پژمان پیلتن، از طنزنویسان امرداد بود که در آغاز راه و زمانی طولانی با این رسانه همکاری ویژه داشت. ارباب جونگیر و مکنه بِسر از شخصیتهای طنز آن زمان بودند.
… به به ارباب جونگیر و مکنه بسر، چه عجب سری به ما زدین، یادی از فقیر فقرا کردین.! ای ارباب دیگه بعد از این همه سال ما هم کرک و پرمون رخته. ها میبینی. باشو هم آدوراش آدریمون شده. دراین سالها خیلی اتفاقات افتاده. چیزایی که ما توی اون دوران فک میکردیم شوخی و طنزه الان خدارو شکر عین واقعیت شده. نگا که میکنی از همه چی خندت میگیره. آدمکهایی که تبدیل به دلقک شدن و دلقکهایی که واسه ما آدم شدن!! امیدی که درجوانی پررنگ بود و یاسی که الان پر نور و امیده. فقط این وسط دم مارکو کوپولو گرم که قِسِر در رفت و دنیا رو گشت. اما ارباب جونگیر تو ماندی و جهان را گرفتی. مکنه بسر هم نو نوار شده، بعید میدونم که دیگه کماج و سیرو بپزه.
ببخشید ارباب که باشو بعد از سالها به پست تو خورده و داره تلخ مینویسه:
غم زمانه خورم یا که فراق یار کشم
به طاقتی که ندارم کدام بار کشم
باشو آدورخان، ۱۴۰۳
فراخوان یادها و خاطرهها و دیدگاهها: امرداد؛ بیستوپنج سال با شما
