دومین نشست از سلسله نشست‌های نوا (نشست‌های واکاوی‌های امرداد) با عنوان «انیمیشن ایرانی؛ چالش‌ها، توانمندی‌ها، چشم‌اندازها» از سوی هفته‌نامه‌ی امرداد و با همکاری خانه‌ی اندیشمندان علوم انسانی دوشنبه 31 تیرماه 1397 خورشیدی، برگزار شد.
دکتر محمدرحیم لیوانی، مدیرعامل مرکز انیمشن صبا و بهنود نکویی، مدیرعامل استودیو گنبد کبود کارشناسان میزگرد دومین نشست نوا بودند که به بررسی چالش‌ها، توانمندی‌ها و چشم‌اندازهای انیمیشن ایرانی پرداختند. دبیری این میزگرد را داریوش دالوند، تهیه‌کننده و عضو هیات مدیره‌ی آریا صنعت تخیل بر دوش داشت.
محمدرحیم لیوانی با اشاره به اینکه پویانمایی ایرانی در مسیر رشد قرار گرفته است و در این زمینه سرمایه‌گذاری‌های بسیاری شده است گفت: کسانی در این راه زندگی خود را گذاشته‌اند و ما هم‌اینک می‌توانیم بگوییم دارای صنعت انیمیشن هستیم.
وی افزود: بیش از نیم سده است که در ایران پویانمایی داریم و با راه‌اندازی این رشته و رشته‌های در پیوند با آن مانند تصویرسازی، گرافیک و نقاشی در دانشگاه‌ها در این چند دهه رشد خوبی داشته‌ایم و اکنون جایگاه خوبی در پویانمایی داریم به ویژه اینکه ما از کم‌شمار کشورهایی در منطقه هستیم که دارای همه‌ی خط تولید پویانمایی هستیم و از ایده، طراحی‌های آغازین، تولید و پس‌تولید همه در کشور انجام می‌شود. برخی از کشورهای پیرامون مانند هند هم پویانمایی‌های خوبی تولید می‌کنند ولی تنها سرویس پویانمایی را می‌دهند یعنی بخش پیش تولید و پس تولید در کشورهای صاحب صنعت انیمیشن انجام می‌شود .
لیوانی در دنباله گفت: جذابیت‌های پویانمایی بر کسی پوشیده نیست. انیمیشن از بزرگترین شاخه‌های صنایع فرهنگی-هنری است و دارای تاثیرگذاری ژرف فرهنگی است. ما بن‌مایه‌های فرهنگ و شهریگری (:تمدن) کهن و شیوه‌ی زندگی ویژه‌‌ی خود را داریم و و با بهره‌گیری از این صنعت می‌توانیم با تکیه بر این داشته‌ها جایی در زمینه‌ی تولید پویانمایی داشته باشیم.
مدیر عامل مرکز انیمیشن صبا با اشاره به اینکه شوربختانه بزرگترین سفارش دهنده‌ی پویانمایی با رقم بسیار اندک سرمایه‌گذاری تلویزیون است گفت: در سنجش با آنچه در انیمیشن جهان در حال رخ دادن این سرمایه‌گذاری بسیار ناچیز است، ولی آنچه باعث شده پویانمایی ایرانی با وجود سرمایه‌گذاری اندک باز هم در کشور، منطقه و جهان حضور جدی داشته باشد، توانمندی جوانان ایرانی با خلاقیت و چیرگی بر حوزه‌های درونمایه (:محتوا) و فنی پویانمایی است.
ما در زمینه‌ی مدیریت پروژه، تولید انبوه و تجاری ناتوان هستیم و این ناتوانی در مدیریت پروژه تنها مربوط به پویانمایی نیست و ما در صنعت و دیگر حوزه‌ها مانند ورزش هم این بیماری را داریم. بی‌گمان پویانمایی‌مان هم پیرو فضای فراگیری که در صنعت کشور وجود دارد می‌تواند رشد داشته باشد. با این‌همه به باور من سرعت پیشرفت انیمیشن تجاری ما بسیار چشمگیر است.
وی افزود: توانمند کردن و پشتیبانی حوزه‌های تجاری‌سازی پویانمایی‌که این حوزه نیازمند آن است از مسوولیت‌های دولت و مجلس است. اگر بخش‌های جانبی‌ای مانند اسباب‌بازی با گردش بیش از چهار هزار میلیارد تومان در سال و نوشت‌افزار با گردش بیش از چهار هزار میلیارد تومان در سال در حوزه‌ی پویانمایی فعال شود و درصدی از این گردش مالی به این صنعت راه پیدا کند صنعت پویانمایی به پشتیبانی دولت نیاز نخواهد داشت. و بهترین وضعیت برای تلویزیون این است که تولیدکنندگانِ بخش خصوصی انیمیشن را تولید کنند و تلویزیون حق پخش تلویزیونی آن‌را را خریداری کند. می‌توان گفت اگر امروز تلویزیون بزرگترین سرمایه‌گذار پویانمایی ایرانی به‌شمار می‌رود تنها از سر ناچاری است.
