آیین خاکسپاری پیکر داریوش شایگان در مرکز دایرهالمعارف بزرگ اسلامی بامداد امروز ششم فروردینماه آغاز شد و باشندگان (:حاضران) شایگان را به خانه ابدی او در قطعهی هنرمندان بهشت زهرا بدرقه کردند.
علی یونسی دستیار ویژه رییسجمهور در امور اقوام و اقلیتهای دینی، بهرام قاسمی سخنگوی وزارت امور خارجه، اشرف بروجردی رییس سازمان اسناد و کتابخانه ملی، سهراب کومار سفیر کشور هندوستان، بهمن فرمان آرا، محمدرضا نعمتزاده -وزیر سابق صنعت و معدن و تجارت، عباس آخوندی وزیر راه و مسکن، جواد مجابی، مرتضی الویری و الهام فخاری اعضاء شورای شهر و همچنین غلامحسین کرباسچی در این مراسم باشنده بودند. وی در سال 1314 در تهران زاده شد، در مدرسه فرانسوی سن لویی تهران درس خواند و برای ادامه تحصیل به خارج رفت و در رشته هندشناسی دکترا گرفت.
روانشاد داریوش شایگان پنجم بهمن سال گذشته به علت عارضه مغزی در بیمارستان بستری شد و سرانجام دوم فروردین ماه در 82 سالگی دار فانی را وداع گفت.
تصویرهای این مراسم را در دنباله ببینید.
دختر زنده یاد استاد شایگان
علی دهباشی
دهباشی با اشاره به دوستی محمدعلی موحد و شایگان پیامی را از طرف محمدعلی موحد خواند که در بخشی از این پیام آمده است: یک چشم من گریان است و چشم دیگری خندان. چشم گریان من برای غم داریوش شایگان است. این سوال برای من به وجود آمده است که کجا شد آن همه فراست و دانش؟ کجا شد آن همه هوش و ذکاوت؟ داریوش شایگان از مفاخر عصر ما بود. آثارش به چند زبان ترجمه شد. سزاوار است که در یاد او سخن بگویم. یاد او مایه امیدواری، سربلندی و دلگرمی است که هنوز ایران چنین فرزندانی را میپروراند.
حجت السلام محقق داماد
محقق داماد با بیان خاطرهای از داریوش شایگان گفت: یک شب در منزلی در شمیران که برق هم نداشت از او از آخرت و مرگ پرسیدم. او دست مرا گرفت و به عالم دیگری برد. شایگان گویی مرگ را تجربه و او را احساس کرده بود. آنچه که ما درباره مرگ خوانده و نوشتهایم او چشیده بود. جای او خالی است. او عاشق ایران بود و برای ایران تلاش میکرد اما فارغ از آزار نبود. تو را آزار دادهاند!
او سپس شعری از شفیعی کدکنی خواند.
سفیر هندوستان
آیدین آغداشلو
آیدین آغداشلو نیز در این مراسم با اشاره به دوستی 60 ساله خود با داریوش شایگان اظهار کرد: توصیف مقام علمی و فرهنگی استادم در این مجال و نه در مجالهای دیگر آسان نیست. کسانی که از جاهای دور و نزدیک به اینجا آمدهاند، نشانه سپاسگزاری فرهیختگان است که به نمایندگی از ملت بزرگ آمدهاند تا فرهنگ را از گزند حوادث دور نگه دارند.
آغداشلو افزود: یکی از مسائلی که میتوان در مقام این بزرگوار بیان کرد، این است که استادم یکی از مهمترین فرهیختگانی بود که به همیشه به او حسرت میبردم و جایگاهش را ستایش میکردم. او نمونه و الگوی ذهن دو جهانی بود. فرهنگ ایرانی و فرهنگ جهانی را به یک اندازه میشناخت و سالها باید بگذرد تا متفکری مانند او پدید آید.
بهمن فرمان آرا
بهمن فرمانآرا نیز که در این مراسم باشنده بود درستایش داریوش شایگان گفت: شایگان الگوی من برای زندگی بود نه از نظر سواد که من اگر 50 سال دیگر هم زندگی کنم به اندازه او نخواهم دانست. من و شایگان احساس میکردیم خوشبخت بودیم و کاری که دوست داشتیم انجام دادیم. ما هر دو با مرگ مشکلی نداشتیم زیرا فکر میکردیم امکاناتی داشتیم و کاری که توانسته بودیم انجام دادهایم. ما از جهان طلبکار نبودیم. داریوش عاشق زندگی بود. او همه ویژگیهای یک روشنفکر را داشت. داریوش بینظیر بود. من بسیار خوشحالم که ساعتهای خوبی را کنار او گذراندهام. جای او همیشه خالی است.
او خاطرنشان کرد: بزرگان ما میروند. داریوش از کسانی بود که جایگزینی نداشت، ندارد و نخواهد داشت زیرا به معنای واقعی استثنایی بود. به ملت ایران تسلیت میگویم زیرا آنها جواهری را از دست دادند که مسوولان ارزشش را ندانستند.
فرتور از مژده شهریار است.
0114