در آستانهی روز خلیج فارس؛ برای بحرین سرافراز، پارهی تن ایران
ای پارهی تن وطنم، خاک میهنم
چون موجهای تند خلیج همیشه پارس
جان بر لبان رسیده ز آزار غاصبان
با مشتهای بر شده تا سوی آسمان
فریاد می زنی…
آزاده مردمت که به رگهای گرمشان
خون در هوای مهر وطن موج میزند
از خود گذشته، کف به لب از خشم بی امان
تلخینهی شرنگ اسارت به کامشان
آماده گشتهاند به پیکار ناکسان
آنجا هوای آتش و بوی گلولههاست
آنجا زمین ز سرخی خون رنگ لالههاست
آنجا نشان ظلم جهانخوارگانِ پست
بنهفته در کشاکش این طرفه ماجراست
در خاطرم مدام
فریادهای مردم از بند خستهات
همراه موجهای بلند خلیج پارس پژواک میشوند
بحرین سرفراز
ای پارهی تن وطنم، خاک میهنم
من هم به بال باد نویسم سرود خویش
از اشتیاق بافته در تار و پود خویش
«هر چند از تو دورم و دستان من تهیست
جان و دل از امید رهایی لبالب است
تنها نمیگذارمت ای پارهی وطن
آنک سپیده در پی تاریکی شب است»
2 پاسخ
درودو سپاس،با خواندن اشعار زیبایت اشک از چشمانم جاری شد.
دم خانم ارژنگی گرم….چقد ر انسان دوست