مرواریدی به نام « منصور»
از لعل بدخشان افغان، درخشان‌تر؛ از فیروزه‌ی نیشابور، فیروزه‌ای تر؛ از یاقوت سرخ و کبود کوهستان یوتا، گران‌بهاتر؛ از عقیق سیاه استرالیا، کمیاب‌تر و از گراندیدریت ماداگاسکار، گران‌سنگ‌تر بود.
هنرمندی فرزانه، مردی خوش‌پوش و با جذبه، با چهره‌ای گشاده که از بوی مریم‌گُلی‌ها عطرآگین‌تر و از میخک‌ها خندان‌تر بود. وی زاده بیست و نهمین روز از موسم خرما‌پزان- تابستانِ رنگین و پر احساس جنوب به فرخنده سال ۱۳۲۹ در خانه‌ای کاه گلی و سرشار از مهر، پشت منبر «کرتی» بندرعباس- در سه راه سازمان کنونی – است. نژادگی وی به روستای کلات بالا از حومه‌ی این بندر هنرپرور می‌رسد و از تبار هنرمندان خوش‌نام و نیک‌بخت است.
آنگاه که امواج «میم» نام او را از ژرفای اقیانوس به بندر آورد؛ نور «نون» آن را از اوج آسمان و از مهر به مهربانی وام گرفت. صورتی‌ترین گل‌ها به صف شدند تا «صاد» را با صداقت به اسم وی پیشکش کنند؛ «واو» آن نیز، ارمغانی از وارستگی و «ر» آخر آن از رستگاری آمد تا یک ستاره در قلب آسمان فیروزه‌ای هرمزگان بدرخشد. عالیجناب نعیمی سرمشق سادگی و خوش‌دلی، هنرمندی برجسته و بسی فروتن؛ انسانی گرامی و اندیشمند و سرشار سه نشان آشکارای: لبخند، سکوت و حرف‌های حساب و حسابی بود.
خواهر‌زاده‌ی ناصر تقوایی سازنده‌ی فیلم نامدار «ناخدا خورشید» و دستیار وی در چند فیلم است. عکاسی سریال امام علی (ع) را در کارنامه‌ی پنجاه ساله‌ی درخشان عکاسی‌اش دارد.
گویندگان به صدای مخملین و گیرایش رشک می‌ورزند. تدبیر نیکویش از وی تهیه کننده‌ای توانمند، ذکاوتش او را تدوینگری تیزبین و با سرعت عمل بالا، قلم کارایش او را نویسنده متن و روزنامه‌نگاری مخاطب‌محور، بار آورده بود. همیشه طرحی نو در سر دارد و طراحی صحنه و دکور فیلم، عکاسی صحنه و بازیگری را با سینماگران و فیلمسازان متعددی تجربه کرده است. لذت هنر نمایش را با «سيزيف و مرگ» و «زندگی كورش کبیر» در روی صحنه تجربه کرده است.
این فعال فرهنگی در کارنامه‌ی رسانه‌ای خود بیش از یکصد فیلم مستند به عنوان کارگردان، نویسنده، تهیه کننده و ده‌ها برنامه‌ی تلویزیونی و رادیویی دارد. فیلم مستند «کارخانه ریسندگی خنجی» یکی از شاهکارهای اوست.
برای تلويزيون: مجموعه‌های مستندِ سفر، پوشش سبز- توانايي‌هاي كشاورزي هرمزگان-، محرم در هرمزگان، طبيعت جنوب، صيد و صيادي، جغرافیای انسانی هرمزگان، سفر، برادران و … ساخته است.
منصور نعیمی، فيلم‌هاي داستاني: بشير، بازگشت شقايق، هدایت و از خدا بترس را تهیه کرده است. به عنوان دستيارکارگردان، با فیلمسازانی چون: ناصر تقوایی( فیلم‌های: پیش، کشتی یونانی، دو فيلم نيمه‌تمام «چاي تلخ و زنگي و رومي»؛ کیومرث پور احمد( مجموعه مستند خلیج فارس جغرافیای فقر و غنا )؛ حسن بنی هاشمی( راه دور دریا )؛ محمد عقیلی( مجموعه‌ی پروانه ها، زمزمه شب‌هنگام) همکاری داشته است. فيلم‌نامه‌ی بلند بی‌بری و مستندهای داستانی چهاردهمی و چَکچَکوو از دیگر آثار ارزشمند این فیلمساز پرکار است.
