آنچه من را مصمم به نوشتن این مطلب کرده است اهمیت بی‌نظیر سرشماری است که میتواند مثل چراغی فراروی انجمن‌ها و برنامه‌ریزان هازمان قرار گیرد. این‌جانب پیشتر نیز بر این مهم را در سلسله مطالبم با عنوان باورها و بانک اطلاعاتی بسیار تاکید ورزیدم.
سخن امروز این است که ضرورت دارد و زمان آن رسیده است که هدایت این هازمان کوچک را در راستای درست توسعه قرار دهیم و برای تک‌تک افراد آن یک برنامه داشته باشیم. اگر بپذیریم که در تمامی مراسم، نمادها و آیین‌های این دین اهورایی، یکتاپرستی و مشارکت انسانی و دستگیری و هدایت به سوی تازگی و اندیشیدن به روز واپسین مورد نظر بوده است، رسیدن به تازگی و نوشوندگی در واقع به کارگیری اخلاق با علوم و فنون جدید در همه‌ی ابعاد و تلفیق آن با سنت‌هاست.
پس داشتن بانک داده‌ها از آمار وضعیت موجود هازمان یکی از بهترین راهکارهای شناخت دقیق و علمی نیازها و اولویت‌های هر هازمانی است که بدین روش میشود در آمارها هم وضعیت موجود را تبیین کرد و هم دگرگونی‌ها را شناسایی کرد تا در روزگار کنونی که سرعت تغییرات در آن بسیار زیاد است، مسوولان و انجمن‌ها و تصمیم‌گیران هازمان بر اثر این تغییر روندها غافلگیر نشوند.
آنچه که تا کنون در هازمان زرتشتی روی داده است، اعم از بیکاری، آسیب‌های اجتماعی و … گواه این ادعاست که ما از فرصتی که خداوند در اختیارمان قرار داده است درست استفاده نکرده و با اختیار، غافل مانده‌ایم.
به هر روی در دنیای امروز، گردآوری و پردازش داده‌های آماری از تک‌تک افراد هازمان یک ضرورت است، به گونه‌ای که بدین وسیله می‌توان در یک سند چشم‌انداز ۲۰ ساله در راستای سیاست‌های کلان، برنامه ارایه نمود. انجمن‌ها، مسوولان یا آن‌هایی که با موضوع اشتغال و آسیب‌های اجتماعی سر و کار دارند با داشتن اطلاعات و داده‌های آماری در خصوص بیشترین ترکیب سنی جمعیت، می‌توانند بهتر بر آن هازمان هدف خود، برنامه‌ریزی کنند. پس آمار دقیق میتواند زمینه‌ساز رشد و توسعه و تخصیص عادلانه‌ی خدمات به همکیشان باشد. انتظار می‌رفت ضرورت ایجاد بانک اطلاعاتی مورد توجه روسای انجمن‌ها و مسوولان، به ویژه نماینده‌ی محترم زرتشتیان در مجلس هم قرار می‌گرفت تا با هماهنگی بتوان در مسیر پیش رو، گام‌های موثرتری برای اعضای هازمان برداشت، اما تا کنون این مهم میسر نشده است. مسوولان همان‌گونه که به خواب فکر میکنند و خوب عمل میکنند، به بیداری هم فکر کنند و عمل نمایند.
در ادامه خواهید خواند: از خواب تا بیداری
27 پاسخ
حرف شما درست است. اطلاعات ضرورت برنامی ریزی است. در زمان آقای نیکنام در همکاری با کانون دانشجویان زحمت بسیاری کشیده شد و آمار جامعه تهیه شد. اما آقای اختیاری هیچ استفاده ای از آن نکرد.
از نظر آماری نیازی نیست که کل جمعیت سرشماری شود، بلکه تنها یک نمونه کافی است که اطلاعات موردنظر تهیه شود. بنابراین لزومی نیست هزینه و زمان زیادی صرف شود. مهم درک آمار و راهکار برنامه ریزی است. مهم تر همت مسئولان است که اجرا کنند.
