مجموعهی ساسانی نامدار به «بَرم دِلک» شیراز هر بار با چالش تازه ای رو به رو بوده و به حال خود رها شده است. در تازه ترین اقدام شگفتانگیز و از سوی شهرداری به بهانه ی ساماندهی جادهی اصلی، بیش از دو ماه است که پَسماندههای(:نخاله) ساختمانی در ورودی این مجموعه ریخته شده و راه را بند آورده و بسته است!
به گزارش اَمرداد، هر دَم از این باغ بَری میرسد … وجود انبوه زباله و پَسماندههای ساختمانی در چندین سال گذشته در پیرامون و کنار محوطهی ساسانی «بَرم دلَک» شیراز کم بود، راه ورودی مجموعه را هم با پَسماندههای ساختمانی بَند آورده و بستهاند! هم اینک نه تنها هیچ راهی برای ورود به این مجموعهی تاریخی و گردشگری وجود ندارد، بلکه بوی بد و ناخوشایند زبالهها هر بازدید کنندهای را فراری خواهد داد. همچنین وجود انبوه پَسماندههای ساختمانی، چهرهی زشت و ناخوشایندی را رقم زده است که زیبندهی شهر گل و بلبل، شهر راز، شیراز که پایتخت فرهنگ و تمدن و ادب ایران زمین است، نبوده و نیست. هر چند کسی مخالف عمران و آبادی و کوششهای شهرداری برای زیباسازی چشمانداز شهری نیست، ولی در یک جایگاه تاریخی و باستانی و گردشگری که به ثبت ملی نیز رسیده است و ارزش بسیار فراوانی از دیدگاه پژوهشهای باستان شناختی و تاریخی دارد، باید هر کاری بر پایهی قانون های میراث فرهنگی انجام شود. همچنین پروندهی ثبت ملی آثار تاریخی نیز، پیشتر به همهی نهادها و اُرگانهای دولتی اعلام شده است و باید هرگونه اقدامی در محوطههای تاریخی با پروانه(:مجوز) و هماهنگی و نظارت سازمان میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی انجام گیرد. با این همه، هماره(:معمولا) شهرداریها در کشور راه خود را رفته و هیچ گونه درخواست آگاهیای(:استعلام) برای کارهای عمرانی از سازمان میراث فرهنگی نمیکنند. و نتیجه این میشود که بالاترین مقام سازمان میراث فرهنگی کشور یعنی مدیرکل این سازمان، زهرا احمدی پور در نشست با نمایندگان مجلس در هفتهی گذشته با گلایه بیان کرده است که، شهرداری ها با لودر حرکت میکنند و آثار تاریخی را از میان میبرند (خبرگزاری دانشجویان ایسنا، 12 دی ماه 95 کد خبر 95101207650).
گفتار دیگری که باید از آن نام برده شود و بسیار دارای اهمیت است، موضوع چشمهی هزاران سالهی «بَرم دِلک» است که در یک دههی گذشته به انگیزهی بیمهریها و دستاندازیهای(:تعرض) انسانی و مدیریت ناکارآمد شهری و سازمان حفاظت محیط زیست، خشک شده و به یکی از چالشهای بزرگ پیش روی این مجموعهی تاریخی تبدیل شده است. سخن در خُور نگرش (:نکته قابل تامل) این است که شهرداری شیراز با اقدامی نسنجیده و بدون پژوهش و آسیبشناسی به جای زندهسازی(:احیاء) این چشمهی کهن سال که با بخشی از خاطرههای جمعی مردم شیراز در پیوند است، به آن آسیب رسانیده است و بخشی از ورودی از سمت جاده ی اصلی را ویران کرده است. همچنین با سوزاندن و بریدن درختان در پِی نابودی پوشش گیاهی محوطه باستانی و تاریخی «برم دلک» برآمده است. این در حالی است که در یک سال گذشته بارها نگارنده با نگارش گزارش های گوناگون در این مورد آگاهیرسانی کرده و هُشدارهای لازم را داده و مدیران و سرپرستان سازمان میراث فرهنگی و حفاظت محیط زیست را در جریان گذاشته است. اما اِنگار گوش شنوایی وجود نداشته و کسی صدای فریادها را نمیشنود و درختان ایستاده میمیرند.
