جای تندیس عارف قزوینی در میدان عارف خالی است

مدیرکل میراث فرهنگی قزوین در سالگرد عارف قزوینی از مسوولان خواست تا تندیس این چکامه‌سرای آزادیخواه را در میدانی به نام وی نشانده شود.
محمدعلی حضرتی مدیرکل میراث فرهنگی استان قزوین در هشتاد و چهارمین سالگرد عارف قزوینی شاعر آزادیخواه که دوم بهمن‌ماه در سرای کتاب مینوی خرد برگزار شد، گفت: شوربختانه در میدان عارف به یک بیت شعر از عارف که با خط استاد پیله چی نوشته شده بود، رحم نکردند.
وی افزود: عارف قزوینی در محله‌ی پنبه ریسه زاده شد؛، همان محله‌ای که برخی مدیران شهری و استان قزوین اصرار دارند با بولدوزرها باقیمانده‌ی بافت تاریخی قزوین را ویران کنند.
حضرتی با اشاره به این جمله عارف که «باید از بد گفتن مردمان بد مضایقه نکرد» یادآوری کرد: عارف شبیه خلوت خود بود.
وی با بیان این پرسش که چرا عارف بایستی احساس تنهایی کند، گفت: عارف پای هر حرکتی را امضا نکرد و با موج‌سواران همگام نشد.
وی افزود: در واقع کسانی که آمدند و گفتند مشروطه‌خواه هستند نه تنها مشروطه‌خواه نبودند بلکه یک دیکتاتور تمام عیار بودند
گفتنی‌است در این آیین محمد علی حضرتی به معرفی کتاب چرخ بی آیین نوشته فرهود صفرزاده و نامه‌های عارف قزوینی نوشته مهدی به خیال پرداخت.
عاطفه ای که در عارف است رمز تمثیل اوست
دکتر حکاک نیز در باره‌ی شعر اصیل و ویژگی‌های آن گفت: شاعر اصل کسی هست که در تاریخ ادبیات جایگاه خوبی برای خود دارد و کسی نمی تواند جایگاه او را از او پس بگیرد.
وی افزود: اگر عاطفه نباشد شعر شعر نیست، نظم است  وکسی که تجربه شاعرانه و عاشقانه ندارد تنها یک مجسمه بی روح است‌ از این جهت عارف قزوینی شاعری کاملا ممتازاست.
حکاک ادامه داد: اسلوب  شعر عارف شیرینی و روانی است. تخیل در شعر عارف زیاد نیست ولی تخیلی هست که تنها منحصر به خود اوست و آن پیوند عشق و سیاست و صنعت است. زبان عارف زبان محاوره است که در زمان خودش امری بدیل بوده است که در زمان حاضر تبدیل به ناهنجاری شده است.
وی افزود: عارف شاعر تک بیت‌هاست و این اوج هنرنمایی اوست. ولی غلط دستوری در شعر او بسیار است.
عارف را می‌توان از بنیادگذاران کنسرت در ایران دانست.
حسین میثمی استاد دانشگاه وموسیقی‌دان نیز با اشاره به مضامین شعر عارف قزوینی گفت:سبک شعری عارف شبیه شاعران هم دوران خود نیست ولی نشان می‌دهد که او در مخاطب شناسی موفق بوده است چرا که توازن بین شعرهای سیاسی و عاشقانه و اجتماعی هنر عارف است.
وی افزود: برگزاری کنسرت برای مخاطبین از مهم ترین فعالیت های عارف در کنار تصنیف های اوست.
عارف در حدود سال 1262 خورشیدی در قزوین زاده شد. پدرش ملاهادی وکیل بود. او صرف و نحو عربی و فارسی را در زادگاهش قزوین آموخت. خط شکسته و نستعلیق را بسیار خوب می‌نوشت، همچنین موسیقی را نزد حاج صادق خوارزمی فراگرفت. عارف در روز دوم بهمن سال 1312 خورشیدی در همدان درگذشت.