سالهاست به یاد نیاکانمان جشن سده آتش میافروزیم و این خردمندی را ارج مینهیم. امسال نخستین سالی است که «جشن سده» در فهرست ملی میراثفرهنگی ناملموس به ثبت رسیده است. به همان سان، بیش از یکسال از نوپدیدهی ناشناختهی کرونا در جهان نیز می گذرد و مردم در گوشه گوشهی جهان به این آگاهی رسیدند، تندرستی ارزشمندترین گنجینه است.
در این یکسال بسیاری از آیینها و رویدادهای فرهنگی یا برگزار نشده و یا با بکارگیری شیوههای نوین ارتباطی برگزار شده است. ما با کرونا همزیستی پیدا میکنیم. به راه چارهی مناسب دست مییابیم تا بتوانیم چون همیشه با مهر، یکدلی، یکرنگی و آرامش آیینها، سرمایههای اجتماعی را پاس بداریم. چنانچه به این رویکرد نپردازیم آیین بیگانه در فرهنگ ایرانی نمود مییابد پس باید با گفتمان دانشوارانه و پژوهش در این راستا نیروافزایی کنیم. آیینهای ایرانی در رویارویی با سختیها و گزندها از میان نرفتهاند. با گذر از سختیها دوباره جان میگیرند، پدیدار و پررنگ میشوند این راز ماندگاری آیینهای ریشهدار و پویای ایرانزمین است.
دهم بهمنماه میعاد افروختن آتش سده درراه است. اکنون کرونا مهمان ناخواندهای است که گمان رفتن ندارد. با پایداری شرایط همهگیری کرونا، دیدگاه بزرگان دین، پژوهشگران و کنشگران فرهنگ ایرانباستان را دربارهی پاسداشت و برگزاری آیین بزرگ سده، جویا شدیم:
برگزاری بهینهی آیینها، خردورزی و مهرورزی
موبد دکتر اردشیر خورشیدیان، فرنشین انجمن موبدان تهران: هر ملتی به برگزاری درست آیین، آداب و رسوم خود زنده است و نفس میکشد. ما زرتشتیان نیز با برگزاری بهینهی آیینها، به زندگانی سرشار از خردورزی و مهرورزی خود ادامه میدهیم.
آنچه در بالا آمده است بخشی از گزارشیست با عنوان «آسیبشناسی پیامدهای کرونا و برگزاری آیینها» به قلم گوهر برومندی که در تازهترین شمارهی امرداد چاپ شده است.
متن کامل این گفتوگو را در رویهی هفتم (زرتشتیان) امرداد شماره 435 بخوانید.
خوانندگان میتوانند برای دسترسی به هفتهنامهی امرداد افزونبر نمایندگیها و روزنامهفروشیها از راههای زیر نیز بهره ببرند.
