اِوَز، بخش لارستان کهن استان فارس را دربرمیگیرد. مردمان این گستره به گویشی سخن میگویند که بسیار دیرینه است. این گویش که یادگاری از زبانهای کهن ایرانی است، دنبالهی زبان پارسی نو (یا همان پارسی دری) است. ریشههای این گویش به زبان اوستایی و پهلوی برمیگردد. از اینرو، گویش اِوَزی برای شناخت ریشههای زبان پارسی و بهرهگیری از واژگان آن، ارزش گرانبهایی دارد. پیداست که گردآوری و ثبت واژگان گویشها کاری بایسته و سزاوار است. با انجام چنین کاری است که فرهنگیهای بومی از فراموشی و نابودی رهایی مییابند.
اکنون عبدالله جانفدا باکوششی درخور ستایش گنجینهای یگانه از واژگان و فرهنگ اِوَز را به هممیهنانش ارمغان کرده است. «فرهنگ بزرگ گویش اِوَزی» او، که بهتازگی به بازار کتاب راه یافته است، با سختکوشی و باریکبینی موشکافانهای فراهم آمده است. جانفدا، سالیان بسیاری از زندگی خود را بر سر این کار ارزشمند گذاشته است. هنگامی کوشش او بهدرستی شناخته خواهد شد که بدانیم فرهنگنگاری کاری زمانبَر و پیچیده است که بردباری بسیاری میخواهد و دلبستگیای مهرورزانه. جانفدا با مهری که به گویش مادری خود دارد چنین کار ماندگاری را انجام داده است و بهدستیاری انتشارات نوید شیراز، در دو جلد منتشر کرده است.
«فرهنگ بزرگ گویش اِوَزی» دربردارندهی واژگان اِوَز، همراه با اِعرابگزاری و آوانویسی و معنای واژگان است. برای بسیاری از واژگان نیز توضیحاتی آمده است که راهنمایی برای شناخت فرهنگ اِوَز است.
پیش از واژگان، بخشهایی به فرهنگنامه افزوده شده تا بر دامنهی آگاهی خوانندگان کتاب افزوده شود و به شناخت بیشتری از فرهنگ و گویش اِوَزی بیانجامد. «اِوَز در یک نگاه» اشارهای کوتاه به تاریخ و فرهنگ اِوَز است که در رویههای آغازین کتاب آمده است. «دلیل نامگذاری اِوَز»، «فهرست ماندههای باستانی بخش اِوَز»، «ویژگیهای فرهنگ گویش اِوَزی»، شیوهی «آوانویسی» کتاب و بخش بسیار کارآمدی به نام «دستور گویش اِوَزی»، از نوشتههایی است که در آغاز این فرهنگ دو جلدی دیده میشود.
در پایان کتاب نیز «زبانزدهای اِوَزی» و «نام گسترهای جغرافیایی اِوَز» آورده شده است. این بخش، از سودمندیهای دیگر کتاب است. در بخش پیوستها «آیین جشن زناشویی»، «داستانها»، «صرف فعلها» دیده میشود و در رویههای پایانی کتابنامه و نگارهها آمده است.
دکتر میرجلالالدین کزازی و دکتر عبدالمجید ارفعی پیشگفتاریهایی بر این فرهنگ نوشتهاند.
«فرهنگ بزرگ گویش اِوَزی»، نوشته و گردآوردهی عبدالله جانفدا، را انتشارات نوید شیراز با شمارگان 1500 نسخه چاپ و پخش کرده است.
6 پاسخ
هم اکنون اوز به شهرستان ارتقا یافته و دیگر بخشی از شهرستان لارستان نمی باشد
کار بزرگ ایشان بسیار قابل تقدیر است. تبریک فراوان.
با سپاس از این گزارش. بسیار مناسب است که این گویش با صدابرداری و فیلمبرداری نیز ضبط و مستندسازی شود. شاید خوب باشد که پژوهشگر این گویش یا هر فردی که بر روی یک گویش پژوهش کرده است، تارنمای زیر را بررسی کنند. اگاهی عمومی درباره این پروژه در دسترس است و در لیست پروژه های (our projects) می توانید نام ایران را جستجو کنید و پروژه های مستندسازی را ببینید. در صورت نیاز به اگاهی می توانید با [email protected] هم تماس بگیرید.
تارنمای
https://www.eldp.net/en/our+projects/projects+list/#
اینجانب حضوری خدمت ایشان رسیده و یک نسخه از این فرهنگ نامه خریداری نموده واقعا آقای جانفدا زحمت دو دهه خودرا ب ای جمه اوری کلمات گویش اوزی کشیده اند و هر خانواده اوزی توصیه مینمایم یک جاد از ای فرهنگ نامه داشته باشد البته فرهنگ گویش اوزی مرحوم محمد رفیع صیایی که بعد از فوت ایشان توسط همسزشان چاپ شده است مجموعه کامل و مکمل همدیگر میباشد و لازم در تمام کتابخانه های ایران وجود داشته باشد . و شخصا از زحمات اقای جانفدا تقدیر و تشکر میکنم و امیدوارم اگر خوانندگان محترم مواردی به دهنشان میرسد به ایشان اعلام نمایند تا در چاپبعدی اصلاح گرد
درود بر خوانندگان گرامی
این حقیر به عنوان گویش نگار کتابها و مقالات زیادی از این دست را دیده و به فراخور دانش خود بررسی کرده ام. کتاب استاد جانفدا واقعا بی نظیر و ستودنی است و می تواند به عنوان الگویی ارزشمند فراروی محققان و گویش نگاران و فرهنگ پژوهان قرار گیرد. این کتاب هرگز کهنه نخواهد شد و گذر زمان بر ارزشش خواهد افزود.