ایرانیان در درازنای تاریخ هماره به گذشته و یادگارهای باستانی خود با عشق و شکوه می‌نگریستند و بی‌گمان می‌توان گفت که نوروز جدای همه‌ی آن یادگارها و جشن‌هاست. کمتر ملتی را در جهان می‌توان یافت که عمری چنین دراز به سر آورده و با رویدادهایی چنین بزرگ روبه‌رو شده و دگرگونی‌هایی چنین سترگ در زندگی‌اش روی داده باشد و پیوسته و در همه‌‌حال خود را به یاد داشته باشد و دمی گذشته و حال و آینده‌ی خویش را فراموش نکند. کدام ملت دیگر را می‌شناسیم که به گذشته‌ی خود به تاریخ باستانی خود، به آیین و رسوم گذشته‌ی خود بیش از این پای‌بند و وفادار باشد؟
نوروز که سه هزار سال است با همه‌ی آداب‌ورسوم خود در این سرزمین پابرجا و جاری است از ایستادگی و پایداری ایرانیان در نگه‌داشتن آیین ملی خود نشان دارد. سال‌های سال است که صدای توپ و سرنای نوروزی نوید آمدن سال تازه است، حتا با آمدن کرونا ذره‌ای از شکوه آن کم نشده و تنها حسرت در آغوش کشیدن عزیزان و روبوسی‌های نوروزی رنجی بر رخسارمان نشانده است که آن هم دیری نمی‌پاید. اين نوروز پيروز كه سرشار از شادی و رامش است، با آ يين‌هايی همراه است كه شماری از آن پيشواز نوروز و شماری ديگر شكوهِ روزهای نوشدن سال است. آیین‌های برجای مانده‌ی برگزاری نوروز در ایران بزرگ، بسیار است و همراه با راز و رمزهای ویژه‌ی خود. هر چه زمان می‌گذرد مردم به این آیین‌ها و مراسم دل بستگی بیشتری پیدا می‌کنند، چراكه به اندیشه‌ی نهفته در آن پی می‌برند و می‌بینند که از ژرفای تاریخ چه گوهر گران‌بهایی، پابرجا و استوار، برای‌شان به یادگار مانده است.
پیدایش نوروز
بر پایه‌ی باورهای سنتی زرتشتیان، آفرینش جهان در شش گام بوده است و از دید زمانی روند آفرینش، روی‌هم رفته، یک سال به درازا کشیده است. در پایان هر گام آفرینش، زرتشتیان جشنی برپا می‌دارند به نام «گهنبار»؛ که شش چهره (شش گاه) دارد. نخستین آفرینش،«آسمان»، که به یاری آسمان، شادی نیز آفریده می‌شود، دومین «آب»؛ سومین، «زمین»؛ چهارمین، «جانوران»؛ پنجمین،«گیاه»؛ و واپسین گهنبار، که سالگرد آفرینش انسان است، «همس‌پت‌میدیم»؛ است و پنج روز پایان به‌چم «برابر شدن روز با شب» است و پنج روز پایان سال را در بر می‌گیرد. این آفرینش بهترین و زیباترین آفرینش اهورایی یا انسان است و در پایان این آفرینش، نوروز فرامی‌رسد که جشن پایان آفرینش و روز به کمال رسیدن انسان است. به همین انگیزه، جشنی بزرگ بر پا می‌شود که همانا نوروز است.
آنچه در بالا آمده است بخشی از نوشتاری‌ست با عنوان «آیین‌های نوروزی» به قلم فیروزه فرودی، که در ویژه‌نامه‌ی نوروز 1401 خورشیدی (مجله‌ی نوروزی امرداد) چاپ شده است.
متن کامل این نوشتار را در مجله‌ی نوروزی امرداد 1401 بخوانید.
ویژه‌نامه‌ی نوروز و زرتشت‌نامه امرداد در 48 رویه به همراه شماره‌ی 452 هفته‌نامه‌ی امرداد (در هشت رویه)، در روزنامه‌فروشی‌ها و نمایندگی‌های امرداد در دسترس خوانندگان است.
خوانندگان می‌توانند برای دسترسی به مجله‌ی نوروزی و هفته‌نامه‌ی امرداد افزون‌بر نمایندگی‌ها و روزنامه‌فروشی‌ها از راه‌های زیر نیز بهره ببرند.
فروش اینترنتی هفته‌نامه امرداد شماره‌ی 452 به همراه مجله نوروزی 1401 خورشیدی
