جشن سپندارمزدگان برپایهی گاهشمار زرتشتی در روز سپندارمزد و ماه اسفند، برابر با شنبه ۲۹ بهمنماه خورشیدی ویژهی گرامیداشت جایگاه مادر و زن و برپایی نمایشگاه نقاشیهای نونهالان با موضوع «وطنم ایران» در تالار روانشاد یزدانی مجموعه دینی، فرهنگی و ورزشی شیراز برگزار شد.
آیین از ساعت 18 پس از خوشآمدگویی و شادباش جشن سپندارمزدگان از سوی ناهید افتخاری مجری برنامه که با پوشش سنتی به اجرای برنامه میپرداخت، آغاز شد. سپس بندی از گاتها با آوای خوش توسط دوشیزه آرامیس کاویانی اجرا شد و نماهنگی از خواندن اوستای «همازوربیم» به نمایش درآمد. نماهنگی بیمانند که توجه هر بینندهای را به سوی خود میکشاند. نماهنگی که دستاورد همازوری و همدلی زرتشتیان شیراز در خواندن اوستای همازوربیم و فرستادن آن برای آمادهسازی نماهنگ در آبان ماه سال 1399 بوده است. در ادامه نیز نماهنگ گاتها که به کوشش آرامیس کاویانی، اوشتا نیکزاد، دایانا چشمهای، راتا پوردهی زینآباد، دیبا سهرابی، ویانا خسرویانی، آرتمیس اسفندیاریان، آرتین یگانه، آرتان سرایی و آریا مهربان شهریاری، 10 تن از خردسالان و نونهالان زرتشتی شیراز آماده شده بود، پخش شد. نماهنگی که در آن دختران با مکنا و پسران با پوشش سپید و کلاه در آن نقشآفریدند و کلام اندیشهبرانگیز گاتها را به شیرینی تمام و به زیبایی اجرا کردند. پشت صحنههایی از ضبط نماهنگ گاتهاخوانی خردسالان نیز به نمایش درآمد که به جرات میتوان گفت یکی از جذابترین بخش برنامههای این جشن بود و برای دقایقی لبخند را بر لبان بینندگان نشاند. در ادامه اوشتا نیکزاد و آرتان سرایی هرکدام به اجرای دکلمههایی پرداختند، دکلمههایی که نام مادر و ایران را در تالار طنینانداز کرد.
معرفی مینا کیانی بانوی با همت شیرازی در پخت نان و سیروگ در تمامی آیینها و مراسم و پیشکش هدیه به وی از سوی خسرو قدس، فرنشین انجمن زرتشتیان شیراز ادامهبخش برنامهها بود. خسرو قدس با خواندن چکامهای از ملکالشعرای بهار مقام مادر را ستود. همچنین موبدیار رستم خسرویانی نیز از آقایان باشنده در مراسم خواست همه ساله در این روز با همت بیشتری برگزاری مراسم برعهده بگیرند.
امسال نیز به رسم همه ساله به نامگانهی روانشاد مهینبانو نورافروز، هدایایی به نونهالان و دانشآموزان کلاسهای دینی پیشکش شد و از میان بانوانی که لباس سنتی بر تن داشتند، یک بانو به قید قرعه انتخاب شد که امسال قرعه به نام مژگان نمیرانیان افتاد. روانشاد مهینبانو نورافروز همهساله در راستای تشویق هازمان زرتشتی به نگهداشت پوشش سنتی، این برنامه را پیشنهاد و هدایای آن را پیشکش میکرد و پس از درگذشت وی فرزندش کتایون نمیرانیان ادامه دهندهی این راه بوده است.
در ادامه پیشکش هدایای جام سده به تیمها و نفرات برتر در میان تشویق باشندگان انجام شد تا نوبت به اجرای نمایش طنز کنکور برسد، نمایشنامهای که با هنرمندی بابک نیکدین، فرنام ایرجی، پیمان گشتاسبی و پارسا دهموبد به سرپرستی مهتاب گشتاسبی به اجرا درآمد. پذیرایی شام پایانبخش برنامههای این جشن بود. جشنی که هماهنگکنندگی آن را میترا جوانمرد بر دوش داشت.
