نجف دریابندری، نویسنده و مترجم نامدار ایرانی، امروز، دوشنبه 15 اردیبهشتماه 1399 خورشیدی، در تهران درگذشت.
به گزارش خبرگزاری ایسنا، نجف دریابندری نویسنده و مترجم پرآوازهی ایرانی پس از گذران یک دوره بیماری در سن ۹۰ سالگی درگذشت.
سهراب دریابندری (فرزند نجف دریابندری) در صفحهی شخصی خود با اعلام این خبر نوشت: «نجف دریابندری، دقایقی پیش، پس از بیماری طولانی درگذشت. ضمن تسلیت به همه دوستداران او، تقاضا میکنم به دلیل جلوگیری از بیماری به منزل ایشان مراجعه نکنند. به زودی اطلاعات بیشتری از همین طریق خواهم فرستاد».
نجف دریابندری زاده یکم شهریورماه ۱۳۰۹ خورشیدی در آبادان بود. «پیرمرد و دریا» (ارنست همینگوی)، «بیگانهای در دهکده» و «هاکلبری فین» (مارک تواین)، «پیامبر و دیوانه» (جبران خلیل جبران) و «رگتایم» و «بیلی باتگیت» (دکتروف) از جمله ترجمههای او هستند.
کتاب «مستطاب آشپزی، از سیر تا پیاز» عنوان یک کتاب آشپزی اثر نجف دریابندری با همکاری همسر درگذشتهاش ، فهیمه راستکاراز دیگر آثار او است.
در سال 1396 خورشیدی، با سپاسداری از نجف دریابندری، نام این نویسنده و مترجم نامدار، بهعنوان گنجینهی زنده بشری در میراث خوراک در فهرست حاملان میراث ناملموس (نادرهکاران) بهثبت رسید.
وی همچنین برای ترجمهی آثار ادبی آمریکایی، جایزه «تورنتون وایلدر» را از دانشگاه کلمبیا دریافت کرده بود.
این نویسندهی برجستهی ایرانی ترجمهی کارهای ادبی را از ۱۸ سالگی با آثار کوتاه ویلیام فاکنر آغاز کرد.
یادآور میشود پیکر نجف دریابندری در کنار مزار همسرش فهمیه راستکار (هنرمند درگذشته)، در بهشت سکینهی کرج، به خاک سپرده میشود.
یک پاسخ
درگذشت و سفر همیشگی نجف دریابندری را صمیمانه آرامش باد میگویم. شاید او بعد از آن بیماری چند ساله راحت شده باشد ولی من صبح امروز که خبر را شنیدم خیلی غمگین شدم. کتاب های او را از شهر آبادان که محل تولد و شروع زندگی ام بوده، از دوران کودکی و نوجوانی به یاد دارم و هنوز دوجلد کتاب آشپزی از سیر تا پیاز ایشان (با همسرشان خانم فهیمه راستکار اگر اشتباه نکنم) همچنان با ماست و از آن استفاده می کنیم. دست کم فرزندان ادبی او که این کتابها باشند یادگاری هستند که ما را به یاد او میاندازند و ازآن بسیار ارزشمند تر اینکه که به شوند باشندگی همین کتاب هاست که همواره از نتیجه تلاش های او بهره مند می شویم. این نکته آخر (یعنی سودمند افتادن ما حتی پس از مرگ) به هنگامی که میگذاریم و میرویم چشمگیرتر از همه جلوه می کند که به قول بزرگواری (فکر می کنم صمد بهرنگی بود) مهم آن است که این بود و نبود ما چه تاثیری در زندگی دیگران داشته است و دارد. و او در هنر ترجمه و پژوهش ادبی و هنری و در انسان زیستن در عصر خود صاحب سبک و تاثیر گذار بود.
روانش شاد و یادش گرامی باد