لوگو امرداد
به قلم اردشیر خورشیدیان، فرنشین انجمن موبدان تهران

جشن اسفندگان روز گرامی داشت مقام زن و مادر

8 11به خشنودی اهورامزدا، با درود به فراشوزرتشت اسپنتمان و همه دینداران و وجدان‌یاران و میهن‌دوستان فرهنگ‌شناس نیک‌اندیش و نیک‌گفتار و نیک‌کردار که درراه پاسداری از همه ارزش‌های اخلاقی و فرهنگی این مرز و بوم اهورایی، از هیچ کوششی کوتاهی نکرده و نمی‌کنند.
از این رو زرتشتیان را نخستین بنیان‌گذاران (دین و فرهنگ) می‌شناسند، که بارزترین آموزه‌های اشوزرتشت، باورمند بودن به اصول انسانیت و اخلاق بوده است و هر زرتشتی، در همیشه تاریخ خویشکاری خود می‌دانسته که با تکیه بر نیروی لایزال خرد و با وجدانی هشیار و بیدار به تمام موازین اخلاقی انسانی خویش به شدت پایبند بوده و به دقت عمل کنند و هرگز از جاده راستی (اشویی) و نیکی (وهومنی) خارج نگردد یکی از بارزترین اصول دین زرتشتی، که از نخستین پایه‌های فرهنگ این سرزمین اهورایی است، باور به برابری حقوق همه انسان‌ها و از جمله زن و مرد می‌باشد. از این رو، از دیر زمان، این روز خجسته را به نام روز بزرگداشت مقام مادر و زن و «مزدگیران» نامگذاری کردند مردان خانه، در این روز بانوان و دختران گرامی‌شان را بر بلندترین جایگاه می‌نشانیدند و با پیشکش هدیه‌های شایسته که به‌ویژه از نظر مینوی دارای ارزش فراوان باشد، مراتب حق‌شناسی و عشق و دوستی خود را به این عزیزترین و گرامی‌ترین گل‌های بستان زندگی ابراز می‌کردند. در این روز فرخنده، بانوان از کار کردن در آسایش بودند و مردان، کارهای خانه را انجام می‌دادند تا به اهمیت کار و مسوولیت‌های بزرگی که بانوان در زندگی بردوش دارند، بیشتر آشنا شده و با شناخت و درک درست، از جایگاه زن و مقام انسانی او، مراتب حق‌شناسی خود را به جای آورند. در فرهنگ ایرانی، «زن و زمین و زندگی» از یک ریشه است و به مفهوم «زایندگی» می‌باشد، برپایه این باور، ایرانیان «زن» را نماد تولید و زایندگی در جهان می‌شناسند و زنان خود را همسر یعنی کسی که با شوهر، سرش یکی است و «کدبانو» یعنی نور و مدیر خانه، خطاب می‌کنند. از دید ایرانیان، زنان همانند زندگی و زمین، دارای ارزشی بسیار ویژه و والا هستند.
به تازگی برخی از نظریه‌پردازان ایرانی کوشش دارند که این روز بزرگ را روز عشق ایرانیان بنامند و مردم را از گرامیداشت روز «ولنتاین» که هیچ پیوندی به دین و فرهنگ ایرانی ندارد بازدارند که هرچند نفس کار درست و دلسوزانه است، ولی از روی ناآگاهی می‌باشد همه ایرانیان باید بدانند که روز عشق ایرانیان، روز مهر از ماه مهر و «جشن‌مهرگان» می‌باشد، چرا که «مهر» به مفهوم عشق‌ورزی همراه با پای‌بندی به عهد و پیمان می‌باشد و نمی‌تواند به جشن اسفندگان که روز بزرگداشت زن است محدود شود.
ایرانیان باور دارند که افسون بر عشق ورزیدن به زن و زندگی، باید به همه هستی و خالق یکتا و بی‌همتای آن، عشق ورزید. از این روز عشق به اعضای خانواده و فامیل و همکیش و هم‌میهن و هم‌نوع و همه نمادهای نیک موجود در طبیعت به روز مهر از ماه مهر و جشن مهرگان اختصاص دارد. از این رو، روز عشق به ایرانیان، جشن مهرگان است که ایزد مهر در اوستا، دارای دشت‌های بیکران و دارای بیورچشم شناخته شده، که انسان دانا و خردمند و با وجدان و مهرورز، می‌تواند به خدای هستی‌بخش همه آدم‌ها و عالم، عشق بورزد و به دوستی خود پایبند و به پیمان خود با مهر و عشق و مهربانی، عمل نماید و باید اجازه داد که «جشن اسفندگان» ویژه گرامیداشت مقام مادر و بزرگداشت بانوان ارجمند باشد. بی‌تردید سخن گفتن در مورد باورهای نیک و کم‌نظیر ایرانیان و فرهنگ زرتشتی، آنگونه که شایسته است دراین مجال ناممکن می‌باشد از این رو به این فشرده اکتفا می‌شود امید است که همه ایرانیان به ویژه گرامی بانوان زرتشتی با مطالعه و پژوهش باورها و فرهنگ نیاکانی و آموزش آن‌ها به فرزندان و آینده سازان این مرزوبوم، گام‌های بلند بردارند تا همه شایستگی‌ها در بین مردم به ویژه جوان‌ها، رشد کرده و بر راستی‌ها و نیک‌های افزوده گردد.
روز سپندارمزد از ماه سپندارمزد، جشن اسپندگان، روز بزرگداشت مقام زن بر همه بانوان فرزانه و فرهیحته و همه اشون‌ها (راستی جویان) ایران و جهان، فرخنده باد. مهر افزون، راستی پیروز. ایدون باد. ایدون ترج باد.

 

به اشتراک گذاری
Telegram
WhatsApp
Facebook
Twitter

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تازه‌ترین ها
1403-07-18