شمارهی 427 هفتهنامهی امرداد با عنوان «پیماننامهی ایران و چین» در هشت رویه منتشر شد.
سخن نخست چهارصد و بیست و هفتمین شمارهی امرداد با عنوان « 21 ساله شدیم و حالمان خوب نیست!» به خامهی بابک سلامتی، مدیرمسوول و سردبیر هفتهنامهی امرداد با اشاره به 21 سال پایداری امرداد برای ماندگاری یادگارهای نیاکانی به دشواریها و خبرهای ناگوار این روزها پیرامون دشواریهای اقتصادی و غارت میراث فرهنگی، طبیعی و ملی کشور و کام تلخ امرداد از این رخدادها در 21 سالگیاش میپردازد.
امرداد 427 از دوشنبه 23 تیرماه 1399 خورشیدی، در روزنامهفروشیها و نمایندگیهای فروش «امرداد»، در دسترس دوستداران فرهنگ و تمدن ایران قرار دارد.
در چهارصد و بیست و ششمین شمارهی امرداد نوشتارهای زیر آمده است:
عنوان نوشتارهای رویه دوم (رویداد):
– پیماننامهی ایران و چین
– جنگلهای هیرکانی در چنگال سودجویان
– رویدادهای کوتاه
عنوان نوشتارهای رویهی سوم (مردم):
– مسیحا نفس دکتر مسیح دانشوری
– گذشتهی ایران از چشم جهانیان
– نگاه مردم
– پیچازه
عنوان نوشتارهای رویهی چهارم (شاهنامه):
– انسان ستودنی شاهنامه تندرستی روان دارد
– نگاهی به اساسنامهی «بنیاد شاهنامه»
– همپوشانی پادشاهی نوذر با تاریخ
در رویهی پنجم (اندیشه) این نوشتارها آمده است:
– بر سر تمامیت ارضی ایران گفتوگو نکنیم!
– شهریور امشاسپند آموزندهی فرارفتن از خویشتن
عنوانهای رویهی ششم (تاریخ و باستانشناسی):
– نقدی بر نامگذاری شیوهی فرمانروایی در ایران باستان
– جستاری دربارهی یک نماد هخامنشی
– فرمانروایی داریوش (بخش دوم)
– زرمهرشاهیان که بودند؟
عنوانهای رویهی هفتم (زرتشتیان):
– داد آرش جان گرفت
– زرتشتیدوزی، هنری کهن با کاربریهای نوین
– رویدادهای کوتاه زرتشتی
عنوانهای رویهی هشتم (هشتی):
– شهر ضحاک؛ مویه بر شهری ویران
«امرداد» شمارهی 427 از دوشنبه 13 امردادماه 1399 خورشیدی، در روزنامهفروشیها و نمایندگیهای امرداد در دسترس خوانندگان خواهد بود.
خوانندگان میتوانند برای دسترسی به هفتهنامهی امرداد افزونبر نمایندگیها و روزنامهفروشیها از راههای زیر نیز بهره ببرند.
2 پاسخ
من نه سیاستمدار هستم و نه از سیاست سررشته دارم. از قرارداد ایران و چین هم تنها همینقدر ک تارنماهای خبری ایرانی و خارجی نوشتند، میدانم ک البته همانگونه ک خودتان نوشتید، متن و جزئیات اش را بازگو و افشا نکردند. پس کسی درست از قرارداد چیزی نمیدونه ک بخواد بد یا خوبش را بیان کنه.
ولی حرفم اینه ک هنگامیکه اینقدر سنگ اندازی و توپ و تشر داخلی و گاه خارجی شد ک برجام لغو شد. هنگامیکه اینقدر وارونه نمایی و پشت هم اندازی و دشمنی میشه تا پیوستن ایران به کنوانسیون بین المللی مالی اف ای تی ای ک همه کشورها عضو هستند و هیچ ربطی به مذاکره و برجام و خدای نکرده صلح و سازش با جهانیان!! نداره، انجام نشه. درنتیجه بانک های ایران هیچ ارتباطی و جابجایی پولی با بانک های همه کشورهای دنیا نمیتوانند داشته باشند. هنگامیکه نماینده گیلان در مجلس میگه نهادهایی ک بیشتر اقتصاد و پول کشور را در دست دارند و از سوی رهبر از مالیات معاف شدند،. همین امسال را ک دولت بخاطر شرایط تحریم ها و کرونا در تنگنا هست،. همین امسال را داوطلبانه مالیات بدهند ولی انگار نه انگار. آن هم نهادهایی ک داد و قال های مردم دوستی یشان!! گوش فلک را هم کر کر کرده است.
هنگامیکه…
هنگامیکه…
و هنگامیکه هایی
ک متاسفانه نمیشه گفت و نوشت. بگی و بنویسی هم منتشر نمیشود و گوشی نمیشنود. ما نمیخواهیم بدانیم.
دولت چکار میتونه بکنه؟
برابری قرارداد چین و ایران با سرزمین تکه کردن ها و قراردادهای ننگین قاجار بویژه دوره ناصرالدین شاه با خارجی ها، بنظرم درست نیست. تناسبی ندارند
قراداد قاجار رو هم تو بوق نکردن سالها بعد مردم خبردارشدن.
قرارداد با چین لازم نیست متنش پخش بشه تا متوجهش بشید از روی بازتاب خبریش توسط رسانه های محلی چینی و عربی و روسی و… میشه متوجه شد چی تو قرارداد نوشته شده.