خیابان بهشت نامی است برای گذرراه جنوبی پارک شهر، جایی که ساختمان مرکزی شهرداری تهران در بخش میانی آن جای گرفته است. در طبقه‌ی هفتم همین ساختمان به دور از چشم شهروندان تهرانی می‌توان دفتر کار شهردار تهران را سراغ گرفت. شهردار تهران از همینجا شهر را در دیدرس خود دارد و حتا پشت سر خودش در جنوب ساختمان می‌تواند گلدسته و گنبد مسجد شیخ فضل‌الله نوری را نیز ببیند. به واقع ساختمان شهرداری تهران در همان محله‌ای جای دارد که زمانی شیخ فضل‌الله در آن می‌زیست.
نامگذاری این خیابان به جانمایی اداره‌ی پزشکی قانونی در شرق خیابان بازمی‌گردد. جایی که پیکر مرده‌ها سرآخر گذارشان به آنجا می‌افتد تا به بهشت زهرا انتقال یابند. گویا از همینجا مرده‌ها همگی به بهشت پا می‌گذارند، چنانکه کوچه‌ی روبروی پزشکی قانونی تابلوی شناسایی معراج‌الشهدا را بر سینه‌اش دارد. اینک شکوه و عظمت غم‌افزای این مکان با جنازه‌هایی که روزگاری از جبهه‌های جنگ ایران و عراق بازمی‌گشتند به بعد تفسیری ویژه‌ای یافته است. چون خانواده‌های تهرانی جنازه‌ی فرزند جان‌باخته‌ی خودشان را در همینجا تحویل می‌گرفتند تا آنان را در بهشتی دیگر که آن هم بهشت زهرا نام دارد به خاک بسپارند.
نام دیوان عدالت اداری هم چند قدمی همین تالار بالای ساختمانی بزرگ می‌درخشد. تمامی قاضی‌هایی را که در ذهن مردم پرونده‌های قطوری از قتل و غارت به همراه دارند، در سن پیری داخل همین ساختمان بزرگ بر کرسی قضاوت می‌نشانند تا به شکایت مردم از ادارات دولتی رسیدگی شود. گویا مهارت و تجربه‌ی این کار را تنها از ایشان می‌توان سراغ گرفت.
روبه‌روی ساختمان دیوان عدالت اداری ساختمان کتابخانه‌ی عمومی مرکزی دیده می‌شود. از عمر این ساختمان دو طبقه نیز چیزی بیش از نیم سده می‌گذرد. کاشی‌کاری دیوار بیرونی کتابخانه بر زیبایی نمای آن می‌افزاید. کتابخانه‌ی مرکزی در ایران از معدود کتابخانه‌هایی است که در طرح و بنای عمومی آن سازه‌ی مناسبی از کتابخانه دیده می‌شود. کتابخانه مرکزی پارک شهر در سال ۱۳۴۰خورشیدی در محل کنونی سفره‌خانه‌ی سنتی واقع در محوطه‌ی پارک شهر تهران در منطقه‌ی سنگلج گشایش یافت. کتابخانه تا پیش از سال ۱۳۴۰ در محل سابق دفتر پارک بود. در این سال با همکاری شرکت ملی نفت ایران ، کتابخانه ای با حدود ۳۸۰۰ جلد کتاب گشایش یافت . سه سال بعد کلنگ ساختمان جدید کتابخانه با زیر بنای ۲۸۳۰ متر مربع در ضلع جنوب غربی پارک شهر به زمین زده شد و در آبان ۱۳۵۰ به محل کنونی آن جابه‌جا شد.
کتابخانه تا سال ۱۳۵۲ ازسوی سازمان کتابخانه های عمومی شهر تهران وابسته به شهرداری ، اداره و اعتبار آن از ۵/۱ درصد درآمدهای شهرداری تأمین می‌شد. از پایان ۱۳۵۲ اداره‌ی کتابخانه مرکزی بر دوش وزارت فرهنگ و هنر و پس از آن وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بوده است . بودجه‌ی آن نیز از سوی این وزارتخانه فراهم می‌شد. از سال ۱۳۷۳ تا ۱۳۸۴ اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان تهران ، کتابخانه پارک شهر و دیگر کتابخانه‌های عمومی استان تهران را اداره و از سال ۱۳۸۴ اداره‌ی آن به نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور واگذار شد
ابتدای خیابان بهشت تالار سنگلج را ساخته‌اند که از عمر آن نزدیک به نیم سده می‌گذرد. این تالار زمان پهلوی دوم ساخته شد و به مناسبت اینکه سلطنت پهلوی دوم بیست و پنجم شهریور 1320 آغاز شد 25 شهریور نام گرفت اما این موضوع چه پیوندی با تالار نمایش داشت فقط خود او و اطرافیان حرف‌شنوی او می‌توانستند به چند و چون ماجرا دست یابند. بعدها نام تالار به نام آن محله‌ی قدیمی که به سنگلج نامور بود دگرگون شد. به هرروی با نام همین تالار بسیاری از مردم اجراهایی از چخوف و گوگل را به یاد می‌آورند با نام‌هایی از هنرمندان معاصر همانند جعفر والی، جمشید مشایخی و علی نصیریان.
ساختمان شهرداری پیش از انقلاب کاخی برای استقرار وزارت کشور شمرده می‌شد اما پس از انقلاب همین کاخ در اختیار شهرداری قرار گرفت. سمت غربی ساختمان مرکزی شهرداری، ساختمانی نیز به «شورای اسلامی شهر تهران» ویژه می‌شود. ولی این دو ساختمانِ سوا از هم، در خفا به هم راه دارند. همچنان که شهردار تهران بدون اینکه بخواهد به خیابان و معبر عمومی پا بگذارد از محل کار خودش به طور مستقیم به ساختمان شورای شهر می‌رود.
0144
