نخستین جشنواره‌ی ملی عکس شاهنامه که از سوی باشگاه شاهنامه‌پژوهان، هفته‌نامه‌ی امرداد و باشگاه نقالان برگزار شد به کار خود پایان داد. هفته‌نامه‌ی امرداد با کورش جوادی درباره‌ی آرمان بنیادگذاری، گامه‌های پشت سر نهاده شده و راه پیش‌روی جشنواره گفت‌وگویی انجام داد که در دنباله آمده است.
کورش جوادی دبیر باشگاه‌شاهنامه‌پژوهان و دبیر جشنواره‌ی ملی عکس‌شاهنامه، با عنوان این‌که جشنواره‌ی ملی عکس شاهنامه با آرمان پاسداشت و گسترش شاهنامه، شاهکار همیشه جاودان فردوسی برگزار می‌شود گفت: این نخستین جشنواره‌ی رسمی در پیوند با شاهنامه و نمایانگر سال‌ها کوشش شاهنامه پژوهان، شاهنامه دوستان، هنرمندان، نهادها و انجمن‌های مستقل فرهنگی و ادبی در زمینه‌ی گسترش شاهنامه و پاسداری از این کتاب در بالاترین و همگانی‌ترین سطح است. نگاه ما به شاهنامه در این جشنواره به عنوان رویدادی فرهنگی و هنری با نگاه و رویکردی که تا به امروز این کتاب را در بر می‌گرفت متفاوت بوده است. سالیان درازی است که شاهنامه مورد توجه مردم و پژوهشگران و هنرمندان بوده و هست و کارهایی در زمینه پژوهشی و نگارگری و … بر روی این کتاب انجام گرفته است. اما تا به امروز از دریچه‌ی دوربین‌های عکاسی و عکس به شاهنامه نگاه نشده بود و شاید بیان واژه‌ی عکس شاهنامه در ذهن افراد چیزی را به یاد نمی‌آورد.
وی افزود: از آن جا که در این زمینه خلایی وجود داشت و از دیگر سو با نگرش به ابزار مدرن روز و تکنولوژی ابزاری که عکس‌ها و تصاویر را ثبت می‌کنند و به ابزاری در دسترس و همگانی تبدیل شده است و باید گفت عکس امروزه یکی از اثرگذارترین راه‌های ارتباطی است و جایگاهی ویژه در زندگی ما دارد و می‌توان به یک اثر ادبی و تاثیر آن در زندگی ایرانیان و یک ملت از دریچه‌ی دوربین‌های عکاسی نگریست. بنابراین کوشش برای پر کردن خلایی در زمینه‌ی فرهنگی و کنش در پیوند با شاهنامه بود و هم به روح زمانه پاسخ داده شد. به بیان دیگر کارهای بسیاری برای فردوسی و شاهنامه شده که بیشتر آن، پژوهشی بوده است و چندان با رویکرد تصویری به این اثر نگاه نشده بود. ما کوشیدیم کردیم نگاه دیگرگونی نسبت به شاهنامه داشته باشیم و همگانی‌تر به آن نگاه کنیم. کتابی اثر گذار چون شاهنامه با ویژگی‌های منحصر بفرد و این چنین برجسته برای کشور و ملت ایران که با تار و پود آنان تنیده شده طبیعتا توانسته است با تصاویر و جنبه‌های دیداری (:بصری) میان مردم و هازمان (:جامعه) حضور داشته باشد و در جنبه‌های گوناگون زندگی آنان و در آفرینش آثار گوناگون هنری آنان سهمی درخور نگرش داشته باشد. آرمان جشنواره ملی عکس شاهنامه کشف، یافتن و ثبت چنین تاثیری از دریچه ی دوربین عکاسی است. سخن جشنواره ملی عکس شاهنامه این است که شاهنامه گذشته از تصویرهای آفریده شده در داستان‌های گوناگون این کتاب ارزشمند، نمودهای تصویری زنده‌ای در هازمان، شهر و در میان مردم دارد که درخور ثبت است.
