لوگو امرداد
موبد سروش‌پور در آیین واج‌یشت یزد:

رکود خطری جدی برای سنت‌های زرتشتیان است

آیین یسناخوانی و گهنبارخوانی واج‌یشت در یزد با باشندگی موبدان یزدی و موبد پدرام سروش‌پور و موبد مهراب وحیدی از تهران از دقیقه‌های نخست بامداد امروز سه‌شنبه 21 شهریورماه 1396 خورشیدی در آتشکده‌ی یزد آغاز شد. موبد پدرام سروش‌پور در آیین واج‌یشت گهنبار پایان تابستان با ابراز خوشنودی گفت: «یزد پس از سال‌ها با همیاریِ انجمن‌‌های موبدان تهران و یزد و انجمن زرتشتیان یزد دوباره میزبان برگزاری آیین واج‌یشت شد و این بسیار خوشحال‌کننده است.»

موبد سروش‌پور در این آیین که از ساعت 5 و 45 دقیقه با باشندگی مردم آغاز شد، گفت: «در برخورد ما با سنت‌ها سه نگاه وجود دارد؛ “آشموغی”، “رکود” و “فرَشَه”.»وی پیرامون این سه رویکرد افزود: «آشموغی، بدعت‌های نادرست است که سنت‌ها را از فلسفه‌ی اصلی دور می‌کند و نمونه‌ی آن در گهنبارها دیده می‌شود. برای نمونه پیش از این به بانوان اجازه‌ی شرکت در آیین گهنبار داده نمی‌شد که انجمن موبدان این بدعت را از میان برداشت چون این بدعت اشتباه با پیشینه‌ی گهنبار که همازوری و دادودهش است، هم‌خوانی ندارد.»

موبد پدرام سروش‌پور رویکرد یا نگاه راکد به سنت‌ها را این‌گونه توضیح داد: «ماهیت سنت‌ها پویایی است و می‌بایست با رشد جوامع این پویایی حفظ شود چون راکد بودن خطری است که سنت‌های ما را تهدید می‌کند. برای نمونه در 100 سال پیش با لرک و خیرات بر پیشینه‌ی دادودهش در گهنبارها پافشاری می‌شد ولی امروزه بیشتر جنبه‌ی مهمانی دارد و پیشینه‌ی اصلیِ آن گم شده است و به راه نویی نیاز است که آن فرَشَه است.» موبد پدرام سروش‌پور در بخش دیگری از سخنانش پیرامون فرَشَه گفت: «نگاه درست فرَشَه است که یعنی با دید اشوزرتشت جهان و سنت‌ها تازه شوند. این نگاه به چم(:معنی) ایجاد سنت‌های تازه نیست بلکه می‌بایست سنت‌های فراموش شده، به یاد آورده شود؛ برای نمونه موبدی بانوان.»

سروش‌پور در آیین واج‌یشت گهنبار پیته‌شهم‌گاه، برگزاری واج‌یشت پس از 50 سال در یزد را شکلی از فرَشَه عنوان کرد و پیرامون پیشینه‌ی گهنبار گفت: «آیین یسناخوانی در واج‌یشت گهنبارها از سوی موبدان سبب می‌شد تا با خوانشِ چندین باره‌ی آن، یسنا در دل موبدان و مردم حفظ شود و به آیندگان برسد. همه‌ی موبدان و موبدیاران با اوستاخوانی در این روز همازور می‌شوند و همازوری در کل هازمان را نوید می‌دهند.»

در هنگام سپیده‌دم نخستین روز از چهره گهنبار، آیین واج‌یشت گهنبار در جای آتش ورهرام هر شهر برگزار می‌شود. در این آیین، موبدان و گروهی از زرتشتیان باشنده‌اند و بخش‌هایی از اوستا و یسنا را می‌خوانند. گهنبار چهره‌ی پایان تابستان یا پیته‌شهم‌گاه سومین چهره از گهنبار سال است که در آن آفرینش زمین پاس داشته می‌شود.

1

2

3

4

5

6

از چپ شاهرخ باستانی فرنشین انجمن زرتشتیان اله‌آباد
7

8

9

10

از چپ سپنتا نیکنام فرنشین انجمن زرتشتیان یزد
11

12

از راست موبد پدرام سروش‌پور و موبد مهراب وحیدی
13

14

15

خوشامدگویی موبد کامران لریان
16

موبد پدرام سروش‌پور
17

فرتور از فریدون فرودی است.

0114

به اشتراک گذاری
Telegram
WhatsApp
Facebook
Twitter

3 پاسخ

  1. سنت اگر تغییر کند که دیگر سنت نیست. شیر بدون دست و یال که دیگر شیر نیست. نباید گذاشت سنت ها رنگ ببازند.

  2. همانطورکه اقای سروشپور هم گفته اند دگرگونی بخش جدایی ناپذیر همه بخش های زندگی از جمله سنت است. در گذشته هم تغییر وجود داشته است اما ویژگی زمان قدیم سرعت کم تغییرات بوده است. تغییر نکردن سنت تنها نوعی توهم است ان هم در این زمان که سرعت دگرگونی ها بسیار زیاد شده است. انچه که اهمیت دارد این است که جامعه ایی اگاهانه گذشته و حال خود را بداند و برای دگرگونی اگاهانه برنامه ریزی کند.

  3. با درود و مهر . در دین زرتشتی، اصل گاتا ها و همینطور اصول نه گانه زرتشت پیامبر است که نباید تغییر کند . اما سنت ها اگر تغییر نکنند خسته کننده می شوند.البته تغییرِ درست نه اینکه بدتر بشود.اصل، تلاش برای حفظ و پیاده نمودنِ شعار زیبای پندار و گفتار و رفتارِ نیک می باشد..خوشبختانه با حضور موبدان جوان و دانشمنددر عرصه دین، جای نگرانی وجود ندارد. با سپاس از موبد سروش پور و دیگر پاسبانان دین بهی .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تازه‌ترین ها
1403-02-01