انصاف، ایمان راسخ و راست‌کرداری منصور موجب شده تا داوری چند مسابقه‌ی عکس و جشنواره فیلم را به نگاه تیزبین وی بسپارند. از جمله: جشنواره عکس خلیج‌فارس، جشنواره فیلم و عکس اردیبهشت، جشنواره عکس مجازی یزد، جشنواره عکس بسیج، مسابقه عکس اداره بندر و… می‌توان نام برد.
پژوهشگر پرتلاش و پیشکسوت پرافتخار فرهنگ عامه توانسته کتاب « فرهنگ جامع هرمزگان» را به زیور طبع بیاراید. این نویسنده نام‌آشنا، کتاب‌های«روزون رفته»- روزشمار رویداد های هرمزگان؛ «چنچنکو» – مجموعه‌ی زبانزدها (:ضرب‌المثل‌های) هرمزگان -؛ «پس از پرواز» – ماجرای سقوط ایرباس ایران – و مجموعه‌ی « بانوی خوب‌های جزیره» – مجموعه شعر – را چاپ و منتشر کند.
گنجینه‌ی طلایی هزاران قطعه عکس و اسلاید تاریخی و اجتماعی او از گستره‌ی هرمزگان بی‌گمان بی‌مانند است. نمایشگاه‌های مستقل و گروهی عکس استاد نعیمی نیز پُر از حس و خاطرات نوستالژی بوده است. نمایشگاه «میراث رفته» در ماه تولدش به سال 1388 در فرهنگ‌سرای طوبی بندرعباس و نمایشگاه عکس «یاد روزُن رفته» در نوروز سال 1389، نمونه‌های نمایشگاه‌های پربیننده‌ی وی بودند.
منصور نعیمی، در برنامه‌ی تلویزیونی «شووِ بندِر» از بدو راه‌اندازی تاکنون حضوری فعال داشته و آیتم‌های پربیننده‌ای چون: مَحلَه وا مَحلَه، یادتن، روزون رَفته ، خلیج فارس ، ضرب‌المثل‌ها ، چهره‌ها، کتاب‌شناسی هرمزگان ، گَپِ دیریا ، شناخت سدید‌السلطنه کبابی، پَرسه در شهر و … را ساخته است.
در عرصه‌ی مطبوعات پیشگام بوده زیرا سالیان پی‌در‌پی به‌عنوان نویسنده، دبیر صفحه‌های ادبی، هنری و تاریخی و سردبیر نشریات محلی و کشوری خلق اثر و تولید محتوا کرده است. از حس لطیف و ذوق شاعرانه‌ای بهره می‌برد و دفترهای شعر منتشر نشده‌ای دارد که دل‌ها را احساس نیلوفرانه می‌بخشد.
کتابخانه شخصی‌اش هزاران جلد کتاب دارد. مطالعه روزانه را بر خود واجب می دانست. نظم و زیبایی شناسی را در زندگی او می‌شود به نظاره نشست. فعال فضای مجازی و همچنین کنشگر کاربلد فرهنگی و اجتماعی بود . نعیمی بیش از پنج دهه است که خویش را وقف فرهنگ و هنر این مرز پرگهر کرد. ایجاد «نارنجستان نعیمی» به همت انجمن ادبی خط سوم و دانشگاه فرهنگیان در این مکان به سال ۱۳۹۷ به پاس پنجاه سال کوشش کم‌مانند وی بود. همچنین به همت تنی چند از دوست‌دارانش در سال ۱۳۹۴ به مناسبت شصت و چهار سالگی استاد، مراسمی باعنوان «شب منصور نعیمی» در فرهنگ‌سرای طوبی بندرعباس برگزار شد.
در فلاش‌بک به دوران جوانی “منصور” درمی‌یابیم که بی‌سبب نیست که دانش نجوم را به نیکی می‌شناسد زیرا دیپلم ریاضی را در دهه‌ی چهل، زمانی که خیلی‌ها سواد خواندن و نوشتن نداشتند کسب کرده است. سال سخت ۱۳۵۰ در کنکور سراسری دانشگاه شرکت و در رشته‌ی جامعه‌شناسی به رتبه‌ی چهل و یکم ایران دست یافت که به علت ظرفیت محدود کلاس‌ها و پذیرش چهل نفر، از ادامه تحصیل در رشته مور علاقه‌اش باز ماند. اما فرو ننشست. پیشنهاد ماندن در پایتخت کشور را نپذیرفت.حلقه‌های شعر و شاعری را در زادگاهش بیش از پیش در هم تنید. نمایش را با نهایت کوشش پی‌گرفت. محصول اندیشه نابش، نخستین نمایش رادیویی به گویش بندری در سال ۱۳۴۹ از شبکه رادیویی بندرعباس بود که با اقبال همگانی روبه‌رو شد.
