بیش از ۱۱۰۰ آتش‌سوزی از آغاز سال جاری تاکنون، به‌ویژه در رویشگاه‌های زاگرس رخ داده و همچنان ادامه دارد. دبیر اجرایی «نهضت سبز زاگرس» افزون‌بر گفتن اینکه احتمال دارد آتش‌سوزی‌های رویشگاه‌های زاگرس با آغاز بارندگی‌ها به پایان برسد، گفت: «درصورتی که نهادها و مسوولان کشور برنامه مدون و مشخصی برای پیشگیری از آتش‌سوزی‌های جنگلی سال آینده، سامان‌دهی تجهیزات و آمادگی نیروهای اطفای حریق نداشته باشند و هماهنگی‌های میان سازمانی و مدیریت واحدی برای اطفای حریق را ایجاد نکنند، احتمال دارد سال آینده آتش‌سوزی جنگل‌های کشور وضعیت بدتری پیدا کند».
به گزارش خبرگزاری ایسنا، امید سجادیان با پافشاری بر نقش نهادها و مسوولان کشور در پیشگیری و رویارویی با آتش‌سوزی‌های احتمالی سال آینده گفت: «نهادها، سازمان‌ها و مسوولان کشور باید هم‌اکنون طرح‌ریزی برنامه‌های پیشگیری و مقابله با آتش‌سوزی‌های احتمالی سال آینده را آغاز و مناطقی که نیاز به اجرای اقدامات پیشگیرانه از جمله ایجاد آتش‌بر و دیدبانی دارند را شناسایی کنند همچنین لازم است برنامه‌ای را برای آموزش دادن و تجهیز کردن جوامع محلی مد نظر قرار دهند».
هیچ برنامه‌ای برای خاموش کردن آتش‌سوزی‌ها نداشته‌ایم
وی با اشاره به اینکه خاموش کردن آتش‌سوزی یک دانش تخصصی است که نیاز به آموزش دارد، افزود: «درپی آتش‌سوزی‌های سال جاری هیچ برنامه مدونی جز برنامه اطفای حریق از سوی سازمان‌های ذی‌ربط ارایه نشد همچنین اطفای حریق به کمک نیروهای منابع طبیعی صورت گرفت که بیشتر آنان در این زمینه آموزش‌های تخصصی ندیده بودند و تنها براساس تجربه اقدام به اطفای حریق می‌کردند این در حالی‌ست که لازم است نیروهای اطفای حریق دوره‌های آموزش تخصصی در این زمینه را گذرانده باشند».
این کنشگر محیط زیست ادامه داد: «نکته دیگری که باید مورد توجه مسوولان و نهادها قرار گیرد ایجاد هماهنگی‌های لازم میان سازمانی است تا در زمان وقوع آتش‌سوزی بالگردها و امداد هوایی در اسرع وقت به محل اعزام شوند همچنین لازم است نهادهای مختلف نیروهایی داشته باشند که بتوانند در اطفای حریق کمک کنند از جمله این نهادها وزارت جهاد کشاورزی است چراکه بخش زیادی از آتش‌سوزی‌های جنگلی ما به‌دلیل آتش‌زدن محصولات کشاورزی است».
سجادیان همچنین با پافشاری بر اینکه پیشگیری از پدیدآمدن آتش‌سوزی بهتر از خاموش کردن آتش است، گفت: «همیشه هزینه مراحل پیشگیری کمتر از هزینه مراحل اطفای حریق است و می‌توان با هزینه‌های کمتری جوامع محلی را مجهز کرد و آموزش داد در حالی که در مرحله اطفای حریق هم جنگل‌ها در حال سوختن هستند و هم نیروهای انسانی آسیب زیادی می‌بینند. در نتیجه هزینه‌های سنگین مالی و جانی را در پی دارد».
