لوگو امرداد
یادی از قدیمی‌ترین نیایشگاه در شیکاگو

سی‌و چهار سال از گشایش درِ مهر ارباب گیو گذشت

درِ مهر شیکاگو از قدیمی‌ترین نیایشگاه‌های زرتشتیان آمریکا‌ شمالی است که 12 شهریور 1362 خورشیدی گشایش یافت.

گزارش گشایش درِمهر شیکاگو در ماهنامه‌ی هوخت شماره‌ی آذر ماه 1362 به سر دبیری اردشیر جهانیان به چاپ رسیده است، گوشه‌هایی از این گزارش را در پی می‌خوانید:

درب‌ِمهر شیکاگو، چهارمین دربِمهری که در ممالک آمریکای شمالی بر‌پا شده در تاریخ 12 شهریور ماه 62 با حضور عده زیادی از همکیشان و دلبستگان به کیش زرتشتی گشایش یافت جریان گزارش این جشن و سخنرانیهایی کهایراد شده‌است بسیار مفصل و از تفصیل آن ناگزیر خودداری می‌شود. بطور اختصار این درب‌ِمهر که به کمک و همت دهشمندان و خدمتگزاران آمریکا ساکن شیکاگو تحت سر‌پرستی آقای رویین‌تن ریتنا رئیس انجمن زرتشتیان شیکاگو انجام پذیرفت و بپاس نیکوکاریها و آثار خیریه‌ای که رادمرد نیکوکردار شادروان ارباب رستم گیو در ایران بر پا داشته‌اند نام آنرا درب‌ِمهررستم گیو گذارند ایجاد این درب‌ِمهر نشانه این است که اگر افراد جماعت همگی با یگانگی و دلبستگی و از خود گذشتگی به کاری برای سود اجتماع دست زنند همیشه با موفقیت انجام می‌پذیرند.

بنا به گزارش و در طول این مدت گاهی با دشواریها و ناامیدیهایی بر میخورد ولی چون عشق و علاقه و ایمان در کار بود بلاخره بخوبی پایان یافت و تاریخچه نوینی در زندگی اجتماعی زرتشتیان ساکن شیکاگو آغاز می‌شود.

روز اول مراسم ویژه جشن‌خوانی بود که هفده نفر از موبدان ساکن ایالت مختلف آمریکا و کانادا تاما در یک محیط بسیار روحانی انجام دادند. پس از جشن خوانی موبدان آفرینگان(مجمر) را با شعله فروزان(نشانه پاکی و روشنایی و مهرورزی) از مجلس جشن خوانی به جای دایمی خود یعنی فضای مخصوص نیایش انتقال داده و دربِ مهر به رسمیت گشایش یافت. پس از آن سخنرانیها‌یی از سوی کارگردانان انجمن زرتشتیان شیکاگو و هیت نظارت ساختمانی دربِ‌مهر ایراد شد و برای تقدیر از زحمات و کوششهای آقای رویین‌تن ریونتا ریس انجمن و بانوی ایشان هدیهآی به ایشان پیشکش شد جلسه با صرف شام و یک نمایش شعبده‌بازی پایان یافت.

روز دوم مراسم گشایش ابتدا سخنرانیهای مذهبی و اجتماعی از طرف نمایندگان گروههای مختلف و انجمنهای زرتشتیان در ایالت آمریکا و کانادا ایراد شد. تعداد این سخن‌رانان بالغ بر 13 نفر بودند. پس از صرف نهار دو نمایش یکی رقص روستایی ایرانی تحت سرپرستی بانو مهناز فرهادیه و دیگری یک نمایش کمدی به زبان گجراتی تحت سرپرستی بانو روشن پاتل انجام پذیرفت. رویهمرفته برای زرتشتیان ساکن آمریکا که توانسته بودند در این جشن شرکت نمایند دوروز فراموش نشدنی بود

1

فرتور از ماهنامه‌ی هوخت شماره‌ی آذر 1362

به اشتراک گذاری
Telegram
WhatsApp
Facebook
Twitter

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تازه‌ترین ها
1403-07-16