اطلاعات مربوطه دراين لينك قابل دستيابي است.
https://www.amar.org.ir/Portals/0/Files/reports/1395/g_nsonvm_95.pdf
سرشماری در زمان نمایندگی آقای نیکنام شروع شد و بخش زیاد آن انجام شد. ولی به دلیل هزینه زیاد و عدم همکاری انجمن ها ناتمام ماند. تا انجمن ها تعهد به همکاری بدهند و هزینه از قبل تامین شود اینکار شدنی نیست. نویسنده لطفا توضیح بدهد.
منظور از این جمله آخر چیست؟ مسوولان همان‌گونه که به خواب فکر میکنند!
خانم برخوردار. شما دو سال پیش هم همین ایده ها را نوشتید و در امرداد مطرح کردید. لطفا بفرمایید چه نتایجی حاصل شد؟ چرا این بار فکر میکنید نتایج بیشتری به دست می آید؟
با درود. من در طرح آمار گیری که زمان آقای نیکنام آغاز شد، شرکت داشتم و بخشی از کار به عهده ی من بود. انجمن ها همکاری کردند و همکیشان هم در مجموع همکاری داشتند. کارجمع آوری به جز در تهران به پایان رسیده بود و در تهران هم بخش بزرگی آزکار آمار گیری اجراشد و باقیمانده امارگیری در کمتر از یکمآه قابل اجرا بود. تهیه جداول و سایر کارها هم زمان و هزینه ی زیادی نمی خواست.
اما در این مرحله نماینده ی مجلس عوض شد و پایان کار آمار گیری هم فدای کشمکش هایی شد که میان آقایان نیکنام و اختیاری وجود داشت.
حرف های این بانوی فرهیخته بسیار درست است و آمار سنگ بنای برنامه ریزی است. اما به گمان من در شرایط حاضر هیچ نهادی آمادگی پذیرش اجرای طرح را ندارد. هزینه اش هم باید از بودجه اختصاصی دولت که توسط وزارت کشور و نماینده داده می شود، تامین شود. احساسم اینست که برخی از مسئولان نهادهای زرتشتی و به ویژه نماینده ما در مجلس هم اشتیاق لازم را برای اجرای این طرح ندارند. البته این احساس من است و امیدوارم که نادرست باشدو شاهد اجرای این طرح با همکاری همه ی دست اندرکاران باشیم. ایدون باد!
منظور از انتشار این مقالات چیست؟ منظور از غفلت چه کسی است؟ مخاطب این دستورات مسئولان فعلی هستند یا قرار است در آینده افراد جدیدی باشند؟ لطفا روشن کنید.
نویسنده محترم لطفا بفرمایید این همه کار را چه کسی باید انجام دهد؟ چقدر هزینه دارد؟ چقدر زمان می برد؟ فرض کنید دقیقا مشخص شد که 537 نفر جوانان همکیش به کار نیاز دارند، چگونه میخواهید اشتغال را تامین کنید؟
كسانيكه در اين مملكت مي مانند و تمام مشكلات را به جان مي خرند و كم و بيش مشكلي را حل مي كنند صدالبته باارزش تر از افرادي هستند كه مملكت را ترك مي كنند و براي رفاه و آسايش در خارج از كشور طي طريق مي كنند و براي نشان دادن خودشان هرازچندگاهي پا به مملكت مي گذارند و براي منافعشان گروهي را گرد خود جمع مي كنند. بياييد با اختيار از خواب غفلت بيدار شويم همانا باجبر بسوي نابودي خواهيم رفت
جامعه ما مشکلات زیاد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دارد. سرشماری هیچ کمکی به حل این مشکلات نمیکند. گزارشات جلسات انجمن را بخوانید.
