مردمان جهان از دیرباز با پرسش‌هایی روبه‌رو بوده‌اند و در جست‌وجو و یافتن پاسخی، تا نگرانی‌ها و دلواپسی‌های درونی خویش را بزدایند و به آرامشی خواستنی دست پیدا کنند. بیشتر این پرسش‌ها در پیوند با چرایی و چیستی زندگی و نیز زیست‌بوم، کنش‌های طبیعی به‌ویژه رخدادهای ویرانگری چون زلزله، آتش‌سوزی، سیل و از این‌دست بوده است که گاهی برای مردم فضای گنگی را نمایش می‌داده است تا جایی‌که چون با پدیده‌ای چون مرگ روبه‌رو می‌شدند بر گنگی درونی‌شان افزوده می‌شد و گاهی با ترس و هراس دست‌و‌پنجه نرم می‌کردند و با خود می‌گفتند این زمین و آسمان چیست؟ از کجا پیدا شده است؟ ما مردم پس از اینکه جان دادیم و مرگ ما را در آغوش خویش فشرد، به کجا می‌رویم؟ آیا اینجا پایان کار است؟ اگر پایان کار است، آرمان چه بوده است؟ چه کسی این آرمان‌ها را نوشته است؟ و … .
در این هنگام بود که دانایان برای فرونشاندن عطش پاسخ‌جویی و آماده‌کردن پاسخ برای مردمان، رفتارهای گوناگونی داشتند. برای نمونه استوره‌سازی و گفتن داستان زندگی و مرگ در چهارچوب داستان‌هایی بود که این تشنگی را فروبنشانند و همچنین حس ترس را در میان مردمان مهار سازند و این گسستگی، جنگ و خونریزی را که خود یکی از انگیزه‌های ویرانگر به‌شمار می‌رفت را بپایند و جلوی آنرا بگیرند. پس می‌بینیم که آرام‌آرام جایگاه ویژه‌ای برای دانایان و استوره‌سازان در هازمان‌ها (:جامعه‌ها) شکل می‌گیرد، زیراکه پس از پیش‌کشیدن این استوره‌ها و داستان‌های آرامش‌بخش بود که مردمان وارد چیزهای کوچک و پرسش‌های وابسته می‌شدند.
در یکی از چرخشگاه‌های (:نقاط عطف) این جریان‌ها، پیداشدن زرتشت اسپنتمان بود که خویش را به یک جریان پاک و سپید پیوند می‌داد …
آنچه در بالا آمده است بخشی از نوشتاری است با عنوان « جایگاه ویژه‌ی پرسش‌گری در فرهنگ ایرانی» به قلم برزو پرستار، که در تازه‌ترین شماره‌ی امرداد چاپ شده است.
متن کامل این نوشتار را در رویه‌ی پنجم (اندیشه) شماره‌ی 425 هفته‌نامه‌ی امرداد بخوانید.
خوانندگان می‌توانند برای دسترسی به هفته‌نامه‌ی امرداد افزون‌بر نمایندگی‌ها و روزنامه‌فروشی‌ها از راه‌های زیر نیز بهره ببرند.
لینک اشتراک ایمیلی هفته‌نامه‌ی امرداد
لینک فروش اینترنتی 425 هفته‌نامه‌ی امرداد
