ساختمان موزه‌ی شاهرود در سال‌های 1306-1307 خورشیدی به عنوان بلدیه ساخته شده است. این سازه‌ی تاریخی با شماره‌ی ثبت 1888 در فهرست آثار ملی ایران با زیر بنایی نزدیک به 468 متر مربع و در دو طبقه طراحی شده است. این سازه پس از مرمت و بازسازی در اسفند ماه سال 1367 خورشیدی، برای بازدید و بهره‌گیری پژوهشگران کار خود را آغاز کرد. موزه‌ی شاهرود دارای گنجینه‌ی آثار تاریخی و فرهنگی، باستان‌شناسی و مردم‌شناسی است.
ساختمان بلدیه یا موزه‌ی کنونی شاهرود، به شیوه‌ی معماری پایان دوره‌ی قاجاریه و سال‌های نخست دوره‌ی پهلوی ساخته شده است. موزه‌ی شاهرود موزه‌ای است استانی از این رو کوشش شده آثار هر بخش جداگانه نگهداری و در دید بازدیدکنندگان قرار گیرند. بخش باستان‌شناسی موزه در طبقه‌ی همکف و دارای چهار اتاق و راهرو است که آثاری از پیش از زایش مسیح (:میلاد) دوره‌ی پیش از تاریخ، آثار دوره‌ی اسلامی در آن وجود دارد. بخش مردم‌شناسی این موزه شامل ابزار کارهای تولیدی و فنون، دام‌داری، کشاورزی، پوشاک، فنون پخت نان، زیورها، دست‌بافت‌ها و اسناد و قباله‌ها، ابزار و وسایل تعزیه‌خوانی و طب سنتی و نیز تصویرهایی از فعالیت‌ها و شئون گوناگون مردم‌شناسی که از ژرفنای زاویه‌های زندگی مردم از روستاها فراهم آمده است. در غرفه‌ی پوشاک موزه‌ی شاهرود، پوشاک گوناگون زنانه مانند کت زنان (کلیجه) شلیته، کلاه سوزن‌دوزی شده، چارقد، جوراب‌های پشمی و پیراهن سوزن‌دوزی شده دیده می‌شود. از ابزار و وسایل تعزیه‌خوانی موجود در این بخش می‌توان به جوشن، سپر، کلاه‌خود … اشاره کرد. که در ماه محرم مورد بهره‌گیری قرار می‌گیرد. از جمله تصاویر بسیار زیبا در این غرفه پرده‌ی درویشی با 32 قصه به روایت تصویر و 400 صورت انسان و حیوان با هنر نقاشی رنگ و روغن که در 1340 هجری شمسی در کاشمر نقاشی شده و در سال 1369 مرمت شده است.