آقای فرامرز پوررستمی. من در آن زمان عضو هیات مدیره انجمن زرتشتیان تهران و مطلع از برنامه سرشماری نماینده سابق بودم. این برنامه جنبه تبلیغاتی داشت و به عقیده من و بسیاری از اعضای انجمن کاری بیهوده بود. صحت و کیفیت اطلاعات بسیار پایین و اتلاف وقت بود. بسیاری از همکیشان در دسترس نبودند. انجمن های اصلی همکاری نکردند. هزینه ای گزاف بر انجمن تهران تحمیل شد که بخشی از آن هیچوقت پرداخت نشد. متاسفانه ما از تاریخ درس نمیگیریم و مجبوریم آن را تکرار کنیم. هیچ لازم نیست که حجم زیادی از اطلاعات جمع آوری کنیم. باید صورت مساله مشخص باشد و فقط حداقل اطلاعات لازم کافی است. همانطور که یک همکیش در بالا میگوید تنها یک نمونه کوچک آماری کافی است. بیشتر اطلاعات لازم در سرشماری اخیر کشور در مرکز آمار موجود است. صحبت شما کاملا درست است که نماینده و مسئولان حاضر اشتیاق لازم را برای انجام اینکار ندارند زیرا دردهای جامعه واضح و بدیهی است و نیازی به اعداد و ارقام برای تشخیص آنها نیست.
البته باید از پژوهشگر گرامی خانم برخوردار و آقای پوررستمی باید تشکر کرد که بحث های پایه ای جامعه را مطرح میکنند به خصوص موضوعات اساسی برنامه ریزی بر مبنای اطلاعات. ایکاش مسئولان نیز پاسخ میدادند که چرا به این موضوعات نه تنها اشتیاق ندارند، بلکه تمایل و توجه هم ندارند؟
این بحث ها تئوری است. لطفا راهکار عملی پیشنهاد بدهید. برای سرشماری آدرس دقیق افراد لازم است. چه کسی این اطلاعات را جمع میکند و اطلاعات کجا ذخیره میشود؟ این کار بسیار حساس و حتی خطرناک است که اطلاعات به دست دیگران نیفتد.
خانم برخوردار عنوان نوشتار شما بسیار تند و شدید است. از اختیار تا غفلت! از خواب تا بیداری. شاید توهین آمیز باشد و جواب ندهد. یک عنوان ساده بهتر نیست؟ یک پیشنهاد ساده. آمار عمومی جامعه.
با درود. دکتر جان شما که دانشگاهی هستی و بهتر از من می دانی که در بحث و اظهار نظر باید دلیل و مدرک داشته باشیم و مستند سخن بگوییم. شادمان می شوم که بفرمایید با کدام سند و مدرک، آمارگیری ضعیف بود و مردم همکاری نکردن و….،،به ویژه درباره ی تبلیغاتی بودن طرح آمارگیری.
خوب بود نویسنده سوابق اجرایی خود را در جامعه زرتشتی بفرماید تا با استناد به تجربه و نتایج عملی وی باشد. با تشکر
سایت محترم امرداد لطفا مشخص کنید که آیا هر همکیشی میتواند در مورد مشکلات جامعه انشا بنویسد که چاپ شود؟ یا این بخش مختص کاندیداهای انتخابات آینده است؟
آقای پوررستمی دلیل و مدرک و شاهد حاضر و زنده در خدمت شما: عضو کمیسیون خدمات انجمن در زمان آمارگیری که بعدا رییس کمیسیون و معاون انجمن محترم زرتشتیان تهران شدم. از ابتدا مسلم بود که هدف آمارگیری نبود. نباید در اینجا از افراد نام برد، ولی کسانی که میخواستند در انتخابات شرکت کنند برای تبلیغ خود استفاده کردند، ولی همکاری انجمن تهران در حد پرداخت هزینه کامپیوتر بود.
در سال 1390 مرکز آمار ایران سرشماری عمومی ایران را بطور بسیار حرفه ای انجام داد. جزئیات نشان داد، که بطور مثال، 161 نفر زرتشتی در قم و 243 نفر همکیش در آذربایجان شرقی. آیا چنین نتایجی بکار انجمن و برنامه ریزی می آید؟
در پاسخ به خواننده‌ای به نام کشاورزی: امرداد دیدگاه همه‌ی کنشگران جامعه‌ی زرتشتی را که مشکلات و چالش‌های جامعه را در صورتی که منافع جامعه آسیب نزند، بیان میکنند و با دادن راهکار کوشش در برداشتن چالش‌ها دارند، چاپ میکند.
درود
سپاس از همه همکیشانی که در مورد این موضوع مهم اظهار نظر کرده اند و پیشنهاد من این است که سلسله مطالبم را دوباره دقیقا مطالعه نمایند که با عنوان باورها و بانک اطلاعاتی بود.
