یادی از بازیگر پیشکسوت فردوس کاویانی

کمال شفیعی، شاعر و نویسنده‌ی هم‌روزگار(:معاصر) در نوشتاری  از فردوس کاویانی، هنرمند نامی زرتشتی، یاد کرده است.

فردوس کاویانی، بازیگر تیاتر، سینما و تلویزیون زاده‌ی سوم مهرماه ۱۳۲۰ در کرمان پایان دهه‌ی ۴۰ پایش به سینما باز شد و بازی‌های ماندگاری را در فیلم‌های گوناگون به یاد گذاشت. او بیشترین همکاری خود را در سینما با داریوش مهرجویی در فیلم‌های «اجاره‌نشین‌ها»، «هامون»، «بانو»، «میکس» و «نارنجی‌پوش» داشته و با کارگردان‌های دیگری مثل بهرام بیضایی (سگ‌کشی)، محمد بزرگ‌نیا (جایی برای زندگی)، یدالله صمدی (ساوالان) همکاری کرده است. از مجموعه‌های تلویزیونی که فردوس کاویانی در آن‌ها نقش‌آفرینی کرده نیز می‌توان به کارهای برجسته‌ا‌ی مانند «پشت کوه‌های بلند»، «غذا حاضر است»، «آژانس دوستی»، «همسران»، «آئینه» و … اشاره کرد. در تلویزیون هم سریال‌های «همسران» و «آژانس دوستی» از کارهای به‌یادماندنی اوست. واپسین بازی او سال ۹۳، روی صحنه‌ی تالار وحدت در نمایش هادی مرزبان بوده است.

به گزارش ایسنا، 11 آذرماه 1399، این شاعر درباره‌ی فردوس کاویانی نوشته است: «بعضی‌ها آن‌قدر زلال هستند مثل آب و آن‌قدر شفاف مثل شیشه، شیشه‌هایی بی‌لک که این شفاف بودن همه چیز را نشان می‌دهد جز شیشه را.
فردوس کاویانی هنرمند توانای تیاتر و سینما، آن‌قدر شفاف بود که در چشم ظاهربین دیده نشد اما حضورش در حافظه هنر جاودانه است اگر چه این روزها در دوران بیماری به سر می‌برد و چه خوب که فراموشی، مجال دیدن این روزها را از او گرفته است. شاید ما را به یاد نیاورد اما به یادش هستیم و ایستاده به احترام سال‌ها خاک صحنه خوردن کلاه از سر برمی‌داریم و در مقابل شکوه بودنش سر ارادت فرود می‌آوریم.