انجمن زرتشتیان تهران، آیین گهنبار توجی هشتاد سالگی پذیرشگاه پارسایی را با باشندگی همکیشان برگزار کرد.
آیین گهنبار توجی به نامگانه دهشمندان نیک‌اندیش مهربان جمشید پارسایی و همسر ایشان شیرین خداداد پارسایی، پسین‌هنگام شنبه ۳۰ اردیبهشت‌ماه 1402 خورشیدی برابر با اورمزد و خورداد ماه 3761 زرتشتی در محوطه باز پذیرشگاه پارسایی برگزار شد. خویشکاری اوستاخوانی را موبد اردشیر مهربانی به جا آورد.
فرامرز پوررستمی، فرنشین روابط‌عمومی انجمن زرتشتیان تهران در سخنانی با اشاره به برگزاری مجازی آیین گهنبار در سه سال گذشته به شوند همه‌گیری کرونا، از استقبال پرشمار همکیشان ابراز خرسندی کرد. در ادامه‌‌ی سخن با اشاره به شرایط کنونی پذیرشگاه پارسایی و بسته‌بودن آن به شوند فرسودگی گفت برای بازگشایی پذیرشگاه به یاری نیک‌اندیشان در داخل کشور و هم از برون‌مرز نیاز است. وی افزود، ساختمان‌های در اختیار انجمن زرتشتیان تهران از میانگین سنی بالایی برخوردار است و برای بهره‌برداری بهینه نیاز به رسیدگی دارند. با توجه به تورم فزاینده، هزینه‌های بازسازی و نوسازی افزایش یافته است. در این میان اولویت‌های گوناگون از جمله آموزش و پرداخت سوبسیدها را نیز باید در نظر داشت.
گهنبار توجی،گهنباری است که در هر زمان از سال، به جز روزهای چهره گهنبار، انجام می‌شود. گهنبارهای توجی با دهش و همکاری گروهی از زرتشتیان و برای تندرستی و شادی زندگان یا سپاس از دور شدن بیماری یا سختی‌های دیگر خوانده می‌شود. امروزه انجمن‌ها و سازمان‌های زرتشتی در آیین جشن‌های ماهیانه، جشن سده، درگذشت اشوزرتشت و سالروز بازشگایی مکان‌های دینی و فرهنگی، گهنبار توجی برگزار می‌کنند.
پذیرشگاه پارسایی به سال ساخت 1321
موبد اردشیر مهربانی
بهروز جمشیدیان مسوول صدا و مراد ملک‌پور سرپرست دبیرخانه انجمن زرتشتیان تهران
از راست: شاهرخ پورمستدام، بازرس پیشین _کورش آذرگشاسبی، جانشین فرنشین _ نوذر نوذری، هموند_ افشین نمیرانیان، فرنشین _ فرامرز پوررستمی، هموند (هیات‌مدیره انجمن زرتشتیان تهران)
چهره راست: پروانه خرمشاهی، هموند هیات‌مدیره انجمن زرتشتیان تهران
مهردخت شهریاری، فرشاد فرهی‌فر هموندان هیات‌مدیره انجمن زرتشتیان تهران
چهره چپ: بابک شهریاری هموند هیات‌مدیره انجمن زرتشتیان تهران
فرامرز پوررستمی، هموند هیات‌مدیره انجمن زرتشتیان تهران
فرتور از همایون مهرزاد است.
2393
3 پاسخ
کاش به جای تخریب بشود استحکام بخشی کرد واز آنجا به عنوان موزه استفاده کرد
با بهترین درودها با توجه به خرابی سقف پذیرشگاه کاش بجای تخریب انرا بصورت اصولی و با کمک گرفتن از بنای میراث فرهنگی درست میکردیم تا قدمت ان مشخص بماند . به ایران قسم که باید قدر گذشته مان را دانسته باشیم .
شاد و تندرست باشید
تجربه گذشته ثابت کرده اگر بنایی تخریب شود سالیان سال طول می‌کشد تا دوباره ساخته شود، پیشنهاد بنده پذیرشگاه از صفر تا صد بازسازی کامل گردد و چون فضای باز بهتری دارد تبدیل به خانه سالمندان گردد و خانه سالمندان خیابان اراک تبدیل به پذیرشگاه شود ،ناگفته نماند که در سال های نه چندان دور کشور ایران هم جزو کشورهای بالاترین جمعیت سالمندان می‌شود