امروز خورداد امشاسپند از ماه مهر سال 3758 زرتشتی، دوشنبه 31 شهریورماه 1399 خورشیدی، 21 سپتامبر 2020 میلادی
روز جهانی صلح همه‌ساله در ۲۱ سپتامبر برپا می‌شود. این روز به صلح و به‌ویژه به نبود جنگ و خشونت می‌پردازد، و ممکن است گاهی منجر به یک آتش‌بس پاره وقت در سرزمین‌های جنگ‌زده برای دسترسی به کمک‌های انسان‌دوستانه شود.
پیرو قطعنامه ۳۶/۶۷ سازمان ملل به تاریخ ۳۰ نوامبر ۱۹۸۱، سومین سه‌شنبه سپتامبر، روز بازگشایی جلسات عادی مجمع عمومی به عنوان روز جهانی صلح انتخاب شده بود. این روز نخستین بار در سال ۱۹۸۲ برپا شد، و از آن زمان بسیاری کشورها، گروه‌های سیاسی، گروه‌های نظامی و افراد مختلف روز جهانی صلح را گرامی داشتند.
برای آیین گشایش، «زنگ صلح» در جایگاه سازمان ملل (در شهر نیویورک) به‌صدا درمی‌آید. این زنگ از سکه‌های پیشکشی کودکان از تمام قاره‌ها به جز آفریقا ساخته شده‌است، و پیشکشی از سوی انجمن سازمان ملل ژاپن برای یادآوری «هزینه انسانی جنگ» است. در کنار زنگ نوشته‌است؛ «زنده باد صلح مطلق جهانی».
در روزگاری، سخن از صلح جهانی است که خشونت و جنگ، ترور و تروریسم، فقر و مهاجرت، بی خانمانی و آوارگی، استبداد و خودکامگی بسیاری از دولتها و حکومت‌ها، نقض مکرر و مستمر حقوق‌بشر و نهادینه شدنِ آن در بسیاری از مناطق جهان، شورش‌ها و اختلافات مذهبی و قومی، تحریم‌های بین‌المللی دارویی، بهداشتی و غذائی علیه بسیاری از کشورها برخلاف منشور ملل‌متحد، نشان نگران‌کننده از وضعیت کشورها و جهان است.
از باده جوی شادی و از باده باش خوش
بی‌باده این جهان، صنما بادگیر، باد
خورداد نام ششمین روز از هر ماه در گاهشمار زرتشتی است. پنجمین امشاسپند و پاس دارنده‌ی آب‌ها و سرسبزی است. خورداد در اوستا «هـَئوروَتات» و در پهلوی «خُردات» یا «هُردات» به معنی رسایی و کمال است که در گات‌ها یکی از فروزه‌های اهورا مزدا و در اوستای نو نام یکی از هفت امشاسپند و نماد رسایی اهورا مزدا است. بخش هئوروه که صفت است به چم رسا، همه، درست و کامل. بخش دوم تات که پسوند است برای اسم، بنابراین هئوروتات به چم کمال و رسایی است. خورداد نماینده رسایی و کمال اهورامزداست.
خورداد، امشاسپند بانویی است که نگهداری از آب‌ها در این جهان، خویشکاری اوست و کسان را در چیرگی بر تشنگی یاری می‌کند از این روی در آیین، به هنگام نوشیدن آب از او به نیکی یاد می‌شود و در گیتی به نگهبانی آب گماشته شده است.ایزدان تیر و باد و فروردین از همکاران خورداد هستند.
در گات‌ها، از خورداد و امرداد پیوسته در کنار یکدیگر یاد می‌شود و در اوستای نو نیز این دو امشاسپند، پاسدارنده آب‌ها و گیاهان‌اند که به یاری مردمان می‌آیند و تشنگی و گرسنگی را شکست می‌دهند.
در یسنا، هات ۴۷، آمده‌است که اهورامزدا رسایی خورداد و جاودانگی امرداد را به کسی خواهد بخشید که اندیشه و گفتار و کردارش برابر آیین راستی است.
در متن‌های کهن امشاسپند خورداد: چهارمین یشت از یشت‌های بیست و یک گانه‌ی اوستا، ویژه ستایش و نیایش امشاسپند بانو خورداد است که در آن یشت از زبان اهورا مزدا یادآور می‌شود که «… یاری و رستگاری و رامش و بهروزی خورداد را برای مردمان اشون بیافریدم…» و سپس تاکید می‌شود هر آن کس که خورداد را بستاید همانند آن است که همه امشاسپندان را ستایش کرده‌است. در بندهش نیز درباره خورداد آمده‌است : «… ششم از مینویان، خورداد است؛ او از آفرینش گیتی، آب را به خویش پذیرفت..»، چنین گوید: هستی، زایش و پرورش همه موجودات مادی جهان از آب است و زمین را نیز آبادانی از اوست…»
سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش
خورداد روز داد نباشد که بامداد
از لهو و خرمی بستانی ز باده داد
از باده جوی شادی و از باده باش خوش
بی‌باده این جهان، صنما بادگیر، باد
اندرزنامه آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)
جوی کن
اندرزنامه آذرباد مهر اسپندان در سروده‌ی استاد ملک‌الشعرای بهار:
به (خورداد) جوی نوین کن روان/ (امرداد) بیخ نو اندر نشان
