در آیین یادبود استاد پورداود دکتر عبدالمجید ارفعی* به شوند بیماری نتوانستند باشنده باشند ولی به رسم به‌جا آوردن بزرگ داشت، با بازگوکردن خاطره از استاد پورداود درسی که از ایشان آموختند را در قالب پیام شنیداری فرستاده بود.
درود می‌فرستم به همه‌ی شما، بنده از این‌که به شوند کسالت نتوانستم در این مراسم باشنده باشم پوزش می‌خواهم. من یکی دوسال با ایشان کار کردم، یکی از شاگردان استاد بودم. بعضی چیز‌های که از ایشان به یاد دارم این است که هیچ‌وقت دیر سر کلاس نمی‌آمد و همیشه سروقت بود و زمانی‌که شروع به درس دادن می‌کرد همه سراپا گوش بودیم و مشغول نوشتن چون ایشان انبوهی از دانش‌ها را در اختیار داشت که ما هیچگاه آن‌ها را نشنیده بودیم و از آن‌ها آگاه نبودیم.
من افزون براین که شاگرد ایشان بودم کار جانبی هم می‌کردم شادروان بهرام فره‌وشی کتاب آناهیتای استاد را به همراه دست‌نوشته‌های او به من داد تا فرم‌های چاپی را ویرایش کنم من برای انجام این کار مجبور بودم گاهی به منزل ایشان بروم و اشکالات را از ایشان جویا شوم و فرم‌ها را نشان ایشان بدهم. ایشان استاد مسن و من جوان شاگردی بیش نبودم. من باید هرچه که ایشان می‌فرمودند گوش می‌کردم و به کار می‌بستم. از یادمان‌هایی که دارم این است که یک روز از دانشگاه به سوی خانه ایشان رفتم پنج دقیقه دیر رسیدم ایشان نگاهی به ساعت‌شان کردند و با همان تکیه کلام همیشگی گفت: «آی آقاجان پنج دقیقه دیر کردی» از آن روز به بعد من درس بزرگی گرفتم تا همیشه هرجایی که هستم و قراری داشتم یک دقیقه هم دیر نکنم و این درس بسیاری خوبی بود که ایشان به من آموختند تا همیشه منظم و سروقت باشم. خاطره‌ی دیگری که دارم این است که یک روز کتاب‌های فراوانی به دست استاد رسیده بود ایشان به من گفت آن‌ها را باز کن و خودش گوشه‌هایی از هرکدام را برای من شرح داد. از این‌که به شوند کهولت سن بیشتر خاطرات از یادم رفته من را ببخشید.
*عبدالمجید ارفعی (زاده‌ی ۹ شهریور ۱۳۱۸ خورشیدی در بندرعباس) پژوهشگر و متخصص زبان‌های باستانی اکدی و ایلامی، ایلام‌شناس و از آخرین بازماندگان مترجم خط میخی ایلامی در جهان و از مهم‌ترین کتیبه‌خوانان ایرانی است و برخی از لوح‌های گِلی تخت جمشید با تلاش وی ترجمه شده است. افزون براین وی از دانش گسترده‌ای درباره‌ی تاریخ و فرهنگ بین‌النهرین باستان برخوردار است.
گزارش از دومین یادواره استاد پورداود در دبیرستان ماندگار فیروزبهرام
