سخن داریوش

به ایرانیان از من از داریوش

به هر كس خرد و دارد و عقل و هوش

به هر شاه و هر كس كه دارد هنر

به دهقان و صنعتگر و پیشه‌ور

به هر نیزه‌داری كه جنگیده است

ز خونش بسی لاله روییده است

به هر كس اهوراپرستی كند

نیایش به دادار هستی كند

به هر كس كه هر گز نگوید دروغ

ز رخسار هستی بشوید دروغ

به هر كس كه بندد به نیكی كمر

ستایش كند پاك یزدان سحر

به سر باشدش هر دم اندیشه نیك

هماره دلش روشن و پیشه نیك

به هر مرد این سرزمین كهن

به هر دختر پاك و هر پاك زن

به هر دل بر او نام یزدان زدند

گلش قالب از خاك ایران زدند

به هر كس كه گوید ایرانیم

به درگاه كس جز اهورا نیم

به فرزند ایرانی از داریوش

كه درسربلندی ایران بكوش

كه این خاك مردانی آزاده است

به هر ذره‌اش خون كسی داده است

شكوهی كه مانده ز ما یادگار

ببین نیك و نیكش گرامی بدار