در جنگ هشت‌ساله، در روزهایی که خرمشهر در چنگ ارتش عراق بود، پیکر ایران نالان‌تر از هر زمان دیگری بود؛ درهم فشرده و خونین. مردم بی‌تاب آزادسازی خرمشهر بودند. آرزویی نمانده بود جز بیرون راندن دشمن و کوتاه‌کردن دست بیگانگانی که از شهری خُرم و آباد، ویران‌کده‌ای ساخته بودند. جان‌فشانی‌ها شد و پیکر دلیرترین سربازان میهن به خاک افتاد تا خرمشهر به ایرانِ همیشگی‌اش بازگشت. داغ جان‌باختن فرزندان کشور سنگین و فراموش‌نشدنی‌ست، اما آزادی دوباره‌ی خرمشهر شادی بزرگی بود که به ایران زخم‌خورده و ناآرام، آرامش بخشید. خرمشهر جان ایران بود و هست!
اکنون سالیانی است که جنگ هشت‌ساله پایان گرفته است. خرمشهر اگرچه نه همان است که در زمان جنگ بود و مردم به شهر خود بازگشته‌اند و زندگی از سر گرفته شده است، اما این شهر هنوز زخم‌هایی بر پیکر و جان خود دارد. آن‌جا سرشار از زیرساخت‌های گران‌بها برای گردشگری و داد‌وستد کالا و بازرگانی است. خرمشهر از دید راهبردی (:استراتژیک)، گران‌بهاتر از آن است که بتوان گمان بُرد. در کنار اروندرود آرمیده است و پالایشگاه آبادان و صنایع فولاد خوزستان و بسیاری مرکزهای مهم اقتصادی دیگر، ارزشی بی‌همتا به آن بخشیده‌اند. خرمشهر سرمایه‌ای گران‌بها برای ایران به‌شمار می‌رود. تنها 13 اسکله‌ی بارگیری خرمشهر نشان از آن دارد که این شهر در مرزهای جنوب باختری ایران شاه‌رگی زندگی‌بخش برای اقتصاد سرزمین‌مان شمرده می‌شود. به آن‌همه راه‌آهن هفتادساله‌ی خرمشهر را نیز باید افزود که بخشی از راه‌آهن سراسری ایران است؛ ایستگاه راه‌آهن شهر در کنار اهمیت اقتصادی بی‌شمارَش، از بخش‌های زیبا و گردشگری خرمشهر نیز شناخته می‌شود، اما اکنون خرمشهر به همان آبادانی است که باید باشد؟ دشواری‌ها بسیار است؛ اما بازسازی آسیب‌های جنگ و ویرانی‌ای که ارتش بیگانه بر خرمشهر زده است کمترین چشم‌داشت مردم سخت‌کوش و استوار آن است، دشوار است خرمشهر را آن‌چنان ندید که شایسته‌ی آن است.
خرمشهر زمانی بزرگ‌ترین صادرکننده‌ی خرما و گونه‌های فراوان آن به جهان بود. اندوخته‌های نفتی بسیار آن به کنار که خود دارایی‌ای بزرگ برای ایران است؛ دو رودخانه‌ی آب شیرین در خرمشهر، بهمن‌شیر و اروندرود، چنان زندگی‌آور و آبادکننده است که بهایی افزون‌تر از طلا و نفت دارند! کارون که رود زندگی‌آور خوزستان است، از خرمشهر می‌گذرد و دو شاخه‌ی آن بهمن‌شیر و اروندرود را می‌سازد.
آنچه در بالا آمده است بخشی از گزارشی‌ست با عنوان «خرمشهر؛ شهر مهرورزی و پایداری» به قلم نگار جمشیدنژاد که در تازه‌ترین شماره‌ی امرداد چاپ شده است.
متن کامل این نوشتار را در رویه‌ی هشتم (هشتی) شماره‌ی 439 هفته‌نامه‌ی امرداد بخوانید.
«امرداد» شماره‌ی 439 از دوشنبه 20 اردیبهشت‌ماه 1400 خورشیدی، در روزنامه‌فروشی‌ها و نمایندگی‌های امرداد در دسترس خوانندگان خواهد بود.
خوانندگان می‌توانند برای دسترسی به هفته‌نامه‌ی امرداد افزون‌بر نمایندگی‌ها و روزنامه‌فروشی‌ها از راه‌های زیر نیز بهره ببرند.
