دولت سامیا کلانتری دهیار نمونه و سخت‌کوش مزرعه کلانتر درگذشت

دولت جمشید سامیا کلانتری، دهیار پیشین روستای زرتشتی‌نشین مزرعه کلانتر، نخستین بانوی دهیار در ایران، بانویی که دلش در آبادانی روستا می‌تپید، از گیتی درگذشت و به مینو پیوست.
دولت سامیا کلانتری روز رام ایزد از گاهشمار زرتشتی برابر با پنج‌شنبه 21 فروردین‌ماه 1399 خورشیدی در پی عارضه‌ی قلبی در سن‌خوزه‌ی آمریکا چشم از جهان هستی فروبست. گردهمایی آیین تازه درگذشته به شوند بحران همه‌گیری برگزار نمی‌شود.
دولت جمشید سامیا کلانتری 19 شهریورماه 1324 چشم به جهان گشود. فریدون سهراب سامیا کلانتری همسر آن بهشتی روان و فرزندان به نام‌های پروانه، گلناز، سیما و مهرداد هستند.
نورالدین عبداله‌پور، تهیه کننده و کارگردان فیلم مستند «سامیا»، در دست‌نوشت با عنوان «سنگ‌فرشی برای فردوسی» بر روی صفحه‌ی شخصی خود از سخت‌کوشی دولت سامیا کلانتری اینچنین به نیکی یاد می‌کند: «دهیار فعال، پرکار، لایق و با تجربه روستای مزرعه‌کلانتر در بیست کیلومتری شهر میبد، با داشتن روحیه فعالیت عمرانی در ساختاردهی فرهنگی و اجتماعی و دگرگون‌سازی چهره‌ی این روستا در طول شش سال فعالتی مداوم نقشی بی‌بدیل داشته است. پرورش‌دهنده‌ی نمونه ماهی در استان یزد، روستای نمونه گردشگری، اهتمام جدی در بهداشت محیط‌زیست و مدیریت پسماند، تامین روشنای معابر، اصلاح بهسازی و سنگفرش کوچه‌ها، بهسازی، کاروانسراها، آب انبارهای قدیمی، احداث پارک روستا،  سرویس رفت و برگشت با اتوبوس به شهر میبد، اجرای طرح هادی، تشویق وحمایت از طرف یونسکو و استانداردی یزد، اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری استان یزد، فرمانداری میبد و شورای روستا فهرست بلند بالای از عملکرد، فعالیت‌ها این بانوی سخت‌کوش و فداکار در قلب کویر ایران را گواهی می‌دهد و همه‌ی این‌ها موجبات خشنودی و رضایت اهالی روستا و هم کسانی است که دلشان در آبادی روستا می‌تپد و بر تلاش شبانه روزی سامیا با نیکی و احترام می‌نگرند که با یک نگاه و ایده جدید با الهام از سروده‌های سراینده شاهنامه جانی دوباره به حیات روستای مزرعه کلانتر داده است. تجلیل، تشویق، تکریم این بانوی نمونه سخت‌کوش، ثبت تجربیات موفق، الگودهی و الگوسازی از وظایف مدیران، برنامه‌ریزان است. خسته نباشید سامیا»
کارگردان فیلم مستند سامیا، می‌نویسد: «دولت سامیا کلانتری، وقتی هر چهار فرزند وی با تحصیلات عالیه سروسامان می‌گیرند. پس از بازنشستگی شوهر به قصد اقامت در روستا عازم زادگاهش می‌شود. روستای متروکه و تقریباً در خالی شدن از سکنه».
