«ای اهورا: به گفتار آن کس باید گوش فرا داد که به راستی اندیشیده است. بدان خردمندی که درمان‌بخش زندگی است. بدان کس که تواند در برابر آذر فروزان، بدان‌سان که باید سخن راست و استوار بر زبان راند» (اهنودگات، یسنای 31 – بند 19).
این روزها همه کم‌وبیش در جریان نشست‌های زیست‌محیطی و خطر‌هایی که جهان را تهدید می‌کند، (تغییرات اقلیمی در گلاسکو) هستیم. همه‌ی باشندگان نشست، سینه سپر می‌کنند و با سخنانی کلیشه‌ای و همیشگیِ این سال‌های بحران، خود را یک پشتیبان راستین جهان و طبیعت می‌شناسانند. ولی نمی‌گویند حتا اگر هم اکنون همه‌ی سرچشمه‌های آلایندگی را ببندند، سال‌ها به درازا می‌کشد تا همه چیز بر روی زمین آرام بگیرد. کاری نشدنی!؟
می‌گویم نشدنی برای اینکه در حالی‌که سردمداران جهان صنعتی یعنی کسانی که جای خود را در جهان با توانایی‌های صنعتی دیوانه‌وار، نشانه‌گذاری می‌کنند و سرگرم سخنرانی‌های فریبنده هستند در خلیج فارس انفجارهایی را به بهانه‌های گوناگون انجام می‌دهند بدون آنکه کوچک‌ترین خمی به ابرویشان بیاید که چه بر سر آبزیان می‌آید و در آینده چه تاثیر زیست‌محیطی خواهد داشت.
«ای مزدا، منم که تو را می‌پرستم و از تو خواستارم، ناباوری و تَرمنشی از میان برخیزد و خویشاوندان از خیره‌سری، همکاران از فریب نزدیکان و یاوران از نکوهندگان رهایی یابند و جهان از رهبران بد بیاساید» (اهنودگات، یسنای 33 – بند 4).
این پیش درآمد آورده شد برای اینکه در دنباله نوشته‌ای که درباره‌ی مانیفست اشو زرتشت به نام «اَهو نَوَر» نوشته شد، برسیم. در آن گفتار نویسنده با مستنداتی که ارایه داده بود، می‌خواست بگوید: گاتاها امکان روایی است برای بازگوکردن حقیقت‌ها و قانون‌های واکنشی (خیر و شر) هستی هوشیار و با اینکه در آغاز آفرینش همزادند ولی در گذر زمان چیرگی هر یک، بسته به گزینش خود انسان دارد.
«ای مزدا اهوره، از آن تو بود “آرمیتی”، نیز از آن تو بود “خرد مینوی” جهان‌ساز، آنگاه که تو او را آزادی گزینش راه دادی تا به رهبر راستین بگرود یا به رهبر دروغین» (اهنودگات، یسنای 31 – بند 9).
باید گفت زرتشتیان بازماندگان فرزانگی (:حکمتی) هستی‌شناسانه‌ای هستند با قانون‌های به‌سامان هستی‌هوشیار (اشا) که بی‌گمان پیروی از آن نگهدار و نگهبان همیشگی جهان است و دگرگون نمی‌شود. برای نمونه انجام فَرشکَرت، این قانون از قانون‌های آفرینش یعنی (باز زندگی‌بخشان پایانی، به اوستایی سئوشینت) با پیروزی بر نیروهای پلشت تباهی، هستی را (شیره‌مند، به اوستائی فرَشَ) یعنی سرشار از شیره‌های باروری می‌کنند، همان‌گونه که در آغاز بوده که این کردار در گاتاها (فَرَش کریتی) یا نوسازی جهان نامیده می‌شود که اکنون همگان به نادرستی می‌پندارند که نوسازی جهان نیازمند فن‌آوری (:تکنولوژی) است و هرچه پیچیده‌تر، بهتر.
آنچه در بالا آمده است بخشی از نوشتاری‌ست با عنوان «گاتاها، کهن‌پیامی برای زمین سبز»، به قلم خوبچهر کشاورزی که در تازه‌ترین شماره‌ی امرداد چاپ شده است.
متن کامل این نوشتار را در رویه‌ی پنجم (اندیشه) امرداد شماره‌ی ۴۴۷ بخوانید.
«امرداد» شماره‌ی ۴۴۷ با عنوان «بارگهِ داد، یا سرنوشت ستمکاران!؟» از دوشنبه ۱۷ آبان‌ماه ۱۴۰۰ خورشیدی، در روزنامه‌فروشی‌ها و نمایندگی‌های امرداد در دسترس خوانندگان قرار گرفت.
خوانندگان می‌توانند برای دسترسی به هفته‌نامه‌ی امرداد افزون‌بر نمایندگی‌ها و روزنامه‌فروشی‌ها از راه‌های زیر نیز بهره ببرند:
