باشندگی دانشآموزان زرتشتی در آموزشگاههای ویژه زرتشتیان در تهران برجستگیها و کاستیهایی دارد.
از ویژگیهای خوب باشندگی دانشآموزان زرتشتی در مدارس ویژه زرتشتیان، این است که با فرهنگ زرتشتی بیشتر آشنا میشوند. با خواندن اوستای دستهجمعی و همزبانی، اعتماد به نفس بالا میرود. دوستیها در سایهی ارتباط بیشتر، ماندگارتر میشود. با ایجاد یک جمع همگون، پتانسیل خوبی در راستای بهبود سطح علمی و پرورشی ایجاد میشود.
باشندگی در مدارس ویژه زرتشتیان کاستیهایی را هم به دنبال دارد از جمله شناخت کمتر و ترس از ارتباط با هازمان کل. با منزوی و جدا نگه داشته شدن هازمان کل از زرتشتیان، آنان از ارتباط با زرتشتیان دور مانده و در دراز مدت، شناختشان نسبت به هموطنان زرتشتی کم میشود و دیدن و ارتباط با یک فرد زرتشتی برایشان غیرعادی میشود. دوری راه و مشکل آمد و رفت هم میتواند کاهنده باشد.
باشندگی یک دانشآموز زرتشتی در یک مدرسه عمومی، حس رقابت بیشتری در او ایجاد میکند و خواهد توانست بهتر از پس حل مشکلات خود برآید و با شناخت افراد بیشتر، در آینده دوستان تاثیرگذار بیشتری در کار و زندگی بیابد. این باشندگی مشکلاتی را هم به دنبال دارد از جمله بیانگیزگی نسبت به دین خود و احتمال برقراری ارتباط احساسی با غیر همکیش و ازدواج از این نوع که باعث صدمه زدن به خودش و هازمان زرتشتی میشود.
بایسته است انجمن زرتشتیان تهران توجه لازم را داشته باشد؛ توجه به مواردی چون هزینه کردن سه درصد اعیانی مدارس ششگانه که از سوی آموزش و پرورش پرداخت میشود ولی جایی غیر از مدارس هزینه میشود یا به طور خودسر، بدون کارشناسی و هماهنگی با مدیران و دستاندرکاران برای مدارس هزینه میشود. از سویی شمار کم دانشآموزان باعث میشود نیروهای اختصاص داده شده از سوی آموزش و پرورش به مدارس زرتشتیان کمینه باشد. فقر فرهنگی در ارگانهای زرتشتی که میتوانند از انرژی و ثروتشان برای یاریرسانی به آموزشگاههای زرتشتی بهره بگیرند ولی شوربختانه آنها را در راههای دیگری هزینه میکنند و در نهایت عدم نظارت یکپارچه گروهی متخصص ویژه مدارس که طرح آن به انجمن زرتشتیان ارایه شد ولی مسکوت ماند.
به نظر من، اگر افراد و ارگانهای تاثیرگذار زرتشتی به این درک برسند که بهترین سرمایه و اولویت هازمان، دانشآموزانی هستند که خوب و درست تربیت و پرورش یابند و از صرف وقت و ثروت در این راه دریغ نکنند و اولویت خود بدانند، وجود مدارس ویژه و حضور دانشآموزانمان در آنها، بهترین گزینه برای خانوادهها و در نهایت هازمان زرتشتی خواهد بود.
ویژه کردن مدارس، شروع خوبی بود ولی برای این فرصت به دستآمده، برنامهریزی درستی انجام نشد.
اینکه باشندگی در مدارس ویژه آری یا نه، با توجه به سبک و سنگین کردن نقاط قوت و ضعف و وزن هر ویژگی، همکیشان یکی را انتخاب کنند و بنا به گفته اشوزرتشت، نتیجه آن را در زندگی خود ببینند.