روستای مزرعه کلانتر در بیست کیلومتری شهر میبد، با کوچه‌باغ‌های زیبا، ساباط‌ها، خانه‌های کاهگلی با بوی خاک، سفال و کاهگل، درهای منقش چوبی، با  مردمانی خونگرم و آب هوای کویری، بسیاری از کسانی‌ که، با خاطره از آنجا به جاهای دیگر کوچ کرده بودند. امروزه با چهره‌ای دگرگون شده از آن به آن روستا برگشتند. خانه‌های نوین، میدان ورودی اول شهر با جدول‌گذاری و فضای سبز بنام میدان فردوسی طراحی و احداث شده است، کوچه سنگ‌فرش‌ها زیبا که با خردمندی و خلاقانه نامی برای هر کدام انتخاب شده است با برداشتی از قهرمانان و شخصیت‌های شاهنامه تهمینه، رودابه، زال، نریمان، سودابه، منیژه، سهراب، رستم و ده‌های نام‌آور دیگر که نامشان با نام ایران گره خورده است. با داستان‌های از مهر و دلدادگی، خویش و دوستی. سامیا به عنوان نخستین دهیار زن در ایران، دهیار نمونه استانی و کشوری کارش را با شور و اشتیاق، انگیزه و جدیت با همت و تلاش زایدالوصفی شروع کرد. با همدلی در چارچوب شیوه و اهداف مشخص و با استراتژی بر اساس یک تعامل مفید و سازنده با ادارات، سازمان‌ها و مردم و زمانی که فعالیت در دهیاری را آغاز کرد، بدون این‌که بداند دهیار یعنی چه؟ و چه وظایفی دارد ولی اکنون ۴۶۰ دهیار زن در ایران تجربه فعالیت در دهیاری و اداره مدیریت امور روستایی را تجربه می‌کنند و شاید امثال سامیاها نمونه مثال زدنی از کسانی باشند که صادقانه و بی ادعا کمر به آبادی روستاها بستند.
دهیاری‌ها برخلاف شهرداری که سابقه یک قرن فعالیت در ایران رادار هستند فاقد پشتوانه نیروی انسانی ماهر اداری و مدیریتی هستند. اما در سایه‌ی تجربیات، فعالیت و پشتکار مداوم دهیاری‌ها با توجه به نوع و بافت اجتماعی با نوآوری و خلاقیت، ترکیب خردمندانه، خلق ایده‌های نو در بستر عمران و آبادانی روستاها و تقویت باورها نشاط به زندگی را به روستاها برگردانند…
استان یزد، سرزمینی در میانه کویر، با مردمانی صبور و بردبار با ریشه های عمیق در تاریخ، با فرهنگ غنی و پیشینه های تاریخی، با صبر و پایداری در مقابل دشواری های طبیعت باهمراهی و همزیستی مسالمت‌آمیز با طبیعت و کویر، شرایط اقلیم و جغرافیای کویر نشینان سخت‌کوش را اندیشمند و سازگار به بار آورده است.
این استان تلاقی فرهنگ، طبیعت و معماری است با بادگیرها و عمارت های تاریخی … جایی که عرصه گسترده طبیعت به عرصه فرهنگ پیوند می خورد، فرهنگ و مظاهر فرهنگی ریشه دوانده و با گذشته های دور پیوند خورده است. با گنجینه ای از گوهر ها و الوان میراث هویتمند فرهنگی که گفته ها وناگفته های بسی شیرین و جذاب دارد. شهر تاریخی و باستانی میبد با ساز واره یک شهر کویری که در گذر هزارهای تاریخ چون کوهی استوار ایستاده است با نارین قلعه. شهری که تلاش و کوشش مداوم مردان و زنان سازگار این دیار است. کویری‌ترین نقطه‌ی سرزمین‌مان با زیارتگاه‌ها، مساجد، کاروانسراها، آب انبارها، ساباط ها ، حمام‌های قدیمی و به هر جهتی که سر بچرخانی بادگیری را می‌بینی. شهری کهن که در کارگاههایش هنوز زیلو می بافند. دستهای کوزه گران با گل سفال نقش و نگاره ماهرانه می زنند. نقشی از انس و الفت در پیچ و خم برجها دیوارها که با یادها خود را سینه به سینه به نسل های بعدی سپرده اند. با روایت‌های جاندار از افسانه‌ها، آیین‌هاو باورها …»
امرداد درگذشت آن بهشتی روان را به بستگان آن روانشاد به‌ویژه فرزندانش پروانه، مهرداد و عروس خانواده مهرناز نمیری، برادرش کیومرس سامیا کلانتری و همچنین فیروزه منوچهری که از همکاران و همراهان امرداد بوده و هستند، آرامش‌باد گفته و در غم از دست رفتن آن بانوی فرزانه خود را همدل بازماندگان می‌داند؛ برای آن انوشه‌روان، شادی روان و گروسمان‌نشینی و برای بازماندگان شکیبایی و دیرزیوی آرزومند است.