روز آذر از ماه مهر/ تاوان زرین روم به ایران

امروز روز آذر از ماه مهر  3762 زرتشتی، سه‌شنبه سوم مهرماه 1403 خورشیدی، بیست‌وچهارم سپتامبر 2024 میلادی

فرازهایی از پیام اشو زرتشت:

آنگاه که وهومن و منش نیک
را در خود پویا ساختید.
خشم را فرو نشانید و تندخویی را از خود دور سازید.
اهورای هستی دار، آنان‌که به اشا و هنجار راستی گرایش دارند.
بی‌گمان در سرای نیک و سپند آرمانی تو
جای خواهند داشت.

یسنا؛ هات ۴۸ بند ۷

—————————— ————————–

آذر:

– در گاه‌شماری زرتشتی روز نهم در هرماه سی روزه (آذر) نام دارد. در آیین زرتشتی، با برآمدن خورشید (گاه هاوَن، هنگام بامداد)، روز آغاز می‌شود.

–  آذر یا آتش در باور نیاکان باستانی ما نماد پاکی، راستی و مهر درونی بوده است.

– زرتشتیان “آتش” را در کنار سه آخشیج (عنصر) آب، خاک و هوا گرامی داشته به ناپاکی آلوده نمی‌کنند.

حافظ) می‌فرماید:
از آن‌‌ به دیر مغانم عزیز می دارند
که آتشی که نمیرد همیشه، در دل ماست.

مولانا:
آتش عشق است که اندر نی فتاد
جوشش عشق است که اندر می افتاد.
آتش است این بانگ نای و نیست باد
هرکه این آتش ندارد، نیست باد

گل نماد این روز، گل آفتابگردان است.

—————————- ——————————

امپراتوری روم در جنگ شکست خورد و به ايران طلا غرامت داد. (552 م)
در دوران شاهنشاهی خسرو انوشیروان (531-579 میلادی)، ایران به یکی از قدرتمندترین فرمانروایی‌های زمان خود تبدیل شده بود. انوشیروان اصلاحات گسترده‌ای در نظام اداری و نظامی کشور انجام داد که باعث تقویت قدرت مرکزی و ارتش ایران شد.
در سال 552 میلادی، نبردی بین نیروهای ایران و روم شرقی در ساحل دریای سیاه رخ داد. این نبرد با پیروزی قاطع نیروهای ایرانی به پایان رسید. پس از این پیروزی، هیاتی از تیسفون به قسطنطنیه اعزام شد تا مذاکرات صلح را آغاز کند.
دولت روم شرقی که آغازگر این جنگ بود، پیشنهاد ترک جنگ را داد. برپایه قراردادی که در این روز امضا شد، مقرر گردید که دولت روم به عنوان غرامت، 3400 کیلوگرم طلا به ایران پرداخت کند. این توافق در دوران پادشاهی انوشیروان دادگر انجام شد.
ایران تنها نخستین قسط از این غرامت، یعنی 850 کیلوگرم طلا را دریافت کرد. پس از آن، رومی‌ها چندین بار بهانه‌جویی کردند و درخواست مهلت نمودند. با مرگ خسرو انوشیروان در سال 579 میلادی، موضوع پرداخت غرامت از میان رفت.
این جنگ و توافق صلح نشان‌دهنده قدرت و نفوذ ایران در دوران ساسانی است. همچنین، این رویداد یکی از نمونه‌های مهم تعاملات دیپلماتیک و نظامی بین دو فرمانروایی بزرگ زمان خود است.
خسرو یکم نامور به اَنوشیرَوان دادگَر یا اَنوشه‌رَوان دادگَر، بیست و دومین شاهنشاه ایران و انیران از خاندان ساسان در ایران‌شهر بود که از سپتامبر ۵۳۱ تا فوریه‌ی ۵۷۹ میلادی پادشاهی کرد.