لیوانی در دنباله از نمادهای فرهنگ و زیست‌بومیِ ایرانی در همه‌ی کارهایی که نمونه‌هایی از در برنامه پخش شد یاد کرد و گفت: این کارها در هر کجای جهان عرضه شود به روشنی پیداست که ساخته‌ی ایران است چرا که نمادها و ویژگی‌های فرهنگ ایرانی را در خود دارد. اگر هزینه‌ای که برای این‌کارها می‌شود را با هزینه‌ی واردات پویانمایی خارجی بسنجیم هزینه‌ی واردات نزدیک به یک پنجاهم تولید در داخل است ولی آنچه تلویزیون را به تولید داخلی بایسته می‌کند کارهایی است که باید بر پایه‌ی فرهنگ و شیوه‌ی زندگی ایرانی و نیازهای فرهنگی جامعه شکل بگیرد. امید می‌رود با فعال شدن حوزه‌های جانبی، تجاری شدن پویانمایی که پشتیبانی دولت و قانون‌گذاری درست در مجلس را نیاز دارد شکل بگیرد.
بهنود نکویی دیگر کارشناس نشست با اشاره به اینکه هم‌اکنون شرکت‌هایی هستند که در زمینه‌ی پویانمایی فعالیت‌های پی‌در‌پی دارند گفت: خوشبختانه انیمیشن ایرانی اکنون در جهان ناشناخته نیست و در زمینه‌ی سینمایی، تلویزیونی و کارهای کوتاه خوش می‌درخشد. برای نمونه سال گذشته که با سریال روبی وجوجه‌ها در بخش مسابقه‌ی جشنوارهی اِنِسی فرانسه نامزد بودیم، ایران همزمان در این معتبرترین جشنوارهی حوزه‌ی انیمیشن جهان، با انیمیشن‌های «آخرین داستان»، «فیلشاه»، «آقای گوزن» و «رستم بدو» در چهار تکنیک نماینده داشت و باشندگی پنج نماینده انیمیشن ایرانی در این جشنواره یکی از ملاک‌های شکوفایی و رشد پویانمایی در ایران است.
نکویی با اشاره به اینکه بنیادی‌ترین مشکل پویانمایی آموزش آن است گفت: شیوه‌ی آموزش دانشگاهی این رشته به 20 سال پیش باز می‌گردد و واپسین به‌روز رسانی در این حوزه مربوط به دو دهه پیش است. با وجود راه پیدا کردن دانشجویان دهه‌ی هشتاد هنوز جنس آموزش برای دهه یا دهه‌ها‌ی پیش است و این با شرایط روز همخوانی ندارد. دانشجویان این رشته از شیوه‌ی آموزش ناخرسندند و گاه برای کارآموزی و یادگیری شیوه‌های به‌روز به شرکت‌هایی مانند ما مراجعه می‌کنند. در واقع دولت یارانه‌ای را برای آموزش دانشجویان در رشته‌ی انیمیشن هزینه می‌کند که پس از چهار سال با تولید انیمیشن روز همخوان نیست و خروجی مناسبی ندارد. از این‌رو دانشجو پس از چهار سال آموزش دانشگاهی تازه به دنبال کارآموزی در بخش خصوصی و یادگیری تکنیک‌های روز است.
داریوش دالوند که خود از دست‌اندرکاران صنعت انیمیشن است، به عنوان دبیر میزگرد «انیمیشن ایرانی؛ چالش‌ها، توانمندی‌ها، چشم‌اندازها» افزون‌بر طرح پرسش از کارشناسان، خویشکاری (:وظیفه‌ی) دولت در برطرف کردن کاستی‌های آموزش، سرمایه‌گذاری، پشتیبانی، تدوین قانون و فراهم آوردن تجاری‌سازی این صنعت را یادآور شد.
یادآور می‌شود نشست‌های «نوا» با به چالش کشیدن جستارهای (:موضوعات) فرهنگی، تاریخی، هنری، زیست‌بومی و هازمانی (:اجتماعی) واپسین دوشنبه‌ی هر ماه با باشندگی دوستداران فرهنگ و تاریخ ایران‌زمین از سوی هفته‌نامه‌ی امرداد در تالار فردوسی خانه‌ی اندیشمندان علوم انسانی برگزار می‌شود.
شهرزاد مفرد، مجری دومین نشست نوا
دکتر محمدرحیم لیوانی، مدیرعامل مرکز انیمشن صبا
دکتر محمدرحیم لیوانی، مدیرعامل مرکز انیمشن صبا، داریوش دالوند، تهیه‌کننده و عضو هیات مدیره‌ی آریا صنعت تخیل و بهنود نکویی، مدیرعامل استودیو گنبد کبود
هما ارژنگی، چکامه‌سرای ملی-میهنی
بابک سلامتی، مدیرمسوول و سردبیر هفته‌نامه‌ی امرداد از میهمانان سپاسداری کرد
فرتور از یسنا کیان است.
0256
