بسکتبال بانوان از نگاه آرمیتا زره پوش

آرمیتا زره‌پوش، بازیکن تیم بسکتبال بانوان باشگاه فروهر، بسکتبال را از دوره‌ی راهنمایی آغاز کرد و از دوران دبیرستان به گونه‌ی پی‌درپی و حرفه‌ای در لیگ دسته‌ی یک بازی می‌کرد. در دانشگاه به خاطر آسیبی که دید ورزش حرفه‌ای را کنار گذاشت و بازی خود را تنها در باشگاه‌های زرتشتی دنبال کرد. وی پس از چند سال با چند تَن از دوستان تیم بسکتبال بانوان را برای شرکت در جام جانباختگان زرتشتی راه‌اندازی کرد. 

با آرمیتا زره‌پوش که به تازگی در تمرینات آسیب دیده بود کنار زمین بسکتبال در سی‌نهمین دوره‌ی پیکارهای ورزشی جام جان‌باختگان دیدار کردم و و در گفت‌و‌گویی از وضعیت تیم‌های بسکتبال بانوان باشگاه‌های زرتشتی پرسیدم.

زره‌پوش با اشاره به اینکه بسکتبال زنان اگرچه با تیم‌‌های کم هنوز هم در این جام حضور دارد گفت: امسال سه تیم و هر تیم با پنج بازیکن در پیکارهای جام 39 شرکت کرده است. سال‌های پیش شمار تیم‌های بسکتبال زنان بیشتر بود ولی به مرور کمتر شد. به باور من یکی از دلیل‌های این کاهش این است که بیشتر ورزشکاران در هازمان (:جامعه) زرتشتی چند رشته‌ای هستند و این امکان را دارند که در چندرشته‌ی ورزشی فعالیت کنند، از آنجا که بسکتبال ورزشی پرآسیب است و روحیه و دلبستگی ویژه‌ای برای ادامه می‌خواهد و از سویی ورزش‌هایی مانند والیبال و بدمینتون پیکارهای حرفه‌ای و تخصصی در یزد و شیراز دارند ولی بسکتبال بازی‌های حرفه‌ای و تخصصی ندارد، برخی از کسانی که این ورزش را در کنار دیگر رشته‌ها تجربه می‌کنند کم‌کم از بسکتبال فاصله می‌گیرند. وی افزود شرایط بد زمین بازی را هم در کاهش تیم‌ها و ورزشکاران این رشته نمی‌توان نادیده گرفت. مهمترین مسابقات بسکتبال جامعه‌ی زرتشتی جام جان‌باختگان است که به خاطر زمین آسفالت شیب‌دار شرایطش برای بسکتبال مناسب و استاندارد نیست، به ویژه اینکه اگر بازیکنی آمادگی جسمانی کمتری داشته باشد آسیب بیشتری می‌بیند.

این پیشکسوت بسکتبال درباره‌ی پیشرفت تیم‌های زنان در این رشته گفت: در تیم فروهر بازیکنان خوب و توانمندی بازی می‌کنند ولی شوربختانه چون همه‌ی تیم‌ها در یک باشگاه هستند و برای نمونه یک بازیکن یکسال در تیم «الف» و سال دیگر در تیم «ب» همین باشگاه بازی می‌کند امکان پیشرفت کم می‌شود.

زره‌پوش درباره‌ی  چندرشته‌ای بودن ورزشکاران زرتشتی با اشاره به اینکه خودش ورزشکاری چند رشته‌ای است و در کنار بسکتبال والیبال، تنیس و بدمینتون هم بازی می‌کند ادامه داد: چندرشته‌ای بودن یا نبودن به آرمانی که دنبال می‌شود بستگی دارد و می‌تواند خوب یا بد باشد. اگر آرمان حرفه‌ای بودن و رفتن به تیم ملی و لیگ‌های برتر باشد چندرشته‌ای بودن گزینه‌ی خوبی نیست ولی اگر آرمان آزمودن  توانمندی‌ها و یا نشاط باشد چندرشته‌ای بودن را می‌توان مناسب دانست. برای نمونه من به خاطر روحیه‌ام که همیشه تنوع را دوست دارم چندرشته‌ای بودن را برگزیدم، چون بازی در هر رشته‌ای ویژگی‌های خود را دارد، حتا گونه‌ی استرسی که به ورزشکار وارد می‌شود در هر رشته متفاوت است و تجربه‌ی این ویژگی‌های متفاوت برای من گیرایی (:جذابیت) دارد.

وی افزود: البته چندرشته‌ای بودن ممکن است آسیب‌هایی برای ورزشکار داشته باشد که برای جلوگیری از این آسیب‌ها باید تمرین‌های بدنسازی به گونه‌ی علمی انجام شود تا ورزشکار آسیب کمتری ببیند.

زره‌پوش در پایان یادآوری کرد در هر ورزشی با آگاهی‌، شناسایی توانمندی‌ها، پیگیری و البته سرمایه‌گذاری می‌توان به پیشرفت رسید.

فرتور از یسنا کیان است.

0114