هم اکنون نگارنده بر پایهی خویشکاری(:وظیفه) ملی و شهروندی خویش، این موضوع را تلفنی به مدیرکل میراث فرهنگی استان آگاهی داده است.
به گزارش اَمرداد، زنده یاد دکتر جمشید صداقت کیش، باستانشناس نامدار شیرازی، همواره این محوطهی باستانی و سنگ نگارههای آن را هویت تاریخی و شناسنامهی نازش خیز شهر شیراز میدانست و بر لزوم پاسداری و نگهداری هر چه بهتر و بیشتر آنها پافشاری میکرد.
منطقهی تاریخی فرهنگی و گردشگری «بَرم دلک» در 8 کیلومتری خاور (:شرق) شیراز جای گرفته و نگارههای سه پادشاه ساسانی در سینهی کوه تراشیده شده است. سنگ نگاره های «بَرم دلک» یکی از ارزشمندترین و بی مانندترین یادگارهای ساسانی است که تا کنون هیچ گونه کار پژوهشی بر روی آن انجام نگرفته است و نیاز است که کاوشها و بررسیهای باستانشناسی در این منطقه انجام شده و مکتوب شود. مجموعه ی تاریخی برم دلک با شماره ی 71 در 15 دی ماه 1310 خورشیدی به ثبت ملی رسیده است.
نگارههای زیر را که سه روز پیش گرفته شده است، ببینید :
درختان یکی یکی به دست مسوولان بریده و سوزانده می شوند به کدامین گناه؟؟
ریختن پساب کارخانه صنعتی یکی از انگیزه های خشکیدن چشمه هزاران ساله برم دلک بود
انبوه زباله های شهری و صنعتی در ورودی منطقه برم دلک افزون بر بوی بد، چهره ناخوشایندی بجا گذاشته است
سنگ نگاره های ساسانی معروف به بَرم دِلک شیراز
راه ورودی به مجموعه ساسانی برم دلک چندماهی است به وسیله نخاله های ساختمانی از سوی شهرداری بسته شده است و فریادها هم گویا پاسخگو نیست!؟
درختانی که سوزانده می شوند و مرگ را برای منطقه نوید می دهند ولی گوش شنوایی نیست
درپایان کار دلمان نیامد از تنها پرنده ای که روی سنگها با آرامش نشسته بود نگاره ای نگیریم… اما
خشک شدن چشمه کهنسال برم دلک در آینده نزدیک تبعات جبران ناپذیری برجای خواهد گذاشت
به انگیزه خشکیدن چشمه برم دلک زمین ترک خورده است و اگر چشمه احیاء نشود،تهدیدی جدی برای آینده است
فرتور از سیاوش آریا است.
6744
3 پاسخ
درود بر شرف شما که از هویت ایرانی محافظت میکنید
با تشكر از آگاهي رساني . آيا ميتوان ماهي يكبار چند كارگر گرفت و محوطه را پاكسازي نمود؟
چو صد گفته نيم كردار نيست.
درود و سپاس از کدبان کورش ارجمند. این خویشکاری هر ایرانی نژاده ای است. کدبان یا کدبانو ف گ، این کار شدنی است. زیرا آثار ملی زیر نظر سازمان میراث فرهنگی است و به مجوز نیاز دارد! دو دیگر به جای که دیگران زباله بریزند و ما جمع کنیم بهتر است آموزش داده شود که کسی زباله نریزد وگرنه آن ها کار خود را می کنند! من سال ها کار زیست بومی انجام داده ام و با هموندان انجمن می رفتم طبیعت و گردشگاه ها را پاک سازی می کردیم ولی هفته بعد همان مکان بدتر بود که بهتر نشده بود. پس این کار برای توده مردم پند و اندرزی نیست. آموزش در میان مردم و حتا مدیران نیاز درجه یک کشور در همه زمینه ها است. به هرروی از بیان دیدگاه تان سپاس گذارم. پاینده ایران