زنده‌یاد موبد گشتاسب بلیوانی؛ بزرگ‌مردی در اندیشه‌ی خدمت

او چهره‌ای نام آشنا برای دیدارکنندگان زیارتگاه‌های پیرسبز، هریشت و پارس بانو، و یاری‌رسان مردم اردکان و شریف‌آباد بود. با لبخندی همیشگی پرسش‌های دینی و آیینی را پاسخ می‌گفت. مجری آیین‌ها و فرنشین انجمن زرتشتیان شریف آباد بود. تا واپسین گاه زندگی پربارش، این مسوولیت را به خوبی به انجام رسانید. آری زنده‌یاد گشتاسب بلیوانی، در حالی که با تنی رنجور از بیماری به خدمت‌رسانی به مردم و پاسخگویی به بازدیدکنندگان نوروزی در پیرسبز می‌پرداخت، به بیمارستان منتقل و در روز آسمان ایزد و فروردین ماه 3746 دینی زرتشتی برابر با 27 فروردین‌ماه 1387 خورشیدی، آسمانی شد.

موبد گشتاسب بلیوانی در سال 1334 خورشیدی در شریف‌آباد اردکان یزد در یک خانواده دین‌دار  چشم به جهان گشود. دوران دانش‌اندوزی ابتدایی و متوسطه‌ی خود را در اردکان، شریف‌آباد به پایان رساند. با رشد و نمو در خانواده‌ای دین‌‌مدار دلبستگی به فرهنگ نیاکانی و مهر به آیین زرتشتی در او نهادینه شده بود. در کنار پدرش، روانشاد رستم نوشیروان بلیوانی، فرنشین وقت انجمن زرتشتیان شریف‌آباد، در امور انجمن زرتشتیان و سرپرستی خانواده یاری می‌رسانید. در جوانی به شغل آزاد رو آورد و مدیریت کتاب‌فروشی و نوشت‌افزار فردوسی را در اردکان بر دوش گرفت و همزمان در انجام کارهای دینی و پرداختن به امور انجمن زرتشتیان شریف‌آباد می‌کوشید. هنگام زندگانی پدر فرهیخته خود، چندین دوره در جایگاه دبیر و هموند انجمن زرتشتیان شریف‌آباد انجام وظیفه کرد و کارآزموده شد.
روانشاد گشتاسب بلیوانی با گذراندن  دوره‌ها و آزمون‌های بایسته زیر نگرش انجمن موبدان تهران، 24 فروردین‌ماه 1364 خورشیدی در جایگاه «موبدیاری» پذیرفته شد و برگزاری آیین‌ها و امور دینی زرتشتیان شریف‌آباد را نیز انجام و مدیریت می‌کرد. وی در سال 1362 خورشیدی با شیرین اردشیر قدسی ازدواج کرد. سه فرزند به نام‌های رستم، آرشام و بهنام نتیجه‌ی این زندگی نوین هستند.
موبد گشتاسب بلیوانی پس از درگذشت پدرشان در سال 1377 خورشیدی، از آنجا که هموند انجمن و در این راه کارآزموده بود به طور موقت اداره‌ی امور انجمن و زیارتگاه‌ها و آدریان محل را بردوش گرفت. در انتخابات انجمن به شوند شایستگی و کاردانی به هموندی انجمن درآمد و در انتخابات داخلی هیات‌رییسه به عنوان فرنشین انجمن برگزیده شد. پس از واگذاری سرپرستی (:متولی) زیارتگاه‌های آن گستره به بلیوانی، او تا واپسین گاه زندگانی پربارش در این مسوولیت به انجام خویشکاری (: وظیفه) بایسته پرداخت.
از کارهای پرارج ایشان در جایگاه فرنشین وقت انجمن زرتشتیان شریف‌آباد می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
رسیدگی به امور دینی و فرهنگی انجمن و آتشکده و نیایشگاه ها به‌عنوان موبدیار
سرپرستی ساخت چندین ساختمان در زیارتگاه‌های پیرسبز، پیرهریشت، پیر پارس بانو
