انجمن موبدان تهران از برگزاری حضوری آیین واجیشت گهنبار پایان تابستان با باشندگی همکیشان در آتشکده تهران و آتش ورهرام یزد خبر داد.
این آیین پیشواز گهنبار چهره‌ی پَیتَه‌شَهیِم گاه است. آیین واجیشت در تهران با یسناخوانی موبد مهراب وحیدی و موبد کورش بلندی در آتشکده تهران آغاز می‌شود و همزمان در یزشن‌گاه آتشکده ورهرام یزد موبد مهربان پولادی به یسناخوانی می‌پردازد.
آیین اوستاخوانی گهنبار آغاز چهره‌ی پَیتَه‌شَهیِم گاه از ساعت 6 بامداد دوشنبه 21 شهریورماه 1401 خورشیدی برابر با اشتادروز گاهشماری زرتشتی با همازوری موبدان و موبدیاران و باشندگی همکیشان در آتشکده تهران و همزمان در آتشکده ورهرام یزد برگزار می‌شود.
همکیشان می‌توانند در زمان یادشده، همراه با پخش زنده از اینستاگرام امرداد به نشانی amordad.news هم‌بهره‌ی میزد مینوی گهنبار شوند.
واجیشت گهنبار یکی از کهن‌ترین آیین زرتشتی است که در شهرهای زرتشتی‌نشین به تایید انجمن موبدان با همکاری انجمن زرتشتیان تهران و انجمن زرتشتیان یزد برگزار می‌شود. موبدان پیش از سپیده دم، پیش از آغاز هر چهره گهنبار، در مکان سپندینه یشت‌خانه‌ی آتشکده‌ی ورهرام، به نیایش می‌پردازند. این آیین یزشن‌خوانی یا یسناخوانی نام دارد. موبدان از آغاز گاه اوشهین نیمه‌شب پیش از آغاز گهنبار به یسناخوانی واجیشت می‌پردازند. موبدان (موبد زوت) در یزشن‌گاه آتشکده آیین واجیشت را به جا می‌آورند و موبدان «راسپی» با سرودن بخش‌هایی از یسنا با موبد «زوت» همکاری می‌کنند. در هنگام یسناخوانی و سرودن یسنا، موبدان شربت هوم را از کوبیدن و نرم کردن ساقه‌ی گیاه سپندینه هوم با آب در هاون برنجی به دست می‌آورند. آیین گهنبار از جشن‌های سالیانه است که در شش هنگام یا شش چَهره و هر چهره به مدت پنج روز برگزار می‌شود. شش چهره‌ی گهنبار در باور زرتشتیان نماد آفرینش جهان و هستی از سوی پروردگار در شش گام است. این شش پله در «فروردین‌یشت»، بند هشتاد و شش، به این ترتیب است: «آسمان، آب، زمین، گیاهان، جانوران و انسان». شادی اهورایی در جشن‌های زرتشتی، با نیایش اهورامزدا و بزرگداشت جلوه‌های مینوی و گیتوی آفریدگار، با دادودهش، همازوری، هبستگی به بار می‌نشیند و خویشکاری دلپذیر دینی زرتشتیان می‌شود.
گهنبار، آیین و جشنی است که از دیرباز در پهنه‌ی ایران فرهنگی، به‌پا داشته می‌شده، جشنی که نخستین بن‌پایه و مایه‌ی آن گردهم آمدن، هم‌افزایی، همازوری و شادی است. شش چهره گهنبار یادآور شش پله‌‌ی (:مرحله‌‌ی) آفرینش است. «پَیتَه‌شَهیِم» سومین چهره از شش گهنبار سال به چم (معنی) پایان تابستان است. در باور زرتشتیان گهنبار پیته‌شهیم هنگامه‌ی آفریده شدن «زمین» از سوی پروردگار است. گهنبار «پَیتَه‌شَهیِم» یا گهنبار چَهره‌ی پایان تابستان، هر سال از روز اَشتاد ایزد بر پایه‌ی گاه‌شمار زرتشتیان برابر با ۲۱ شهریورماه در سالنمای رسمی کشور آغاز می‌شود. این گهنبار هم‌چون دیگر گهنبارها پنج روز به درازا خواهد کشید و در روز انارام برابر با ٢۵ شهریورماه به پایان می‌رسد. آیین‌های این گهنبار هم‌چون دیگر گهنبارها برگزارمی‌شود. در روستاهای زرتشتی‌نشین، هر روز در خانه‌ای سفره‌‌ی گهنبار گسترده و اشیا و خوراک‌هایی روی آن گذاشته می‌شود.