دبیر جشنواره‌ی ملی عکس شاهنامه از آرامگاه فردوسی و تندیس فردوسی در توس ، تندیس فردوسی در سراسر ایران و جهان، نقالی و هنرهای نمایشی در پیوند با شاهنامه، نگاره‌های دیواری شاهنامه و نمود شاهنامه در زندگی مردم ایران و به گفته‌ای هر آنچه با شاهنامه در پیوند است و از آن سخن می گوید با عنوان موضوع‌های طرح شده در جشنواره‌ی ملی عکس شاهنامه یاد کرد و گفت: آرمان ما این بود که ببینیم این کتاب پس 1000 سال چه نمودی درهازمان دارد که بتوان آن را با دوربین ثبت کرد. به راستی این کار به گونه‌ای جست‌وجوی تصویری نشانه‌های شاهنامه در زندگی ایرانیان به‌شمار می‌آید. اگر شاهنامه کتاب اثرگذار و ماندگاری در زندگی همه‌ی ایرانیان و پارسی زبانان است که هست، پس باید نشانه‌هایی از آن در زندگی مردمان این سرزمین وجود داشته باشد. این‌بار دوربین‌ها به دنبال ثبت این نشانه‌ها رفتند. شاید دوربین‌ها رفتند تا فردوسی را در میان مردم جستجو کرده و ثبت کنند. دستاورد این جشنواره در درجه‌ی نخست طرح یک ایده و نگاه نو همسان با زمان در هازمان فرهنگی برای دوستداران شاهنامه و ادبیات است.
وی با اشاره به‌اینکه نمایشگاه جشنواره‌ی ملی عکس شاهنامه در نخستین دوره‌ی خود در تهران، آرامگاه فردوسی و دبی و دانشگاه تهران برگزار شد افزود: آثار برگزیده‌ی جشنواره‌ی ملی عکس شاهنامه که دربردارنده‌ی 57 عکس است در کتابی با نام «نگارخانه‌ی شاهنامه» به چاپ می‌رسد. این کتاب که در قطع خشتی و به گونه‌ی نفیس منتشر می‌شود نخستین کتاب عکس شاهنامه است و برای نخستین بار سه تن از برجسته‌ترین شاهنامه‌پژوهان؛ میرجلال الدین کزازی، جلال خالقی مطلق و قدمعلی سرامی پس از دیدن عکس‌ها بر آن دیباچه نوشته‌اند. همه‌ی گامه‌های (:مراحل) چاپ کتاب مانند صفحه بندی، طراحی جلد، گرفتن پروانه (:مجوز) به پایان رسیده است.
وی یادآوری کرد: با توجه به این که جشنواره و کتاب نگارخانه‌ی شاهنامه از سوی هیچ نهاد یا بنیادی پشتیبانی نمی‌شود و رویدادی مستقل و مردمی است بنابراین بیشتر زمان ما بر روی تکمیل بودجه برای چاپ این کتاب است که به زودی و با تکمیل بودجه این کتاب به چاپ خواهد رسید. کوشش ما این خواهد بود که 25 اردیبهشت‌ماه 1397 همزمان با بزرگداشت فردوسی از این کتاب رونمایی شود. بیشتر مشکل جشنواره و کتاب امکانات کم و نداشتن پشتیبان مالی برای تامین هزینه‌ها و چاپ کتاب است. گویا مشکلی که فرصت‌الدوله شیرازی برای انتشار کتاب «آثار عجم» با آن روبه‌رو بوده همچنان مسئله‌ی روز چاپ آثار فرهنگی و مستقل در این سرزمین است و این‌که هر دوی آین آثار تصویری هستند هم در نوع و جایگاه خود جالب است. هرچند این مشکلات در کشور ما و در زمینه‌ی فرهنگ مشکل رایج و مرسومی است و طبیعتا کنش‌گران فرهنگی و کسانی که برای بهبود وضعیت و گسترش فرهنگ جامعه دارند با شکیبایی و امیدواری به آینده نگاه می‌کنند. و ما هم چنان امیدواریم در سال‌های آینده این مشکل از میان برود.
