امروز روز انارام از ماه تیر 3762 زرتشتی، چهارشنبه 27 تیرماه 1403 خورشیدی، هفدهم جولای 2024 میلادی
فرازهایی از پیام اشو زرتشت:
کرپن‌ها و پندارگرایان
به یاری کاوی‌ها، فرمانروایان وابسته به آنان
با حکومت خود مردم را به ستوه آورده‌اند.
با کردار پلیدشان جهان‌را نابود می‌سازند.
آنگاه که به چینوَد پِرِتو
و‌گذرگاه مینوی چگونه زیستن برسند.
دین یا وژدان آگاه و بیدار، آنان را سرزنش خواهد کرد.
به هنگامی دیرپا در سرای دروجودِمانِه،
ماندگار خواهند شد.
یسنا؛ هات ۴۶ بند ۱۱
برگرفته از نسک: گات‌ها، نغمه‌های ایران باستان
برگردان: موبد کورش نیکنام
پیام و سپارش اشو زرتشت در این سرود:
۱– کرپن و کاوی‌ها سبب بیدادگری و ستم خواهند شد.
۲– ستمگران در گذرگاه مینوی از وجدان خویش ناآرام خواهند بود.
۳– روان دوغکاران پس از زندگی در دروجودِِمانِه (دوزخ) قرار خواهد گرفت.
—- —- —- — — —
در گاه‌شمار زرتشتی سال به ١٢ ماه ٣٠ روز بخش می‌شود كه هر روز به نامی آراسته است. امروز سی‌اُمین روز از ماه تیر در گاه‌شمار زرتشتی است و «انارام» نام دارد.
سی‌امین روزماه انیران یا انارام، به معنی فروغ بی‌پایان جهان مینوی است. در اوستا: «اَنَغرِرَاوچَ» است. انارام به چم «روشنایی بی‌پایان» است. برابر با آموزش‌های اشوزرتشت؛ کسانی که با اندیشه، گفتار و کردار نیک زندگی می‌کنند و با دروغ و ناپاکی مبارزه می‌ورزند، سرانجام به سرای نور و سرور خواهند شتافت که سرشار از خرسندی و شادمانی برای آن‌هاست. این سرا، همان خانه واپسین و جایگاه روشنایی و فروغ بی‌پایان است. زرتشتیان در این روز به سفر می‌روند و اهورامزدا را به شوند داده‌های نیکش ستایش می‌کنند.
گل «مرو اردشیران» نماد انارام در دین زرتشتی است.
سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش
انارام ز پیران شنیدم چنان / كه می خورد باید به رطلِ گران
بیار ای نگار آن می مشک‌بوی / كزو نافه مشك یابی دهان
دل اندر كم و بیش گیتی مبند / همی دار جان را همی شادمان
اندرزنامه آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)
موی و ناخن پیرای و زن به زنی کن که فرزند نامور زاید.
اندرزنامه آذرباد مهر اسپندان در سروده‌ی استاد ملک‌الشعرای بهار:
در این روز جامه بیفزای بر / بدوز و بپوش و بیارای بر
(اَنیران) بود نیک، زن خواستن / همان ناخن و موی پیراستن
—- —– —— —– —–
نقش تاریخی و نوآورانه گارد جاویدان هخامنشی؛ پایه‌گذاری نخستین ارتش بسامان ایران
بر پایه اسناد موجود در آرشیوها و آثار باستانی، در چنین روزهایی (نخستین ماه تابستان ـ جولای) در سال 465 پیش از میلاد در خیابان‌های شهر شوش و نیز تخت‌جمشید كه به تازگی تكمیل شده بود سربازان تازه‌ای با پوشش ویژه و تنها مسلح به نیزه و كمان و دشنه كمری (خنجری كه خمیدگی و انحنا نداشت) كه با نظم خاصی گام برمی‌داشتند و هر دم به اطراف خود متوجه نمی‌شدند، دارای قدی بلند و باریک اندام بودند جلب نظر می‌كرد و نمایندگان سیاسی ملل دوردست در دو پایتخت امپراتوری ایران، این رویداد را گزارش كرده‌اند.
این سربازان تازه، مقدمه ایجاد یک واحد نظامی ثابت ارتش ایران شدند كه نام سپاه جاویدان – سپاهی كه سربازانش پس از هر جنگ به خانه و كسب‌وكار خود باز نمی‌گشتند و در سربازخانه در حالت آمادگی بسر می بردند ـ به خود گرفت، درست مانند ارتش‌های امروز در جهان و حرفه سپاهی‌گری و به قول خواجه نظام‌الملک «سپاه‌وری» در جهان پدیدار شد.
افراد این واحد منظم تمرین و مشق نظامی می‌كردند و سازمانی در جوار خود داشتند كه همواره در تلاش برای تهیه سلاح‌های تازه و یافتن روش‌های جدید و پیدا كردن راه مقابله با فنون نظامی دیگر ملل بود (سازمان اطلاعات ارتش)؛ سازمان دیگری مهمات و تداركات و اسب و سازوبرگ برای این واحد را تهیه می‌كرد و گروهی هم بودند كه در سراسر ایران به جست‌وجوی بهترین و شایسته‌ترین نوجوانان و جوانان برای جذب به این واحد می‌پرداختند و از نوجوانی این پسران را زیر آموزش‌وپرورش ویژه قرار می‌دادند از جمله كه باید به یاد می‌داشتند كه نباید در جنگ واپس نشست و یا تسلیم دشمن شوند. مرگ یا پیروزشدن.