ساماندهی و بازسازی آتشکده‌های شریف‌آباد
رسیدگی به امور ثبتی وحقوقی انجمن، آتشکده و زیارتگاها
دریافت اسناد آدریان و زیارتگاه‌هایی که پدرش آنها را به ثبت رسانده بود
پی‌گیری اجرای آسفالت راه پیرسبز چک چک – اردکان
اتصال زیارتگاه به برق سراسری ،نصب ایستگاه BTS تلفن همراه
رساندن آب باغ گلزار به پیر سبز
احداث پارکینگ پایین کوه چک چک
اجرای طرح نورپردازی زیارتگاه
روانشاد با بزرگ‌منشی خود برخلاف کارشکنی و شکایت شماری از افراد، توانست زمین زیارتگاه پیرمهربانو را خریداری کند و بر آن بود تا این زیارتگاه را ساماندهی کند ولی شوربختانه زندگانی کوتاهش فرصت چنین کاری را به او نداد. او گاه در پیرسبز (پیر چک‌چک) مشغول ساماندهی بود و گاه در شریف‌آباد به کارهای دینی مردم می‌رسید و به عنوان فرنشین انجمن نیز همواره زمانی را برای پیگیری کارها برجا می‌گذاشت. رسیدگی به مشکلات هفت معبد محل و زیارتگاه‌های پیرپارس‌بانو  و پیرهریشت را هم بدون هیچ گله‌ای بر دوش داشت و هیچ‌گاه از زیر مسوولیت‌هایی که به او سپرده بودند شانه خالی نکرد. همیشه لبخند خشنودی بر لبانش بود. برای او که دلداده‌ی خدمت‌ به مردم بود، زرتشتی و غیرزرتشتی فرقی نداشت، با تمام وجود و پاکدلی در رسیدگی به نیازهای همکیشان و همشهری‌های خود گام برمی‌داشت. ایشان در درازای زندگی ارزنده خود در انجام آیین‌های دینی، فرهنگی و  بهینه‌سازی زیارتگاه‌ها و نیایشگاه‌های اردکان کوشید. او در انجام همه‌ی امور به جز اهورامزدا، به امید و چشم به راه کسی نمی‌نشست. کسانی که آن روانشاد را می‌شناسند گواه بر این یادنوشته هستند. روانشاد بلیوانی تا واپسین دم زندگانی برای همازوری زرتشتیان هر آنچه در توان داشت به‌کار بست. سرانجام در روزی بهاری، زندگی کوتاه خود را به درود گفت. در سن 53 سالگی به نزد پروردگار شتافت. دوستداران را تنها گذاشت و هازمان زرتشتی یکی از یاران خود را از دست داد.
مسلمانان شریف‌آباد اردکان، آیین یادبود بهشتی‌روان گشتاسب بلیوانی را برگزار کردند. در آیین یادبود، فرماندار، شهردار وقت، شهردار پیشین، مسوول کل آموزش و پرورش وقت، فرنشین شورای شهر اردکان آن زمان، خبرنگار اطلاعات، صداوسیما، پزشکان و فرنشین بهداری وقت باشنده بودند. دکتر خسرو دبستانی نماینده‌ی پیشین زرتشتیان در مجلس شورا در سخنانی، روانشاد بلیوانی را «مردِ دین» نامید.

زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست
هر کسی نغمه خود خواند و از صحنه رود
صحنه پیوسته به جاست
خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد

نامش نیک، روانش شاد، یادش گرامی باد.

بر همه ما زرتشتیان بایسته است که  راستی و پاکی‌، مهرورزی و دانش نیک زیستن را در خود پرورش دهیم و بیش از پیش به ‌همازوری و هم‌دلی با همه نیکان و وهان‌، ارج بگذاریم.

* بهره‌جویی از نوشته شاه‌بهرام بلیوانی