جامه‌ی شریف آموزگاری بر تن کرد و در قالب سپاه دانش، در روستای «چغان لارستان» در میان ایلات و عشایر سخت‌کوش فارس خدمت سربازی را سپری کرد. سپس به استخدام رادیو و تلویزیون ملی ایران مرکز بندر عباس درآمد و در مدرسه‌ی عالی سینما و تلویزیون دوره‌ی تخصصی شیمی لابراتوار (ظهور و چاپ فیلم و عکس) را گذراند و وارد عرصه‌ی عکاسی علمی، هنری و فیلمسازی شد. جوان پویا و پرکار دهه‌ی پنجاه با عضویت در سینمای آزاد به عنوان مدرس و سپس مسوول سینمای آزاد دفتر بندرعباس پذیرفته و آموزش علاقه‌مندان را به جد دنبال کرد. مسوولیت‌پذیری، برنامه‌ریزی و عملیاتی کردن ایده‌هایش باعث شد تا به‌عنوان مسوول و مدرس فیلمسازی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بندرعباس نیز به کار مشغول شود.
هم‌نشینی، هم‌کلامی و همکاری با بزرگاني چون كيومرث پوراحمد، ناصر تقوايي، ارد زند، ابراهيم مختاري، جعفر پناهي، داوود میرباقری، سیامک شائقی، ابراهیم منصفی (رامي)، عبدالهادي معتمدي، عماد‌الدين عمادي، غلام قاصد، رکن الدین پاكروان، سيدمحمد عقيلي، حسن بني‌هاشمي، صديقه شهروا، شريفه بني‌هاشمي، حسن کرمی و … موجب شد شاگردان برجسته‌ای همچون زنده‌یاد كورش گرمساري، سیروس کهوری نژاد، غلام سبزیکار، عبدالله خداكريمي، حسن مرادي، نجیبه نعمتی، انوش ملایی، فروزان کهوری، مژده صابری، شهریار توکلی، خسرو معصومی و … را به جامعه‌ی فرهنگی و هنری معرفی کند.
پدر و مادر منصور نعیمی اهل علم، ادب و فرهنگ بودند. پدر روانشادش یوسف، بازاری منصف و زنده‌یاد مادرش فاطمه از خانواده‌ی دارای فضل و هنر تقوایی‌ها بود. منصور با همسری از جنس مهربانی و هنر به نام شهلا در سال ۱۳۵۴ پیوند مهر بست و حاصل این همدلی عاشقانه چهار فرزند فرهیخته و نیک اندیش به نام‌های مازیار، مانی و میثم و مهرانگیز است. نوادگان دوست‌داشتنی او نیز که میراث‌دار هنر پدربزرگ بوده ماندانا و مارال هستند.
زنده‌یاد نعیمی در بهمن‌ماه سال ۱۳۷۵ از صدا و سیمای مرکز خلیج فارس بازنشسته شد و مسوولیت کانون بازنشستگان این سازمان را بردوش گرفت.
وی همچنان به کار پژوهش و ساخت فیلم دل‌مشغول بود و واپسین فیلمش «دربَند» مستندی به سفارش منابع طبیعی هرمزگان بود. فیلم مستند «سوند» و مستند بلند «تابستان میناب» را همچنین به روی میز مونتاژ رسانده است.
کاکا منصور، ساعت 8 و 45 دقیقه 28 اردیبهشت‌ماه 1400 در پیِ ایست قلبی در بیمارستان شهید محمدی بندرعباس، آسمانی شد.
و پیش از پرواز بلندش برایم نوشت:
«درود ژوزف عزیز! سپاس از محبت شما!
توکل به خدا و دعای نیک شما و دوستان، کم‌کم روبه بهبودی هستم.
ارادتمند همیشگی: منصور»
اکنون «کاکا منصور» در بهشت، همساده‌ی سه رفیق قدیمی، محمود بشیری- پیشکسوت بوکس هرمزگان؛ زنده یاد جلال الهیاری خالق ترانه‌ی “ای پیرمرد» و “بپ گپوی هرمزگان” و استاد محمد خطیبی‌زاده است.
آیین همراهی و خاکسپاری استاد منصور نعیمی، گوهر گران‌بهای فرهنگ هرمزگان، ساعت 9 فردا چهارشنبه، 29 اردیبهشت‌ماه 1400 خورشیدی، در قطعه‌ی شماره یک مفاخر، بهشت زهرای باغوی بندرعباس برگزار می‌شود.
