از هنگامی که ایران در سرزمینی دلاویز نام و نشان یافته است تا امروز، نوروز جشن جشنها بوده است و از مهمترین و باشکوهترین بزمهای مردم این سرزمین دیرپا به شمار میآید. شاید یکی از اصلیترین رازهای پیوند و پایداری مردم ایران درپهنه تاریخ همین همگرایی، همنشینی و همسویی دلنشینی است که در سالهای بر هم نهاده به چشم میخورد؛ بهراستی هیچ زمانی از تاریخ یافت نمیشود که ایران بدون نوروز سربلند ایستاده باشد. نوروز گنجینهای از راز و رمز و اشاره و کنایه است که تبلور خیرهکننده آن در سفره هفتسین پرتو میافکند. نوروز و هفتسین، این جاودانههای ماندگار، در آغاز هر سال به ما خجسته باد و فرخنده فال میگویند.
در میان نویسندگانی که به جشنها و رسمهای ایرانی میپردازند، دکتر محمدعلی دادخواه در شمار پژوهشگرانی است که آهسته و پیوسته میکوشد نکتهای بیابد. او درباره نوروز و دیگر آیینهای شادیریز ایرانی هر روز از عمر خویش سکهای در کوزهی خورشید میافکند تا از رازی نو بگوید و رمزی تازه بگشاید. از کتاب پرآوازه «نوروز و فلسفه هفتسین» تاکنون بیش از پنجاه هزار نسخه به چاپ رسیده است. هجدهمین چاپ آن از بهار 1396 میان ایراندوستان دستبهدست میشود. این چاپ تازه همراه با لوح فشردهای است که بخشی از نوشته را در آن بازگو کردهاند تا شنوندگان را در سرزمین بهار و صحرای باغ و شکوفه ببرد. کامیابی روزافزون این پژوهشگر را از یزدان یکتا خواهانیم.
تا من به یاد دارم
نوروز دلافروز
نوروز جاودانی
نوروز مردمی
در وقت خود شکفته و پیروز میشود
از شور و شادمانی از پرچم و چراغ
جان پاک، خانه پاک
دل پاک، عشق پاک…