نیایش گردش سال نو با آوای موبد مهربان فیروزگری

فرارسیدن نوروز باستانی یادگار نیاکان، یادآور شکوه ایران‌زمین، نماد جاودانه‌ی نو شدن، گاه برابری و بهار زندگی فرخنده و خجسته باد. سال نو 3761 اوستایی، 1402 خورشیدی، ساعت 54 دقیقه و 28 ثانیه بامداد سه‌شنبه یکم فروردین‌ماه به فرخندگی آغاز می‌شود. هنگام نیایش آغاز سال نو، فرارسیدن سالی نیک با آرامش و شادی، آسایش و مهربانی؛ داشتن ایرانی آباد، سرسبز و سربلند در جهان را در پرتوی اندیشه‌ی نیک، گفتار نیک و کردار نیک، آرزو می‌کنیم.

روزگارا، تازه شد هستی در آغاز بهار؛ جشن جمشید جهان‌بین را جهان آرا بدار. مهر افزون کُن درون سینه‌ها در سال نو؛ فرِّ شادی را به جام زندگی از نو بیار.
آیین نوروز، چیدن هفت‌سین و رفتن سیزده‌به‌در و دیگر آیین‌های یادگار از پیشینیان، کارشان این است که باورهای نیاکانمان بیش از پیش در باور ما نهادینه شود باورهایی که هزاران سال است ریشه در فرهنگ ایرانی دارد و در پی یورش بیگانگان تاکنون دست‌نخورده و پاک به‌جا مانده است. نوروز را نه تنها در میان زرتشتیان که در بین ایرانیان، و نه تنها ایرانیان در سرزمین ایران امروز که در میان ایرانشهر بزرگ جشن می‌گیرند و گرامی داشته می‌شود. ایرانی از هر دین و تیره که باشد با یورش بیگانگان نه تنها زبان پارسی که آیین‌ها و فرهنگ‌های خود را از دست نداده، که با فداکاری و جانفشانی‌های بی‌شمار همه ارزش‌های فرهنگی خود را نگاه داشته و امروز بیش از پیش به آنها پایبند است. نوروز، با عنوان رسمی «روز بین‌المللی نوروز»، از سوی یونسکو به عنوان میراث فرهنگی و معنوی بشر به ثبت جهانی رسیده‌ است.
زرتشتیان از هزاره‌های دور نوروز یادگار دیرین و باشکوه نیاکان را گرامی می‌دارند. هنگام گردش سال بر گرد سفره‌ی آیینی هفت‌سین با خواندن سپندینه اوستای «هفتن یشت»، نیایش ویژه‌ی آغاز سال نو، پروردگار را از برای بنیاد نهادن هنجار راستی، سپاس می‌‌گویند. سالنمای راستی با شادباش فرارسیدن سال نو 3761 اوستایی، بدین خجستگی نیایش هفتن‌یشت با آوای موبد فرزانه موبد مهربان فیروزگری و دیداری از زیارتگاه پیرسبز چک‌چک را پیشکش به ایرانیان و دلدادگان فرهنگ و منش پارسی می‌دهد. از پیشگاه دادار اورمزد تندرستی، بهروزی، پیروزی و روزی‌افزون را برای ایرانیان خواستاریم؛ با آرزوی سرسبزی و آبادانی برای میهن پرمهرمان ایران‌زمین. کوشش خواهیم کرد در سال جدید بیش از پیش به سوی نیکی و راستی گام برداریم و جهان را به سوی پیشرفت و آبادانی رهنمون سازیم. تن خویش سالم و نیرومند، خرد را دانا و پویا، و وجدان را هشیار و بیدار نگاه داریم.

سپندینه اوستای هفتن یشت، نیایش ویژه‌ی آغاز سال نو
«ایتا. آت. یَزَه مَیدِه. اَهورِمْ. مَزدامْ. یه. گامْچا. اَشِمْچا. دات. اَپَسْچا. اُرْوَراوْسْچا. وَنْگْهواشِ. رَئُوچاوْسْچا. دات. بومیمچا. ویسْپاچا. وُهو
دَیتی. کَنامْچا. ایدْیونام. هْیتْ. اُرونو. یزَه مَیدِه
اَشااُنامْ. آئَتْ. اُرونو. یزَه مَیدِه. کودُ. زاتَنامْچیت. نَرامْچا. نااِئری نامْچا. یئِه شامْ. وَهِه هیش. دَائِناوْ. وَهنَینْتی. وا. وِنْگْهِن. وا. وَاونَرِه. وا
آت. ایتا. یزَه مَیدِه. وَنْگْهوشْچا. ایت. وَنْگْهومیشْچا. ایت. سْپِنْتِ نْگْ. اَمِشهِ نْگْ. یَوَاِجیو. یوَاِسْوو. یوئی. وَنْگْهِه اُش. آ. مَنَنْگْهو. شْینْیتی. یاوْسْچا. اوُایتی
(سپس باشندگان بر سر سفره‌ی هفت‌سین دست در دست هم می‌خوانند):
اَتَه جَمْیادَیته آفْرینامی. اَغْنی اَشوبیم. هَمازوربیم. هَمازور کِرفِه‌کاران بیم. دور از وَنا و وَناکاران بیم. هَم‌کرفه بسته‌کشتیان و نیکان و وهان هفت کشور زمین بیم. دیرزیویم. درست زیویم. شاد زیویم. تا زیویم به کامه زیویم. گیتی‌مان باد به کامه تن. مینومان باد به کامه روان. همازوربیم. همازور همااشوبیم. اشم وهو (تا سر)»

برگردان پارسی سپندینه اوستای هفتن یشت:
پروردگارا، تو را سپاس می گوییم.
که هنجار راستی را بنیاد نهادی.
زمین و آسمان، آب و گیاهان را آفریدی.
با مهر خود، روشنایی و شادی را برای زندگی مردم پایدار ساختی.
به ما آموختی تا بامنش نیک به تو نزدیک شویم.
باگفتار نیک، آیین راستی را گسترش دهیم.
و با کردارنیک، سازنده و سودرسان باشیم.
اکنون که با گردش زمان، روزگاری تازه فراهم گشته است.
با دست های برافراشته تو را نیایش می کنیم.
برآنیم تا با کارهای درست خود.
که از دانایی و خرد سرچشمه می گیرد.
روان هستی را خشنود سازیم.
ای اهورامزدا.
آرامش و آسایش را برای نیکوکاران جهان افزون گردان.
دیرزیویم، درست زیویم، شاد زیویم، تازیویم به کامه زیویم، گیتی مان به کامه باد به کامه تن، مینومان به کامه باد به کامه روان.
اغنی اشو بیم، همازور بیم، همازور هما اشوبیم
اشم وهو. وهیشتم استی. اوشتا استی. اوشتا اهمایی. هیت اشایی. وهیشتایی اشم.