———————- —————————-

یادروز سوم مهرماه:

“ميرزا محمدعلی” نامور به “حاجی سياح” كه در زندگانی درازمدت خود به نيمی از جهان سفر كرده بود، درگذشت. (۱۳۰۴ خورشیدی)

زادروز “حسن کسایی”، استاد برجسته‌ی موسیقی ایرانی و نوازنده‌ی سرشناس نِی و سه تار. (۱۳۰۷ خورشیدی)

“فروغی” ریيس‌الوزرا، دانشكده فنی دانشگاه تهران را افتتاح كرد. (۱۳۱۳ خورشیدی)

درگذشت “محمد يوسف‌‏زاده” نامور به “غمام همدانی”، شاعر معاصر ايرانی. (۱۳۲۱ خورشیدی)

بازار قزوين به كلی سوخت و تبديل به تلی خاكستر گرديد. (۱۳۲۴ خورشیدی)

زادروز “علی پروین”، کاپیتان و مربی پیشین تیم ملی فوتبال ایران. (۱۳۲۵ خورشیدی)

روش آموزش پزشکی دانشگاه تهران تغییر کرد و دانشکده پزشکی به یک مرکز علوم پایه و سه مرکز تحقیقات پزشکی تقسیم شد. (۱۳۵۲ خورشیدی)

سفر هيات ايرانی به نيويورک برای انجام مذاكرات سه جانبه پس از پايان جنگ. (۱۳۶۷ خورشیدی)

نخستین سخنرانی “دکتر روحانی”، رییس جمهور ایران در شصت و هشتمین مجمع سازمان ملل. (۱۳۹۲ خورشیدی)

مرگ “راجر بيكُن” فيلسوف، شيمي‏دان، نويسنده انگليسی و از پایه‌گذاران علم تجربی. (1294 م)

كشف اقيانوس كبير با کاووش دريانوردان اسپانيايی. (1513 م)

“اولاس ريمر” دانشمند دانماركی سرعت نور را دقيقا اندازه گيری كرد. (1644 م)

تولد “ژان فيليپ رامو”، نظریه پرداز، آهنگساز و موسيقی‌‏دان نامی فرانسوی. (1683 م)

برای نخستين بار در جهان، در بيمارستان “گايز” لندن عمل تزريق خون انجام شد. (1818 م)

تولد “ويليام فاكنر” اديب، نويسنده برجسته آمريكايی و برنده ی جایزه ادبی نوبل در سال ۱۹۴۹ میلادی. (1897 م)

نخستين دوره فوق ليسانس روزنامه نگاری در جهان، در دانشكده روزنامه نگاری دانشگاه كلمبيا در نيويورک دایر شد. (1912 م)

یک سرهنگ روس از انهدام كره زمين جلوگيری كرد. (1983 م)

دستگاه هشداردهنده ارتش شوروی زنگ خطر حمله اتمی به شوروی را به صدا در آورد. برپایه شیوه‌نامه می‌بایست هنگام به صدا در آمدن چنين زنگ خطری، موشک‌های اتمی شوروی به سوی آمريكا و پايگاه‌های نظامی آن در گوشه و كنار جهان پرتاب شوند. همه چيز برای آغاز یورش متقابل آماده بود و تنها نياز به تماس سرهنگ “ستانيسلاو پتروف” با كاخ كرملين داشت و مقرر بود كه در صورت تاخير دريافت پاسخ، بيش از ۳ دقيقه، به مسووليت خود دستور حمله متقابل را بدهد كه “سرهنگ پتروف” در آخرين لحظه پيش از تماس با كرملين، نسبت به دقت زنگ خطر ترديد كرد و دستور كسب اطلاع مجدد و تاييد حركت موشک‌های آمريكا را داد كه خبر رسيد، دستگاه دچار اختلال شده و در نتيجه، همه چيز به حالت عادی باز گشت. اين موضوع به مدت ۱۵ سال محرمانه نگهداشته شده بود.  پس از افشای قضيه، تازه جهانيان متوجه شدند كه اگر “سرهنگ پتروف” در آن شب ترديد نكرده بود، كره زمين منهدم شده بود زيرا كه در همان ساعت اول نزديک به شش هزار سلاح اتمی بكار می‌رفت كه ۵۰۰ تای آن برای انهدام كره زمين كافی است.