چَکچَک یا پیرسبز ، یکی از باارزشترین و برجستهترین نیایشگاههای زرتشتیان جهان در استان یزد، هرساله میزبان هزاران نفر از گردشگران ایرانی و سرتاسر جهان است.
نیایشگاههای بسیار و شایانی در یزد جای دارد که ارزش آنها نزد زرتشتیان با هم برابری میکند، ولی نیایشگاه چکچک از آوازهی بیشتری برخوردار است. با فرا رسیدن نوروز و آغاز گردشگری نوروزی، این یادمان زیارتی و گردشگری زرتشتیان در دامنهی کوه، همه ساله میزبان شمار بسیاری از بازدیدکنندگان است.
ورود به پیرسبز همچون دیگر نیایشگاههای زرتشتی، به نشانهی ارج نهادن به این مکانهای سپند، با آیینهای ویژهای همراه است. بازدیدکننده باید کفشها را از پا درآورد و سر را بپوشاند. پیش از ورود به نیایشگاه نگارههایی (:تابلوهایی) وجود دارد که نشان میدهد که پاک و پاکیزه بودن مردان و زنان نیایشکننده از شرایط ورود به این مکان است که باید رعایت شود.
پیرانگاه یا محل اصلی نیایشگاه به صورت فرو رفتگی تراشیده شده در سنگ کوه به وجود آوردهاند. بر دیوارهی سنگی یک سوی نیایشگاه که بخشی از دیوارهی کوه است روییدنیهایی همچون پَر سیاوشان، مورد و انجیر کوهی سبز شده و رویش کرده است. قطرههای آب که از صخره سرازیر میشود، از سقف نیایشگاه به داخل راه یافته و چکه چکه مانند دانههای باران به داخل حوض سنگی میریزد و در منبعی انباشته میشود. گویا نام چکچک از صدای چکیدن قطرههای آب گرفته شده است.
در میان جایگاه اصلی نیایشگاه، آتشدانی برای افروختن آتش گذاشته شده است تا نیایشکنندگان چوب عود، اسپند و کندر بر روی آتش نهند و فضای پیرانگاه را عطرآگین کنند.
سخنهای گوناگونی از پیشینهی این جایگاهها سینهبهسینه آورده شده و به ما رسیدهاست. زرتشتیان در پی همان آیینهای دیرینه و كهن همه ساله از سراسر جهان از روز 24 خوردادماه برای چهار روز در این نیایشگاه گردهم میآیند و به نیایش همگانی میپردازند. نیایشگاه پیرسبز امکانات رفاهی مانند آب آشامیدنی، برق و تعدادی اتاق برای استراحت دارد که به آن «خِیله» میگویند. از آنجا که نیایشگاه چکچک با شهر اردکان فاصلهی زیادی دارد، این ساختمانها برای خانه گرفتن و پذیرایی از نیایشکنندگان ساخته شده است. انجمن زرتشتیان شریفآباد متولی نگهداری از این مکان سپند است.
پیرسبز، چکچكو یا «چکچک» که در ۴۳ کیلومتری شرق اردکان در استان یزد جا گرفته است، با اینكه تا امروز در سیاههی(:فهرست) سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد (:یونسكو) به ثبت نرسیده ولی همواره پذیرای گروههای پرشماری از گردشگران و مسافران دیار كویری یزد بوده و هست.
فرتور از مریم پاکزاد است.
0256