بانک اطلاعاتی داده ها از هر جمعیتی به ما کمک می کند تا بتوانیم برنامه خود را برای تقویت، ترمیم و یا حل مشکل آن بهتر متمرکز کنیم با این باور که سرشماری نیز مجموعه ای کوچک از بانک اطلاعاتی است.
امروز هازمان کوچک نیاز دارد دقیقا بداند که به عنوان مثال چه تعداد تحصیلکرده بیکار در مقاطع مختلف در کل جمعیت دارد یا چه تعداد… این مهم به ما کمک می کند تا در آینده از مسوولان مطالبه داشته باشیم و طلب پرسش کنیم به عنوان یک همکیش، که مسوولان در دوران تصدی گری خود دقیقا چه تعداد از مشکلات را حل یا برای چه تعدادی ایجاد اشتغال و تولید کرده اند.
داشتن بانک اطلاعاتی در اصل یک روشنگری از جامعه است و مسوولان در مقابل این روشنگری باید پاسخگو باشند که لازمه اجرایی شدن این طرح استقبال و همکاری مسوولان را می طلبد که تا کنون اتفاق نیفتاده است.
طراحی یک سایت هزینه چندانی ندارد و وارد کردن اطلاعات در هر خانوار انجام می شود و اطلاع رسانی بر عهده انجمن ها می تواند باشد.
بانک اطلاعاتی در واقع جامعه نگری است از داده های یک جمعیت که جمع آوری این اطلاعات اگر یک باره اتفاق بیفتد باعث کاهش هزینه هاست و در ابتدا باید از کل جمعیت آمار دقیق داشت و سپس طی مراحل دیگر و با اولویت بندی حل مشکلات جوامع آماری کوچک را برنامه ریزی نمود. لطفا ادامه مطالب را برای روشن تر شدن دنبال نمایید.
از همه همکیشان خواهشمند است که کمک به حل مشکلات جامعه را با مسایل انتخاباتی مرتبط نکنند و عمیق تر به آن بنگرند. وظیفه همه ما کمک به حل مشکلات هازمان است.
شما یا جامعه را نشناختید یا مسوولان انجمن ها را. ایکلش مثل کتابهای درسی همی چیز شفاف و قابل بیان بود.
خانم برخوردار. پیشنهاد من هم این است که سلسله مراتب نظرات و پیشنهادات دوستان را دوباره دقیقا مطالعه نمایید. اطلاعات شما دانشگاهی و نظری است/ ایکاش کمی هم تجربه عملی در جامعه داشتید.
خانه از پای بست ویران است
خواجه در پی نقش ایوان است
انجمن های ما مشکلات و معضلات اساسی دارند. نمیتوانند حتی ساده ترین کار ارتباطی یا مدیریتی کنند. حالا بتنک اطلاعاتی به چه کار می آید؟
خب ما آمار را تقریبی تخمین میزنیم.پیران و مسن ها که گیریم هیچ چون صدایشان بیرون نیامده دز مقام اعتراض.نسل جدید هرمیزان نفر باید حقی ببرند ازین جامعه غنی در ثروتی که رنگش را کسی جز خوبان ندیده است!
پس آمار به تنهایی فقط زمانبر و توجیهوعدم خدمات و اقدامات بایسته است و هم دلیل بزیز بپاش ها چون انجمنی مدعی میشود تعداد نیازمندان را نمی داند پس میلیاردی خرج کند یا برعکس
اعتمادی نیست و به هیچ وجه اطلاعات درستی در سرشماری و بانک اطلاعاتی وارد نخواهد شد. حتی کسانی که مهاجرت کرده اند میایند و پر میکنند و هیچ تضمینی برای درستی اطلاعات نیست. اگر یک بانک اطلاعاتی برای درگذشتگان و قصرفیروزه درست شود شاید کاربردی تر و ماندگارتر باشد.
مهمتر از آمارگیری حسابرسی انجمن است. ده سال است که حسابرسی مصوب میشود ولی اجرا نمیشود. اگر حساب و کتابها مشخص و شفاف شود، به راحتی میشود برنامه ریزی کرد.