شمار سربازان این سپاه همیشه ده هزار نفر بود. اگر یکی از سربازان کشته، زخمی یا بیمار می‌شد، بی‌درنگ جایگزینی برای او انتخاب می‌شد تا این شمار ثابت بماند.
افزون بر محافظت از شاهنشاه و خانواده پادشاهی، در تمامی جنگ‌ها به عنوان گروه پیش‌قراول ارتش پارس حضور داشتند.
یک دسته 120 نفری از این واحد، در مدت جنگ مامور نگهبانی از پرچم بود كه سپس‌تر به نام «كاوه» ـ کاوه، نخستین انقلابی جهان كه در برابر ستم و زورگویی بپاخاست، «درفش كاویان» خوانده می شد. اسپارتاكوس دومین انقلابی بنام جهان در قرن اول پیش از میلاد و مدت‌ها پس از «كاوه» بر ضد زورگویی و ستم قیام كرد.
این سپاه به دلیل نظم و انضباط خاصی که داشت، توجه نمایندگان سیاسی ملل دوردست را به خود جلب می‌کرد و در گزارش‌های آن‌ها به عنوان یک نیروی نظامی بی‌‌مانند و همیشگی یاد شده است. (روزنامک/ کیهانی‌زاده)
یادروز 27 تیرماه:
خودکشی “محمد ولی خان سپهدار تنكابنی” از سياستمداران مشهور دوران مشروطه. (۱۳۰۵ خورشیدی)
“رضا شاه پهلوی” به گردنکشی دسته‌ای از کُردها به ریاست “اسماعيل سميتقو” معروف به “اسماعيل آقا” كه سال‌ها باعث ناامنی در شمال غربی ایران بودند، پایان داد. (۱۳۰۹ خورشیدی)
“محمدعلی دولتشاهی” مشكوه الدوله، وزير پست و تلگراف پشت ميز اداره بر اثر سكته قلبی درگذشت. (۱۳۱۱ خورشیدی)
استعفای دكتر “علی امينی” از نخست‌وزيری رژيم پهلوی. (۱۳۴۱ خورشیدی)
سران ايران، تركيه و پاكستان در مذاكرات خود در استانبول با اصول ايجاد سازمان همكاری و عمران منطقه‌ای موافقت كردند. از آن پس رواديد مسافرت اتباع، ميان اين كشور ها لغو شد. (۱۳۴۳ خورشیدی)
“بهشت زهرا” گورستان جدید تهران افتتاح شد. (۱۳۴۹ خورشیدی)
ایران به تونس برای سدسازی سی میلیون تومان وام داد. (۱۳۵۲ خورشیدی)
پذيرش رسمی قطعنامه ۵۹۸ شورای امنيت از سوی جمهوری اسلامی ايران. (۱۳۶۷ خورشیدی)
قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت یکی از قطعنامه‌هایی است که در ۲۹ تیر ۱۳۶۶ برای پایان دادن به‌جنگ ایران و عراق صادر شد. این قطعنامه از نظر کمی و تعداد واژه‌های به‌کار گرفته شده مفصل‌ترین و از نظر محتوا اساسی‌ترین و از نظر ضمانت اجرایی قوی‌ترین قطعنامه شورای امنیت در مورد این جنگ بود. این قطعنامه بلافاصله از سوی عراق پذیرفته شد، ولی بعد از گذشت یک‌سال و هفت روز از تاریخ صدور آن “و به‌فاصله ۱۵ روز بعداز سقوط هواپیمای مسافری پرواز IR655 به‌دست آمریکا” در ۲۷ تیر ۱۳۶۷ از سوی ایران پذیرفته شد و رهبر ایران در ۲۹ تیر ۱۳۶۷ پیامی درباره پذیرش قطعنامه منتشر کرد که به «نوشیدن جام زهر» معروف شد.
پذیرش این قطعنامه هرچند به‌معنای پذیرش آتش‌بس از سوی ایران بود، ولی عراق به‌حملات خود ادامه داد و دوباره داخل خاک ایران شد تا نقاط مهمی از جمله خرمشهر را به‌دست بیاورد تا با وضع بهتری در مذاکرات حضور داشته باشد، اما موفقیتی بدست نیاورد و نهایتاً جنگ در ۲۹ امرداد ۱۳۶۷ پایان یافت.
پایه‌گذاری نيروی انتظامی جمهوری اسلامی ايران و آغاز هفته نيروی انتظامی. (۱۳۶۹ خورشیدی)
درگذشت حسینعلی ملاح، موسیقیدان، (زاده سال ۱۳۰۰ بندرگز — درگذشته ۲۷ تیر ۱۳۷۱ تهران)
او نقاش، موسیقیدان، آموزگار موسیقی و از بزرگ‌ترین مؤلفان و پژوهشگران عرصه موسیقی به‌ویژه موسیقی سنتی ایران بود.
