زرتشتیان قاسم‌آباد یزد برپایه‌ی آیین کهن به یادگار از نیاکان با روشن کردن آتش بر روی بام خانه‌هایشان آیین «تش بوم» را در آستانه‌ی فرارسیدن نوروز برگزار کردند.
فروزان آتش پیشواز سال نو به گاه اُشهین، روز آورداد و اسفندماه در گاهشمار زرتشتی برابر با سپیده‌دم شنبه 30 اسفندماه سال کبیسه‌ی 1399 خورشیدی، روشنایی‌بخش آسمان روستای زرتشتی‌نشین قاسم‌آباد یزد شد. این جشن کهن ریشه در فرهنگ نیاکانمان دارد. زرتشتیان برپایه‌ی باوری دیرین از روز پیش از برگزاری آیین آتش روی بام، دستهای از هیزم، ظرفی پر از آب، مقداری میوه که «وَدرین» نامیده می‌شود، چند شاخه سرو و شمشاد و آتشدان به همراه بوی خوش چوب صندل، اسپند و کندر را بالای پشت‌بام آماده می‌کنند. واپسین روز پنجه (امسال اسفندماه 30 روزه سال کبیسه، برپایه‌ی وَچَر دیدگاه کارشناسی دینی انجمن موبدان تهران در سپیده‌دم روز افزوده‌ی «آورداد» برگزار شد) پیش از برآمدن خورشید با پخش آوای اوستا از آتشکده‌ی محله به بالای پشت‌بام‌ها می‌روند و همگی همزمان به روشن کردن آتش همازور می‌شوند و تا پایان آتش‌افروزی هم آوا به نیایش می‌پردازند. با سرودن اوستا و نوکردن کشتی، با دستهای برافراشته، به سپاسگزاری اهورامزدا خداوند یکتا و بی‌همتا پرداخته، به پیشواز نـوروز و آغاز ماه فروردین، می‌روند. با گذاشتن بوی خوش بر روی آتش و پاشیدن آب، فروهرهای درگذشتگان را بدرقه می‌کنند. پس از آن کمی از آتش را درون آپرگونی (مجمر آتشدان) می‌ریزند و شخصی از خانواده آن را به آتشکده می‌برد و به دهموبد نگهدارنده‌ی آتش می‌سپارد تا در جایگاه ویژه گذاشته و آتش خانه‌ها به آتش بزرگ آتشکده بپیوندد. بدین گونه خانواده‌ها در برپا نگه‌داشتن آتش آتشکده هم‌بهره می‌شوند. اين آيين كهن شادی و همبستگی را گسترش می‌دهد.
فرتورها از فریدون فرودی است.
1719
