استاد غلامرضا آستی‌کردیانی، پیشکسوت موسیقی مقامی خراسان، درپیِ دچار شدن به بیماری کرونا درگذشت.
به‌گزارش میراث‌آریا و به‌گفته‌ی روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی حسین‌علی آستی، فرزند این هنرمند موسیقی مقامی امروز شنبه ششم شهریورماه ۱۴۰۰ خراسان دردرباره‌ی درگذشت استاد غلامرضا آستی کردیانی، گفت: «پدر سحرگاه پنج‌شنبه، ۴ شهریورماه، بر اثر عوارض ناشی از ابتلا به بیماری کرونا فوت کردند و عصر همان روز با رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی مراسم تشییع در زادگاه و محل زندگی‌شان برگزار شد».
او ادامه داد: «استاد در روستای کردیان از توابع شهرستان باخرز زندگی کردند و پنج پسر و سه دختر دارند».
همچنین صادق شریفی‌نسب، فرنشین (:رییس) اداره‌ی فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان تربت جام با بیان اینکه سبک «زهراجان» در موسیقی مقامی خراسان به نام استاد آستی ثبت شده است، گفت: «استاد درباره‌ی موسیقی زهراجان روایت می‌کرد، زمانی که در شهر تهران سرباز بود، عاشق دختری به نام زهرا می‌شود و مسایلی پیش می‌آید که به عشق‌اش نمی‌رسد، از آن پس قطعه‌های موسیقی که اجرا می‌کرد در وصف این عشق نافرجام بوده است».
او افزود: «زمانی که آوازه استاد آستی به استاد حسین سمندری می‌رسد، استاد سمندری به منطقه جام می‌آیند و سراغ استاد آستی را می‌گیرد و دعوت می‌کند که در همایش‌ها و برنامه‌ها همراه ایشان باشد، اما روانشاد آستی به دلیل همان شکست عشقی که در زندگی‌شان تجربه کرده بودد قبول نمی‌کند و استاد آستی برای دل خود به موسیقی می‌پرداخت».
شریفی‌نسب گفت: «استاد آستی در نهایت فقط به دلیل اصرار اهالی هنر حاضر به ضبط یک آلبوم موسیقی شدند که این آلبوم در همان زمان‌های گذشته در استودیو فرهنگ شهرستان تربت جام تولید شده بود، اما در زمان انتشار به اشتباه نام مالک استودیو به‌عنوان خواننده ثبت شده است. مالک این استودیو آقای حیدر قدسی بوده است و اشتباهی نام این شخص به‌عنوان خواننده آلبوم ثبت شده است در حالی که خواننده آلبوم «زهراجان»، استاد غلامرضا آستی بوده است».
هنرمند بخشی خراسان شمالی هم قربانی کرونا شد
همچنین در خبری دیگر و به گزارش خبرگزاری ایرنا برات مقیمی بخشی و هنرمند ممتاز عرصه موسیقی مقامی شمال خراسان بر اثر کرونا ساز خود را برای همیشه بر زمین گذاشت و آسمانی شد.
حسین فرخنده در این‌باره گفت: این هنرمند پیشکسوت موسیقی مقامی شمال خراسان چندی پیش به کووید ۱۹ مبتلا و به دلیل وخامت وضعیت جسمانی در بخش مراقبت‌های ویژه بستری شده بود اما متاسفانه بیماری او را از پا درآورد.
وی افزود: برات مقیمی زاده‌ی ۱۳۳۳ خورشیدی، روستای «داشلی قلعه» بجنورد از هنرمندان سرشناس موسیقی شمال خراسان بود.
فرخنده اظهار داشت: برات مقیمی به صورت رسمی از سال ۱۳۵۲ وارد صحنه‌ی موسیقی مقامی شد و ۴۸ سال پیشینه‌ی فعالیت در این عرصه را داشت.
وی افزود: دل و جان این هنرمند مردمی از جوانی با نواها و نغمه‌های موسیقی محلی خو گرفت و به تدریج با فعالیت در این رشته به یکی از استادان به‌نام موسیقی شمال خراسان تبدیل شد که شاگردان بسیاری این هنر را در مکتب وی آموختند.
«بخشی» فرنامی (:لقبی) است که به برخی از نوازندگان دوتار در شمال خراسان و ترکمن صحرا داده می‌شود. بخشی‌ها نوازندگان دوتار، آوازخوان، داستان‌گو، سراینده و سازنده ساز دوتار هستند که به نوعی از آنها به عنوان روایت‌گران فرهنگ شفاهی یاد شده و از احترام و جایگاه ویژه‌ای نیز برخوردارند.
بخشی خودبند، بالاترین رتبه را در میان بخشی‌ها دارد که خود مولف، مصنف و تولیدکننده اصلی است و خود نوازنده و خواننده به‌شمار می‌رود و می‌تواند برای هر موضوع و اتفاقی که در جامعه صورت می‌گیرد در لحظه شعر گفته و بخواند.
هم اکنون شمار کمی از بخشی های خراسان شمالی هنوز دوتار در دست می نوازند و این افراد که تعداد آنها به انگشتان یک دست هم نمی رسد در شهرستان های شیروان، اسفراین، رازو جرگلان و بجنورد فعالیت دارند.
موسیقی بخشی های شمال خراسان شامل خراسان شمالی و بخشی از خراسان رضوی، سال ۸۹ در اجلاس بین الدول مجمع یونسکو به عنوان میراث معنوی جهانی به ثبت رسید.