رشته والیبال، مقام نخست: رامتین مهربان شهریاری، بهنام خدادادی جعفرآباد، مهرداد کاویانی، فرنام ایرجی، افروز سهرابی، فرنوش فریدنی، شیرین منوچهری و آرامیس کاویانی
رشته ضربه آزاد فوتسال، مقام نخست: جمشید گشتاسبی، فرخ گشتاسبی، پیمان گشتاسبی، مهتاب گشتاسبی و پارسا دهموبد
رشته ضربه آزاد فوتسال، مقام دوم: بهنام خدادادی جعفرآباد، فرنوش فریدنی و دنیا نوشادی (کرمان)
ضربه آزاد فوتسال، مقام سوم : فرشاد جمشیدی کلانتری، شبنم پوردهی زینآباد، فرنام ایرجی، آرمهئیتی کاویانی و آرامیس کاویانی
تنیس روی میز آقایان (مقام های نخست تا سوم به ترتیب): بابک نیکدین (کرمان)، پارسا پورشسب (تهران) ، مهرداد کاویانی
تنیس روی میز بانوان (مقام های نخست تا سوم به ترتیب): فرین بهرامی، پرنیان کوکلری، مهتاب گشتاسبی
تختهنرد (مقام های نخست تا سوم به ترتیب): افروز سهرابی، شهرام پوردهی زینآباد، کتایون نمیرانیان
امتیازآورترین شرکت کنندگان جام سده (مقام های نخست تا سوم به ترتیب): پیمان گشتاسبی، بابک نیکدین و مهتاب گشتاسبی
چندگانهی کودکان نیز به تمامی نفرات شرکت کننده جوایزی پیشکش شد.
دلنوشتهای در حاشیهی این آیین:
سه سال پیش در چنین روزی افلاتون سهرابی فرنشین انجمن زرتشتیان شیراز در این جشن باشنده بود، بزرگمردی که دیگر چون او زاده نخواهد شد. «همازوری» در گفتار و کردار تا ابد به نامش سند زده شد. آخرین باری بود که این جشن به گونهی حضوری برگزار شد و به مهر پروردگار این روزهای سخت و دور از هم بودن به شوند همه گیری کرونا گذشت و دوباره همدل و همازور در کنار یکدیگر نشستیم و همپیمان شدیم پای آرمانهایمان بایستیم. بهخوبی به یاد میآورم سه سال پیش در چنین روزی، زمانی که نمایشنامهای به گویش دری با اجرای نونهالان و نوجوانان به اجرا درآمد، افلاتون سهرابی همچون تمامی جشنها و آیینها در همان ردیف همیشگی نشسته بود، با همان چشمان خیس و شفاف که از شادمانی میدرخشید و لبانی که لبخند از آنها جدا نمیشد و هنگامی هم که من (شهرام پوردهی) گفتم: «این جشن را سرآغازی برای توجه بیشتر به این زبان مادری قرار دهیم و با حوصله و بدون تمسخر گرفتن لحن و تلفظ دیگران به آنها کمک کنیم تا همگان دری حرف زدن را شروع کنند و همه با هم به زندهسازی دوبارهی آن کمک کنیم» با سر تکان دادن و تایید صحبتهایم همچون همیشه قوت قلبم شد. نمیدانستم این آخرین باری است که آن مرد بزرگ، آن چشمان امیدبخش و آن لبخندهای دلنشین را نظارهگر خواهم بود، نه تنها من، بلکه هیچکدام از باشندگان آن جشن نمیدانستند و اینگونه شد که بخش نخست قصهی زندگی ما با چاشنی همازوری در کنار آن بزرگمرد پایان یافت و خیلی زود بخش دوم قصهی زندگی ما بازهم با چاشنی همازوری آغاز شده است اما صد افسوس بدون او…
فرتورها از شهرام پوردهی و مهتاب گشتاسبی است.
4090
یک پاسخ
اینکه جشن سپندارمزگان رو به این خوبی برپا کردین دست مریزاد داره. اینکه بعد از کرونا زود خودتون رو جمع و جور کردین آفرین داره. ارج نهادن مقام مادر چه نیکوست…