‌شود. وی نخستین نمایشگاه خود را در سال ۱۳۴۸ در تالار قندریز برگزار کرد. در دهه‌ی ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰ نیز آثار متنوعی با تکنیک مدادرنگی آفریده است. چهار دوره کاری با تکنیک‌های رنگ روغن وسیمان، پاستل، مداد رنگی و کلاژ را می‌توان در آثار پروانه اعتمادی دید.
