جشن سده یکی از جشن‌های کهن ایران باستان است که همه ساله در روز 10 بهمن در کرج هم‌زمان با دیگر شهر‌های زرتشتی‌نشین برگزار می‌شود و هرسال این آیین با برنامه‌های گوناگونی همراه بود مانند: دکلمه، نمایش‌های شاد کمدی، حرکات موزون نونهالان، شاهنامه‌خوانی و سخنرانی درباره‌ی ریشه‌های آیین سده ولی امسال هیچ‌یک از این برنامه‌ها اجرا نشد.
یکی از نامدارترین جشن‌هایی که در بهمن ماه هر سال در شهر‌های مختلف ایران برگزار می‌شود جشن سده است. آیین باستانی جشن سده در میان هازمان زرتشتی اهمیت خاصی دارد جشنی که در آن نور و شادی و شادمانی موج می‌زند و مردم را از شهر‌ها و مناطق مختلف به سمت خود می‌کشاند. مهران زنده‌نوش، فرنشین انجمن زرتشتیان کرج هماهنگ‌کننده این آیین گفت: « برعکس سال‌های پیش از کرونا که این مراسم با برنامه‌های متنوع وشادی همراه بود. تنها دو سال پیش بود که به شوند بیماری کرونا این مراسم غیرحضوری برگزار می‌شد. امسال این مراسم حضوری در خانه به نام دولت این شهر برگزارشد ولی مراسم به گونه سال‌های پیش از کرونا نبود بلکه بسیار فشرده و کوتاه برگزار شد. تدارکات: رستم خسرویانی، آتش‌افروزان: فروزان رستمی عصرآبادی، آوا زنده نوش، پارسا و مهتاب خسرویانی، پیمان و پورچیستا خسرویانی، سرایش اوستا: موبد گودرز ماوندی و پذیرایی را پروین بزرگی همسر روانشاد شاه جهان فرهنگ به دوش داشت». زنده نوش از تمامی دست اندرکاران برپایی این مراسم سپاسگزاری و قدردانی کرده است.
سروده آتش نیایش در جشن سده:
آتش نیایش نام یکی از سروده‌های اوستاست که در جشن سده مردم و موبدان آن را می‌خوانند. این نیایش را با عنوان یسنای ۶۲ نیز می‌شناسند که بخش مهمی از ادبیات مزدیسنا نیز به شمار می‌رود. در ادامه به بخشی از این سروده زیبا اشاره می‌کنیم:
درود بر تو ای آتش، ای برترین آفریده سزاوار ستایش اهورا مزدا، به خشنودی اهورا مزدا، راستی بهترین نیکی است، خرسندی است. خرسندی برای کسی که راستی را برای بهترین راستی بخواهد. بر می‌گزینم که مزدا پرست زرتشتی باشم و خدایان پنداری را زدوده، تنها به اهورا باور داشته باشم. به تو ای آتش! ای پرتو اهورامزدا! خشنودی و ستایش آفریدگار و آفریدگانش برساد. افروخته باش در این خانه، پیوسته افروخته باش در این خانه، فروزان باش در این خانه، تا دیر زمان افزاینده باش در این خانه، به من ارزانی
ده‌ای آتش، ای پرتو اهورامزدا، آسایش آسان، پناه آسان، آسایش فراوان، فرزانگی، افزونی، شیوایی زبان و هوشیاری روان و پس از آن خرد بزرگ و نیک و بی زیان و پس از آن دلیری مردانه، استواری، هوشیاری و بیداری، فرزندان برومند و کاردان، کشورداری و انجمن آرا، بالنده، نیک کردار، آزادی بخش و جوانمرد، که خانه مراوده مرا و شهر مرا و کشور مرا آباد سازند و انجمن برادری کشور‌ها و همبستگی جهانی را فروغ بخشند. راستی بهترین نیکی است، خرسندی است، خرسندی برای کسی که راستی را برای بهترین راستی بخواهد.
