سپاس‌داری از عباس اخوین استاد نام‌دار خوشنویسی

شرمین نصیری
1398-08-04
00:00

از سوی انجمن خوشنویسان ایران ۲۱ مهرماه 1398 به نام «روز ملی خوشنویسی» نامگذاری شده است. در این روز، در تالار همایش‌های موزه بزرگ خراسان (بوستان کوه‌سنگی مشهد) برنامه‌ی نکوداشتی به پاس کوشش‌های ارج‌دار عباس اخوین، یکی از استادان پیشکسوت خوشنویسی ایران، در گسترش خط و زبان پارسی، برگزار شد. سازمان میراث فرهنگی و صنایع دستی، اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان خراسان رضوی و انجمن خوشنویسان ایران (شعبه‌ی مشهد) برگزار کنندگان این نشست بودند. نکوداشت استاد اخوین با استقبال کم‌مانند دوستداران هنر خوشنویسی ایران همراه بود.

در این همایش ابوالفضل مکرمی‌فر، مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان خراسان رضوی، محمدرضا محمدی، معاون هنری سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی و محمدعلی باقرزاده، فرنشین انجمن خوشنویسان (شعبه مشهد)، به سخنرانی پرداختند و جایگاه درخور ستایش استاد اخوین در هنر خوشنویسی ایرانی را یادآور شدند.

در ادامه این نشست، کیخسرو خروش، استاد نامدار خوشنویسی ایران، در سخنرانی خود از هنر والای عباس اخوین یاد کرد. محمد احصایی و غفاری، استادان دیگری که در این آیین بزرگداشت باشنده بودند، در گفت‌وگویی تلویزیونی به بازگویی خاطراتی از عباس اخوین و منش اخلاقی نمونه‌وار او پرداختند.

در ادامه این نکوداشت به پاس تلاش‌های پیوسته‌ی پیشکسوتان خوشنویسی مشهد، از پنج استاد خوشنویسی عباس ضروری، انوشیروان فروغی، عباس‌علی صحافی‌مقدم، هادی ذوالریاستین، محمدعلی فراستی و حسین قائمی کرمانی سپاس‌داری شد. برخی از این پیشکسوتان در نشست یاد شده باشنده نبودند.

در پایان این آیین نکوداشت، نمایشگاهی از آثار خوشنویسان در تالار نمایشگاهی موزه بزرگ خراسان برپا بود. استادان خوشنویس، خروش و اخوین، این نمایشگاه را افتتاح کردند. در این نمایشگاه آثاری از علی اکبر اسماعیلی قوچانی، احسان احمدی، مهدی بلوریان کاشی، قاسم توکلی راد، علی جافری، هادی دربان حسینی، هادی سیدخوانی، سید محمدسادات شرفی، فرهاد شیرخانی، احسان شورورزی، عباسعلی صحافی مقدم، علی طوسی ثانی، مهدی فانی، احمد قائم مقامی و محمد مشقی دیده می‌شد.

اشاره‌ای گذرا به زندگی هنری عباس اخوین

استاد عباس اخوین در 1316 در شهر مشهد دیده به جهان گشود و از همان سال‌های آغازین تحصیلی دلبسته‌ی خط شد؛ به گونه‌ای که بیشتر زمان خود را با پشتکار و پی‌گیری بسیار به تمرین خوشنویسی پرداخت. در شهریور 1344، زمانی که در دبیرستان درس می‌خواند، به همراه خانواده به تهران آمد. پس از پایان دانش‌آموختگی دبیرستان، در رشته‌ی شیمی دانشگاه پذیرفته شد. او با دلبستگی فراوان و بدون داشتن استاد به نوشتن خط پرداخت و پس از پایان آموزش‌های دانشگاهی، نزد شادروان علی آقاحسینی، که خود از شاگردان عمادالکتاب بود، آموزش خط نستعلیق گرفت. در سال 1359 نیز درجه استادی خوشنویسی را از انجمن خوشنویسان ایران به دست آورد. در سال 1372 «مرکز کتابت و تعلیم ایران» را نیز بنیان‌گذاری کرد که با استقبال بسیاری روبه‌رو شد. این نیز گفتنی است که نمایشگاه‌های گوناگونی را در ایران و خارج از کشور برپا داشته است.

اخوین تا به امروز در کسوت استادی به آموزش دوستداران خط نستعلیق پرداخته است. این استاد در زمان فعالیت حرفه‌ای خود شاگردان بسیاری را آموزش داده است. برخی از آنان از نام‌آوران خط نستعلیق و استادان سرشناس این هنر به‌شمار می‌روند. اخوین در سال 1389 خوشیدی، چهره‏‌ی ماندگار رشته‌ی خوشنویسی شناخته شد.

یکی از ویژگی‌های نمایان اخوین در خوشنویسی، پیروی از مکتب میرعماد است. افزون براین که در چلیپانویسی نیز بی‌مانند است. او عناصر تازه‌ای را به این مکتب خوشنویسی افزوده است. در خور یادآوری است که اخوین خوشنویسی 35 جلد کتاب را انجام داده است. او که روزهای سالخوردگی را می‌گذراند، چنین باور دارد که در این سال‌ها شیوه‌ی او در خوشنویسی جا افتاده‌تر و پخته‌تر شده است. به‌درستی نیز اشاره می‌کند که به گسترش خوشنویسی در ایران یاری رسانده و از بیراهه رفتن خط جلوگیری کرده است. از این‌رو، باور دارد که دِین خود را به میراث کشورش ادا کرده است.