آیین بزرگداشت عطار نیشابوری عارف و سرایندهی پرآوازهی ایرانی با عنوان سخن سیمرغ از سوی موسسهی نیستان گمشده برگزار شد.
در این آیین که با باشندگی دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی سرایندهی نامآور معاصر همراه بود، دکترالهه معروضی با نگاهی به پیشینهی سیمرغ در ایران باستان، دکتر لیلی ماحوزی با بررسی تطبیق هفت شهر عشق با هورمونهای هیپوفیز و دکتر حبیب نبوی با پرداختن به شرح هفت وادی سلوک پیرامون عطار نیشابوری سخنرانی کردند. همچنین ارشک عزیزی، سازندهی سمفونی «در روز بینهایت» با الهام از منطقالطیر، حسین پیرنیا، آهنگساز بنام، دکتر رامین طالبیان از بنیادگذاران موسسه و دکتر مریم معصومیان از بنیادگذاران موسسه، به ارائهی سخنان کوتاهی درپیوند با عطار پرداختند.
پخش نماهنگی با عنوان «سیمرغ»، نقالی پریسا سیمینمهر با روایت داستان شیخ صنعان، اجرای موسیقی زنده با خوانندگی فاضل جمشیدی از سرودههای عطار و نوازندگی منوچهر سهیلی، مهیار سهیلی و احسان لیوانی و نمایش تندیسهایی از مجموعهی منطقالطیر عطار نیشابوری از دیگر بخشهای این برنامه بود.
در پایان تندیسی از مجموعهی منطقالطیر، ساختهی هادی عربنرمی به دکتر شفیعی کدکنی پیشکش شد. دکتر شفیعی کدکنی این تندیس را به موزهی نیشابور پیشکش کردند.
آیین بزرگداشت عطار نیشابوری آدینه 24 فروردینماه 1397 خورشیدی، با همراهی شماری از دوستداران ادب و عرفان ایرانزمین در موسسهی نیستان گمشده برگزار شد.
بخشی از سخنرانی دکتر الهه معروضی با عنوان «پیشینهی سیمرغ در ایرانن باستان» در زیر آمده است.
«سیمرغ در منطقالطیر و دیگر آثار عطار چهرهای ندارد. در شاهنامه ویژگیهایی برای آن مشخص شده است. با توجه به یشتها و دیگر متنهای پیش از اسلام سیمرغ شاهنامه بیش از همه به وارغن یا کرشفت شبیه است که هر دو از نامهای گونهای باز به نام بالابان یا سنقر است. از سویی گمان میرود نام اوستایی سیمرغ با واژهی سائین در اوستا که نام قومی پاکدین است و توتم آنها پرندهی شاهین بوده است، ریشهی واژگانی مشترک دارد. سائین همان اران یا آلان است که در شاهنامه (نبرد ایرج با برادران) از آن یاد شده است. هر سه نام به چم شاهین است. این قوم را همان قوم بیات میدانند که شمار زیادی از آنها از جمهوری آذربایجان کنونی به سمت خراسان کوچیدند. نشان درفش هخامنشیان نیز شاهین یا باز زرین شهپرِ گشوده است. گاهی به سیمرغ با چهرهی آدمی برمیخوریم. برای نمونه در اساتیر مانداییان سیمرغ چنین است. این سیمرغ به موجودات اساتیری تمدنهای میانرودان (:بینالنهرین) مانند لاماسو، کورپیو و شدو همانند است و یا به گارودای هندوان که مرکب ایزد ویشنو بوده است. سیمرغ سگچهر که از نشانهای رسمی ساسانیان است به گمان بسیار از اساتیر سکاها برخاسته است. سکاها از آسیای میانه به سمت ایران کوچ کردند در روزگار مادها، هخامنشیان و اشکانیان بارها با ایرانیان رویارو شده و در پایان در سیستان ساکن شدند. توتم این قوم سگ بوده است و جهانگیر کویاجی استورهی زال و سیمرغ را یک استورهی سکایی میداند.»
دکتر الهه معروضی، پژوهشگر فرهنگ مردم
دکتر لیلی ماحوزی، فوق تخصص غدد
پریسا سیمینمهر: روایتخوانی داستان شیخ صنعان
حسین پرنیا، نواساز و نوازندهی سنتور
ارشک عزیزی خالق سمفونی در روز بی نهایت با الهام از منطقالطیر
دکتر حبیب نبوی
دکتر شفیعی کدکنی تندیس را به موزۀ نیشابور اهدا کردند.
دکتر نادر کریمیان سردشتی نوروزنامهی چاپ بنیاد رودکی با تصحیح و پیشگفتار خودشان را به دکتر شفیعیکدکنی پیشکش کردند
نمایش ٱثاری از مجموعه تندیسهای منطقالطیر هادی عرب نرمی در بخشی از همایش
محفل سخن سیمرغ، 24 فروردین 97، تهران، مؤسسهی نیستان گمشده
فرتور از مژگان نظری است.
0114