دبیر اجرایی تشکل نهضت سبز زاگرس با اشاره به اینکه در سال جاری آتش‌سوزی‌های فراوانی در مناطق مختلف زاگرس از جمله استان‌های کهگیلویه و بویراحمد، فارس، بوشهر و فارس رخ داد، گفت: «برخی روزها شاهد آتش‌سوزی‌های همزمان در چهار نقطه مختلف بودیم. آتش‌سوزی‌های متعدد و صعب‌العبور بودن مسیرهای کوهستانی باعث می‌شد نیروهای انسانی تا رسیدن به نقطه مورد نظر برای اطفای حریق در مسیر خسته شوند چراکه علاوه‌بر صعب‌العبور بودن این مسیرها، نیروهای اطفای حریق تجهیزاتی از جمله دمنده و کوله آبپاش به‌همراه داشتند».
زمان‌هایی که هدر می‌رود
وی ادامه داد: «گرچه اعزام بالگردهای آبپاش در اطفای حریق برخی مناطق موثر بوده اما حقیقت این است که بالگردهای آبپاش در مناطقی که فاقد منابع آبی هستند کاربرد زیادی ندارد. بنابراین بیش از بالگردهای آبپاش به هلی‌برد نیرو برای اطفای حریق در مناطق صعب‌العبور نیاز است. درپی آتش‌سوزی‌های سال جاری نیز در چندین منطقه اقدام به اعزام هلی‌برد نیروی اطفای حریق شد اما در سایر مناطق این اقدام صورت نگرفت یا در بسیاری از موارد این اقدام با تاخیر انجام گرفت و متاسفانه ساعات طلایی اولیه اطفای حریق را از دست دادیم».
سجادیان افزون‌بر گفتن اینکه تغییرات اقلیمی و گرمایش زمین در افزایش احتمال وقوع آتش‌سوزی موثر است، افزود: «بخش زیادی از آتش‌سوزی‌های رویشگاه‌های کشور از جمله زاگرس عمدی است و توسط افراد صورت می‌گیرد بنابراین نباید از کنار این موارد به‌راحتی عبور کرد بلکه ضرورت دارد آتش‌سوزی‌های عمدی مورد بررسی دقیق قرار گیرند».
این کنشگر محیط زیست با اشاره به اینکه در سال جاری جنگل‌های زیادی را در کشور از دست دادیم، گفت: «احیای جنگل‌های از بین رفته به‌سادگی امکان‌پذیر نیست چرا که نمی‌توانیم درخت بلوط ۵۰۰ ساله‌ای را که سالی شش سانتی‌متر رشد می‌کند را به‌راحتی احیا کنیم بنابراین جبران هر درختی که در زاگرس از میان می‌رود بسیار دشوار و تقریبا امکان‌ناپذیر است همچنین اگر نهال درخت بلوط در این مناطق کاشته شود باید آن را از بلاهای طبیعی، آتش‌سوزی‌های پیش‌رو، زمین‌خواری و … حفظ کنیم تا بتوانیم درختی که دیر رشد است و سالی شش سانتی‌متر رشد می‌کند را احیا کنیم».
وی ادامه داد: «بسیاری از آتش‌سوزی‌های رویشگاه‌های کشور به‌علت زمین‌خواری و تهیه ذغال است چراکه وضعیت اقتصادی برخی از اهالی خوب نیست و آنان را به سمت قاچاق درخت و فروش ذغال سوق داده است بنابراین بخش عمده‌ای از آتش‌سوزی رویشگاه‌های کشور به‌علت ذغال فروشی رخ می‌دهد».
باید از دولت مطالبه‌ی ملی کرد
سجادیان در پایان سخنان خود با اشاره به محدودیت پوشش‌های جنگلی کشور گفت: «مردم باید نسبت آتش‌سوزی در جنگل‌های کشور حساسیت بیشتر و در این زمینه از دولت درخواست و مطالبه ملی داشته باشند چراکه هر درختی که در زاگرس و سایر جنگل‌های کشور می‌سوزد و از بین می‌رود تاثیر مستقیمی بر زندگی و سلامت افراد خواهد گذاشت همچنین تنها چیزی که در نهایت برای ما باقی می‌ماند جنگل‌ها و میراث طبیعی ملی است».
