نخستین دورهی جشنوارهی ملی عکس شاهنامه با آرمان پیوند این حماسهی ارزشمند و کهن با روزگار کنونی و نمایش جایگاه آن در زندگی ایرانیان به کار خود پایان داد. در این جشنواره 57 اثر برای نمایش در نگارخانهها و چاپ در کتاب نگارخانهی شاهنامه برگزیده شد و در این میان سه تن در جایگاه نخست قرار گرفتند. در ادامه گفتوگو با برگزیدهی نخست این جشنواره آمده است.
عرفان سامانفر برگزیدهی نخست جشنوارهی ملی عکس شاهنامه است. با توجه به اینکه کار پدرش عکاسی بود از کودکی به این هنر دلبستگی داشت و از سال 1382 خورشیدی وارد حوزهی عکاسی شد.
وی دربارهی آشنایی با جشنواره و انگیزهی شرکت در آن افزود: یکی از دوستانم مرا با این جشنواره آشنا کرد و از آن جا که موضوع و درونمایهی جشنواره برایم تازگی داشت بر آن شدم تا عکسهایی را در این زمینه برای شرکت در جشنواره بفرستم. بیشتر دوست داشتم به گونهی غیر مستقیم به یکی از موضوعهای جشنواره اشاره کنم و عکسی را از یک اسب روبهروی نگارهی رستم که در حال جنگ با دیو بود به گونهی اتفاقی گرفتم. این عکس برای من یادآورندهی این بود که انگار رستم از اسب پیاده شده و به جنگ دیو رفته است.
وی دربارهی چگونگی برگزاری جشنواره و ویژگیهای مهم آن در دوره نخست گفت: برگزاری دوره نخست کاستیهایی داشت که امید میرود در سالهای پس از این این کاستیها رفع و جشنواره بهتر برگزار شود. از سویی پرداختن به موضوع شاهنامه که بخشی از فرهنگ اصیل ما ایرانیان است از ویژگیهای ارزشمند این جشنواره بود.
به باور عرفان سامانفر جشنوارهی ملی عکس شاهنامه با دریافت و به نمایش گذاشتن فرتورهایی با کیفیت بالا به آرمان خود و برقراری پیوند میان ادبیات و تصویر نزدیک شد و در دورههای بعد میتواند با رفع کاستیها به آرمان راستین خود برسد.
یک پاسخ
درود و شادباش به هنرمند گرامی آقای سامانفر .نکته جالب این جشنواره تنوع در ارایه بود که بارها میشود آنرا مرورکرد ودرهرعکسی ویژگی احساسی خاصی را دید.تندرست و پایدار باشید