درگذشت منوچهر درفشه، نقاش و تصویرساز کتاب‌های درسی، (زاده ۲۵ امرداد ۱۳۱۹ تهران — درگذشته ۲۷ تیر ۱۳۹۳ تهران)
او تصویرساز کتاب‌های درسی بود که از جمله آثارش تصویرسازی برای شعر اشک یتیم از کتاب فارسی پنجم دبستان و ماجرای خانواده آقای هاشمی از کتاب تعلیمات اجتماعی سوم دبستان بود. وی هیچگاه ازدواج نکرد و فرزندی نداشت و در سال‌های پایانی زندگی را با بیماری گذراند.
زادروز حسین فرهادپور، آهنگساز، نوازنده، ویلون، ویولا و قیچک آلتو، (زاده ۲۷ تیر ۱۳۱۷ نوشهر — درگذشته ۷ تیر ۱۳۸۲ تهران)
او که فرزند ارشد هنرمند و پیشکسوت تیاتر و سینما پروین سلیمانی بود، با علاقه‌اش به موسیقی از کودکی به هنرستان موسیقی ملی که سرپرستی آن با روح‌اله خالقی بود رفت و در سال ۱۳۳۷ فارغ التحصیل شد.
درگذشت رضا سقایی، خواننده موسیقی لری، (زاده ۲۰ فروردین ۱۳۱۸ خرم‌آباد — درگذشته ۲۷ تیر ۱۳۸۹ تهران)
او که از شاگردان مهرتاش بود در زندگی هنری‌اش همکاری‌های خوبی با علی‌اکبر شکارچی، مجتبا میرزاده و فرج علی‌پور داشت. نخستین تصنیف را با زبان لری “آن نگاه مست تو” خواند و ترانه “دایه دایه” نامدارترین اثرش بود.
درگذشت سعید قائم‌مقامی، نویسنده، ترانه‌سرا، مجری و گوینده رادیوتلویزیون، (زاده پنجم امرداد ۱۳۲۲ تهران – درگذشته ۲۷ تیر ۱۳۹۹ لس‌آنجلس)
او در نوجوانی به ادبیات و هنر پرداخت و در دوران دبیرستان ده‌ها نمایشنامه و قصه کوتاه نوشت که در مدارس به‌روی صحنه رفتند. در شانزده سالگی گروه تیاتری کاوه را بر پا کرد و نمایشنامه‌هایی را در صحنه و در تلویزیون خصوصی ثابت پاسال اجرا کرد. در سال ۱۳۴۱ پس از پایان دوران دبیرستان به عنوان گزارشگر و بازیگر نمایش‌های رادیویی به استخدام رادیو ایران درآمد.
افزون بر استعداد در زمینه روزنامه‌نگاری و مدیریت اداری، توانایی ترانه‌سرایی نیز داشت. بر پایه گفته‌هایش از جمله ترانه‌های ماندگار او «مرد تنهای شب» و «ببار ای برف» به خوانندگی حبیب محبیان هستند که بسیاری به اشتباه آن ترانه‌ها را سروده خود حبیب می‌پندارند.
روز جهانی “نلسون ماندلا”.
سوختن شهر “رم” به خاطر ارضای خود خواهی امپراتور. (64 م)
شهر “رم” پايتخت امپراتوري روم را آتش فرا گرفت و تقريبا همه شهر از ميان رفت. “نرون” امپراتور وقت روم با آتش زدن پایتخت دو استفاده برد، يكی عمرانی و ديگری سياسی. وی ظرف ۴ سال شهر “رم” را با نقشه دلخواهش نوسازی كرد و استفاده سياسی كه برد اين بود كه حريق را كار پيروان دين تازه مسيحيت اعلام كرد و آنان را شديدا سركوب و حتی در آتش سوزاند. “نرون” سپس شهر را به اسم خود تجديد نام كرد و آن را “شهر نرون” ناميد. مورخان بعد از نرون، حريق را كار خود وی ذكر كرده و نوشته اند كه نرون به خاطر ارضای حس خودخواهی‌اش شهر را آتش زد تا آن را بازسازی و به اسم خود بنامد. بعدا پرونده سوختن شهر در سنای روم مطرح شد و نرون از ترس محاكمه و مجازات، خودكشی كرد.
آغاز جنگهای بيست و پنج ساله انگلستان و دانمارک. (871 م)
درگذشت “پترارک”، انديشمند، نويسنده، مورخ و شاعر ايتاليايی كه با “دانته” از پدران عصر رنسانس به شمار می‌آيند. (1374 م)
تولد “رابرت هوک” دانشمند انگليسی و پايه گذار علم هواشناسی. (1635 م)
كشف ماهيت كهكشانِ راه شيری توسط “ويليام هرشِل” ستاره شناس انگليسی. (1782 م)
زادروز “نلسون ماندلا”، مردی که به خاطر هدف و معتقداتش ۲۷ سال از عمر خود را در زندان بسر بُرد. (1918 م)
تصويب قانون استقلال هند در پارلمان انگلستان. (1947 م)
